Hoe consistent is het CDA in zijn stellingname?

Civis Mundi Digitaal #13

Hoe consistent is het CDA in zijn stellingname?

In de verkiezingsstrijd van de afgelopen weken was politieke consistentie vaak ver te zoeken. Een opvallend voorbeeld daarvan was onder andere het CDA. Tot voor kort was het politieke midden in het CDA taboe want in strijd geacht met evangelische radicaliteit. Nu werpt die partij zich op als het vanzelfsprekende politieke midden. In de verkiezingsstrijd nam CDA-lijsttrekker Buma krachtig stelling tegen de neoliberale houding en mentaliteit van VVD-leider Mark Rutte. Maar dat rijmt niet erg met het recente CDA verleden waarin het onder CDA-premier Ruud Lubbers en daarna onder CDA-premier Jan Peter Balkenende een leidende rol gespeeld heeft bij de aanpassing/hervorming van de verzorgingsstaat in meer neoliberale zin, al werd dat in eigen kring door sommigen gekritiseerd als een inbreuk op de christelijk-sociale oriëntatie van de christen-democratie[1]. Maar, zo stellen christendemocraten, nadenkend over de actuele positie van het CDA nuchter vast, ondanks die officieel beleden oriëntatie trekt het CDA altijd weer naar de VVD vanwege een gedeelde afkeer van de PvdA en een gedeelde visie op economie en de verzorgingsstaat.[2]

SWC

[1] Zie B. de Vries, Overmoed en Onbehagen. Het hervormingskabinet-Balkenende, 2005 en M. ten Hooven, Balkenende voert VVD-programma uit, NRC Handelsblad, 7 juni 2010.

[2] Zie M. ten Hooven, U bevindt zich hier, 2010, p 191 e.v.