Civis Mundi Digitaal #38
Liefde blijft 2016 05 30
Je krijgt mijn haat niet
is de titel van een Frans boek
Een man die om zijn vrouw treurt
met hartverscheurend verdriet
om wat hem is aangedaan
de massamoord die is begaan
Hij blijf van haar houden
wat er ook gebeurt
hoezeer hij ook treurt
In dat boek beschrijft
hij hoe zijn liefde blijft
en hoe hij zonder haat
met zijn verdriet omgaat
Liefde uit de diepte 2016 06 24
Wat mensen drijft vanuit de diepte
is uiteindelijke de liefde
verlangen en verlies van liefde
Mensen praten er omheen
Maar voelen vaak verdriet
om liefde die verdween
vriend of vrouw die hen verliet
of om verdriet dat niemand ziet
Om bloemen in de knop gebroken
nog voor de ochtend van hun bloei vergaan
om liefde die niet is ontloken
omdat hun hart niet werd verstaan* *Naar Willem Kloos
Alle gepraat er omheen
verhult de liefde die verdween
Toch blijft er in de diepte
dat gevoel van liefde
De zon zal niet verdwijnen
en blijft van binnen schijnen
Ook al zijn er wolken voor
werkt de liefde door
Het leven is uiteindelijk gericht
op ‘licht dat ieder mens verlicht’* *Johannesevangelie Proloog 1:9
dat in de diepte van de ziel schijnt
en in diepste wezen nooit verdwijnt
Liefde in de diepte Den Haag 2016 07 22 Voor M en M
In de diepte
geen problemen
Daar is liefde
Geven en nemen
Dieper leven
zonder streven
Als je leeft
vanuit liefde
in de diepte
aandacht geeft
aan wat is
en komen laat
wat voorbijgaat
is er geen gemis
maar overvloed
en het is goed
zoals het is
Herinnering aan vroeger tijden 2016 06 26
De ziel herinnert zich een ver verleden
toen mensen nog een heilig geloof beleden
niet in een antropomorfe verre Heer
of in een of ander soort van geestelijke leer
maar in een licht dat binnenin aanwezig was
een stille kracht die onze ziel genas
Mensen leefden toen nog met en voor elkaar
werden nog niet uitgebuit als handelswaar
Het land werd nog door wijzen geregeeerd
Niet door malafide politici gecorrumpeerd
Zij hadden toen nog voeling met de eeuwigheid
Zonder dagelijkse druk van haast en tijd
Konden de zielen van dieren nog verstaan
en waren nog met de natuur begaan
Zij vereerden deze als ons aller Moeder
die ons als haar kinderen behoedde
Er was nog eerbied voor het leven* *Vergelijk met Albert Schweitzer
als een onuitputtelijk gegeven
De integriteit van ieder levend wezen*
werd toen nog overal geprezen
Dieren werden niet door proeven gekweld
en aan genetische manipulatie blootgesteld
Een innerlijk weten vulde toen het hart
in plaats van godverlaten wetenschap
Hoogmoed had toen op de ziel geen vat
die nog niet door hebzucht werd getart
In dit verre rijke verleden
werden goden nog aanbeden
verborgen krachten van het leven
die altijd werkzaam zijn gebleven
De wetenschap ontdekt ze weer
onthult geleidelijk een oude leer
Mythen zijn niet louter verbeelding
maar bevatten een verborgen lering
die wij weer kunnen begrijpen
naarmate onze zielen rijpen
Als het verhulde weten daagt
en de onwetendheid belaagt
komt het licht ons tegemoet
Ons leven wordt weer goed
Beschenen door het licht
dat ieder mens verlicht
Zie de waan 2016 07 06
Er lijkt geen beginnen aan
in een wereld vol waan
in het licht te gaan staan
Zie het aan
met ogen dicht
en zie het licht
Zie de waan
met mensen begaan
in een beperkt zicht
De wereldse waan
zal blijven bestaan
Zie het aan
Zie het onder ogen
doe iets naar vermogen
met een zeker mededogen
Kom op voor jezelf
Zie in het hemelgewelf
een reflectie van jezelf
************
Een ieder meent
dat hij gelijk heeft
naar het goede streeft
De ander heeft ongelijk
en geeft daarvan ook blijk
Zo rekent men zich rijk
Maar wat is waarheid?
Wat is goedheid
en rechtvaardigheid?
Geef ieder het zijne
Zoveel als het mijne
En kom zo in het reine
Toekomstperspectief 2016 06 02
We zien meer mensen gaan dan komen
We zien het eind van onze toekomstdromen
Het leven en de liefde is ons allen lief
Wat heeft het leven nog voor perspectief?
We zien toch ook nieuw leven komen
Kinderogen, kindertranen, kinderdromen
Onze kinderen zijn ons meer dan alles lief
Maar wat heeft een kind voor perspectief?
"Wat houdt een mens nog over van
het licht waaruit hij is ontstaan...
