Gedichten tussen waan en werkelijkheid
Civis Mundi Digitaal #45
door Piet Ransijn
Ga je naar de diepte?
De werkelijkheid voorbij de waan 2016 12 19 Na een onverwachte emotionele reactie
Soms lijkt het duidelijk:
Hier heerst een schaduwrijk
Het lijkt onwerkelijk
Wat blijft is werkelijk*
Wat komt en gaat is tijdelijk
Dat geldt voor stemmingen
verdringingen en remmingen
Dit alles is maar tijdelijk
en eigenlijk niet werkelijk
De staat waar we naar toegaan
als wij slapen gaan
voorbij de diepe slaap*
dat is de werkelijkheid
die niet voorbij gaat
aan gene zijde van de tijd
De werkelijkheid voorbij de waan
waar wij niet meer als ik bestaan
Waar stemmingen weer overgaan
maar liefde blijft bestaan
Het slaapbewustzijn
lijkt een donker hol
waar waakbewustzijn
uit naar voren komt
Een donkere werkelijkheid
waar wij naar binnen gaan
naar een ander bestaan
aan gene zijde van de waan
Waar wij van kunnen dromen
en slechts binnenkomen
als wij het ego achterlaten
en uit het ik ontwaken
in een ontwaakte staat
die aan het ik voorbijgaat:
De werkelijkheid voorbij de waan
waar wij niet meer als ik bestaan
Waar stemmingen weer overgaan
maar liefde blijft bestaan
Waar we met verbazing gadeslaan
hoe dingen komen en weer gaan
Hoe mensen leven in een waan
en elkaar niet meer verstaan
Een onbevredigend bestaan
Waarom geen ander leven?
Meer nemen en meer geven
Meer liefde en meer vrede
Meer en beter helder weten
in een helder bewustzijn
van wie wij eigenlijk zijn
niet wat wij menen te zijn
De werkelijkheid voorbij de waan
waar wij niet meer als ik bestaan
Waar stemmingen weer overgaan
maar liefde blijft bestaan
* Bhagavad Gita II-1: ’The unreal has no being; the real never ceases to be’
* Het transcendente bewustzijn voorbij waken, dromen en slapen
Zie hierover de artikelen van Hans Komen en Patricia van Bosse
Alice in Wonderland: kijkt achter een gordijn om een verbortgen wereld te onthullen
Illustratie van John Tenniel,1865
Achter het gordijn 2017 03 12
De dood lijkt een gordijn
dat dicht gaat aan het eind
Maar achter het gordijn
daar gaat het leven voort
zonder dat je het ziet of hoort
Waarom zouden doden er niet zijn?
Niet verder leven achter een gordijn
van ruimte-tijd tot in de eeuwigheid
voorbij de wereld van de relativiteit?
De meesten zien er niet doorheen
en menen dat de ziel verdween
eenvoudig ophoudt te bestaan
niet zonder lichaam door kan gaan
Voor wie daarachter ziet
ligt een ander leven het verschiet
Toen het gordijn ooit open viel
onthulde zich de wereld van de ziel
Lichtgestalten die verschijnen
en weer in het niets verdwijnen
waar alles opkomt en weer ondergaat
zoals een bloem ontkiemt uit zaad
Die uitbloeit in verwelkte staat
en zijn zaad weer achterlaat
Zo lijkt de ziel op levend zaad
dat niet opeens verloren gaat
Het leven is een bloem die bloeit
en soms opeens wordt weggesnoeid
Weggemaaid door Magere Hein
aan wie wij uitgeleverd zijn
Die alles wat leeft en groeit
soms onverwachts wegsnoeit
en ons ontredderd achterlaat
wanneer hij snoeihard toeslaat
Achter het gordijn van ruimte-tijd
ligt het domein van eeuwigheid
waar zielen blijven voortbestaan
en niet ten onder zullen gaan
Daar kan de liefde eeuwig zijn
Een andere staat van bewustzijn
waarin wij leven, bewegen en zijn
voorbij een tijdelijk gordijn
De gedaantes van Paolo en Francesca aanschouwd door Dante en Vergilius, Ary Scheffer, 1835
Het lot van de liefde 2016 12 08 Over een oude en een nieuwe liefde
Soms is liefde als een noodlot
waardoor je meegenomen wordt
Je moet dan mee en volgt gedwee
zoals rivieren naar de zee
Alsof je in de macht
van een fatale kracht
geen nee kunt zeggen
en je neer moet leggen
bij een onontkoombaar lot
dat met je voltrokken wordt
Je komt in het nauw
door een fatale vrouw
Het eindigt in verdriet
Zij is de ware niet
Eenvoud is kenmerk van het ware* *Motto van Herman Boerhaave
Liefde die wij in ons hart bewaren
opent ons hart voor het ware
Alle pijn wordt dan vergeten
in een helder zeker weten