Een kind is zoveel dichter bij
de aarde dan de grote mensen
en bij de hemel zo dichtbij
hij komt er nog maar net vandaan"*
* Martinus Nijhoff, O kleine vreemdeling, mijn zoon, laatste strofe
De wereld blijkt niet plat en mogelijk ook niet eindig
Eindigheid en eeuwigheid 2016 06 08 Bij email correspondentie en discussie hierover
In platland gelooft men niet
in God noch in de ziel
Men gelooft in politiek
en in materie: meer is er niet
Vaak is politiek maar hypocriet
partijdig, onoprecht en voos
en platland is dimensieloos
Geen eeuwigheid maar eindigheid
Het leven is voortdurend strijd
om een bedreigd bestaan
waarin de zwaksten doodgaan
Maar wat is de liefde dan
waardoor je ooit ter wereld kwam?
Interactie van geslachten
om liefdesdorst te lessen
met complexe hersenprocessen
net zoals bij onze gedachten?
Of zou er een dieper bewustzijn
zouden er verborgen krachten
achter verborgen kunnen zijn?
We weten reeds dat de materie
een verdichting is van energie
Er zijn fundamentele krachten
die fysici naar voren brachten1
Mijn ouders zijn vergaan tot stof
Maar hun liefde is er nog
leeft in hun kinderen voort
Zij zijn mij nog nabij
zijn aanwezig diep in mij
als het ware door een poort
voorbij de materiële ruimtetijd
voel ik hun aanwezigheid
Wij leven slechts in het moment
Maar wie de eeuwigheid kent
ziet niet alleen het nabije verleden
ook de toekomst en het heden
als een continuüm van tijd
dat als het ware voorbijglijdt
door een eindeloze eeuwigheid3
Wij zien krijgt een glimp van het geheel
daarin een plek voor ieder onderdeel
voor ieder onbetekenend moment
Al blijft de eeuwigheid ons ongekend
in het eindeloos grote geheel
waarin wij leven als een onderdeel
‘waarin wij leven bewegen en zijn’ *Handelingen van de apostelen, 17:28
terwijl wij ons daarvan bewustzijn
We kunnen het zien als een wonder2
zoals oude wijzen dat vonden
1 Zwaartekracht, elektromagnetisme, zwakke en sterke kernkracht en de waarnemer, het bewustzijn
2 Bhagavad Gita II-29: ‘One sees him as a wonder, another likewise speaks of him as a wonder and as a wonder another hears of him. Yet even on (seeing, speaking and hearing) some do not understand him’. d w z de ziel, het bewustzijn
3 ‘Wij, onze dagen en tijden glijden door Gods hand’, Augustinus, H J Störig, Geschiedenis van de filosofie 1, p 219:
“Zijn onderzoeking over het tijdsbewustzijn en het tijdbeleving is in de geschiedenis van de filosofie – van India afgezien – zonder voorbeeld. Hij vindt dat de tijd niet van ons bewustzijn te scheiden is. Wat is er eigenlijk aan de tijd werkelijk? Bij nauwkeurig toezien, alleen het tegenwoordige ogenblik, het onmiddellijke nu. Verleden bestaat slechts in onze herinnering. Toekomst in onze verwachting. Uit de beperktheid van ons menselijk bewustzijn komt het voort, dat wij het telkens [tijdelijk] zijnde alleen in de verschijningsvorm van het na elkaar kunnen begrijpen. Wat echter uit het verborgene in onverpoosde volgorde voor ons opduikt en aan ons oog voorbij trekt, is voor Gods oog alles tijdelijk tegenwoordig…Deze gedachten hebben aanrakingspunten… met de relativiteitstheorie…
‘Voor de wereld kon er geen tijd zijn…Veeleer is met de tijd ook de wereld geschapen, in zover met haar tevens de beweging, namelijk de wisseling van toestanden begon’” Civitate Dei, XI. Zie ook Eckhart Tolle, De kracht van het Nu.
Tijd is een relatieve vorm van bewustzijn in de tijd en relativiteit. Eeuwigheid is absoluut en transcendent bewustzijn voorbij de tijd, die in het bewustzijn verschijnt met alle verschijnselen die erin verschijnen. “Alle verschijnselen… zijn in de tijd en staan tot elkaar in verhoudingen van tijd,” aldus Kant, in Störig, deel 2, p 129. Kant noemt tijd “een zuivere vorm van ons innerlijk zintuig”, ofwel een soort van modus van bewustzijn.
Volgens Spinoza zijn enerzijds uitgebreidheid ofwel ruimte en materie en anderzijds denken ofwel de geest twee modi of verschijningsvormen van God, de oneindige substantie ofwel het absolute bewustzijn. Denken en ruimte of materie zijn ook volgens de relativiteitstheorie niet los te zien van de tijd waarin de opeenvolging van gedachten gebeurt en de materie beweegt (in de tijd).
Augustinus is te beschouwen als een voorloper van de existentiefilosofie en het existentialisme, maar gaat daar ook voorbij in onmetelijke transcendente verten van het bewustzijn niet alleen door de tijd voortglijdt maar ook voorbij de tijd uit onze handen glijdt en ons bevattingsvermogen te boven gaat.