Een gevoel dat niet voorbijgaat
dat het leven anders maakt
als het zijn bestemming vindt
wanneer de ander wordt bemind
Ongemak lost op en ongerief
en overmacht neem je voor lief
In liefde voor elkaar
komt alles voor elkaar
De bron in het dal 2017 03 13
In de nachtelijke stilte
loop ik hier alleen
Niemand die je ziet
Niemand om me heen
Mijn geliefde is er niet
In de nachtelijke kilte
leek het of ik even rilde
In lichte huivering verdween
een emotie naar het scheen
Omgeven door het Al
loop ik door een dal
nader naar het diepste punt
waar je niet meer verder kunt
Daar kom ik bij een bron
die schittert in de zon
op de bodem van het dal
omgeven door het Al
*****
Ik zie mijn leven
mijn zinloos streven
wat ik heb bereikt
dat nergens toe leidt
Het is verleden tijd
Geluk en verdriet
zoals je vaker ziet
verdwenen in het niet
in nostalgiek verdriet
Het gaat allemaal voorbij
Eén ding blijft mij bij:
Ergens in de diepte
vloeit nog altijd liefde
Liefde voor het leven
die niet op wil geven
Wat is er nog van waarde? 2017 04 04 Na de c rematie van een voormalig collega
We zijn maar kort op aarde
Wat is er dan van waarde
om te doen en om te laten?
Welke mensen te ontmoeten
om het niet alleen te doen?
Wat is dan het goede
om gezamenlijk te doen
en om gezamenlijk te laten
om de aarde te bewaren
en van smetten vrij te waren?
Wat is er nog van waarde
om dan te doen op aarde?
Welke klussen zijn te klaren?
Hoe wil je de aarde achterlaten
wanneer je deze gaat verlaten?
Wat kun je daartoe zelf bijdragen?
Wat zijn dan je vragen?
Hoe kun je ermee voort?
Wie geven antwoord
op gestelde vragen?
Wie kunnen je belagen
Wie helpt je bij je vragen?
Wat is er vandaag te doen?
Wat ligt er om af te maken?
Wat is geen manier van doen
en welke dingen kun je laten?
Doe het nodige
en laat het overbodige
Vraag mensen om je heen
en doe het niet alleen
Ze komen als geroepen
als vrienden en in groepen
Het is een kwestie van vertrouwen
Op één gegeven kun je altijd bouwen:
op de kosmos en jezelf vertrouwen
De bron van creatieve krachten
De bron van heldere gedachten
God helps those who help themselves
Go back and refer to the Self
Een jonge en een oude ziel 2016 11 28 Voor radioprogramma hierover bij Radio Merlijn
en onze jongste zoon die een kamer heeft gevonden
Een jonge ziel wil nog de wereld in
een oude ziel begeeft zich binnenin
De jongere wil nog de wereld winnen
Een oudere zoekt het van binnen
Verzadigd van het uiterlijke leven
wil hij zich binnenin begeven
Ervaringen verwerken en verteren
en daaruit het een en ander leren
Een jonge ziel stuift op een draf
pardoes op interessante dingen af
Een oude ziel hoeft nergens heen
De drang om te zoeken verdween
Een jonge ziel doet nog ervaring op
en stoot herhaaldelijk zijn kop
Hij moet nog van het leven leren
en zal zich onvermijdelijk bezeren
Overmoed doet ons slechts zelden goed
terwijl bezonnenheid een mens behoedt
om zinloze gevaren op te zoeken
die loeren vanuit onverwachte hoeken
Een oude ziel zoekt geen gevaren
Een jonge ziel denkt het te klaren
Hij stort zich in het leven
en heeft nog menig streven
Een jongere wil zich vermaken
met wisselende aardse zaken
Kennis kan hen weinig schelen
Het gaat erom plezier te delen
Nu eens hier en dan weer daar
ontmoeten zij herhaaldelijk elkaar
Met scholen en kerken is niets mis
als het er maar gezellig is
Een oudere wil naar het licht
Zijn streven is daarop gericht
Alle streven lost daar op
Het enige wat blijft is God*
’The unreal has no being, the real never ceases tot be,’ Bhagavad Gita, II-16
*Het zij in de zin van ’het kosmische’ dat wij niet kunnen bevatten of in de zin van een persoonlijke God, zoals bijv. bij Augustinus: “Gij hebt ons tot U geschapen, en ons hart is onrustig tot het rust vindt in U,” Augustinus, Confessiones, Boek I, I, zie ook H.J. Störig, p 214: ’Fecisti nos ad Te inquietum est cor nostrum, donec requiescat in Te”
Dante en Beatrice aanschouwen de hemelse roos, Gustave Doré