Katholiek fundamentalisme en de Franse presidents-en parlementsverkiezingen

Civis Mundi Digitaal #47

door Jan de Boer

De nieuwe Franse president heet Macron. Hij  mag ministers naar believen benoemen en ontslaan, mag wettelijke maatregelen die niet door het parlement aangenomen zijn per decreet invoeren en mag het leger inzetten alvorens toestemming van het parlement te vragen. Maar in de praktijk is zijn macht zeer beperkt. In de verkiezingsstrijd wordt teveel beloofd. Wetten per decreet doorvoeren dat kun je misschien één of twee keer doen. Steun van het parlement blijft toch noodzakelijk en de dreiging van volksopstanden bij impopulaire maatregelen waarin Frankrijk uitblinkt, doet een president en zijn regering al gauw bakzeil halen.

Maar liefst 60 % van de op Macron uitgebrachte stemmen waren proteststemmen om Marine le Pen te verhinderen president van dit tot op het bot verdeelde land te worden. Deze stemmen zullen in overgrote meerderheid bij de parlementsverkiezingen in juni niet weer naar Macron gaan, maar naar de oorspronkelijke partijen van deze kiesgerechtigden zoals de Parti Socialiste en de rechtse Les Républicains. Ruim 60 % van de Fransen  wil volgens een recente peiling ook geen meerderheid in de Assemblée Générale voor Macron, die het dan ook heel moeilijk krijgt om een deel van  zijn ideeën en beloften waar te maken.

Hebben bij de presidentsverkiezingen de protestanten, de Joden, gevolgd door de mohammedaanse vertegenwoordigers opgeroepen om tegen Marine le Pen van het racistische en anti-semitische rechts-extremistische Front National te stemmen. Zo’n duidelijk geluid is van katholieke kant niet gekomen. De zwakke boodschap van de Franse bisschopsconferentie was: wij roepen niet op om welke kandidaat dan ook te steunen. Dat lag vroeger wel anders.

In de laatste twee decennia is er duidelijk sprake van een groeiend fundamentalisme in de Katholieke kerk en bij de Katholieke militanten mede onder invloed van de anti-islam stemming en een  verzet tegen de in hun ogen anti-clericale houding van de Franse Staat die de scheiding van kerk en staat hoog in het vaandel heeft staan.

De beweging La Manif pour tous heeft via de sociale media campagne gevoerd tegen Macron. Deze beweging heeft tijdens het bewind van de socialistische President Hollande tijdens manifestaties miljoenen mensen op de been gebracht. Daaronder ook veel katholieke geestelijken, tegen wetsvoorstellen voor het homo-huwelijk, verbetering van het abortusbeleid , kunstmatige bevruchting voor het krijgen van kinderen, etc.

Deze nieuwe katholieke fundamentalistische militanten dromen van een "her-christianisering" van Frankrijk. Zelfs Christine Boutin, de vroegere voorzitster van de Christelijk Democratische Partij riep op om voor Marine le Pen te stemmen, die onlangs nog Kardinaal Richelieu (1585 - 1642) prees  voor zijn bloedige strijd tegen het protestantisme en verklaarde dat Frankrijk niet verantwoordelijk gesteld kon worden voor de jacht op joden van het met Nazi-Duitsland collaborerende Vichy-bewind tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Dit historische zwijgen van de Franse bisschoppen komt neer op een morele toestemming voor katholieken "in overeenstemming met hun geweten" om op Marine le Pen te stemmen en heeft als onherroepelijk gevolg het alledaags maken van het Front National. Zo nodigde de bisschop van Fréjus-Toulon met overduidelijke sympathie Marion Maréchal Le Pen, het zeer katholieke en conservatieve nichtje van Marine le Pen, uit voor het bijwonen van een bijeenkomst van katholieken in zijn bisdom. In 2015 stemde al 24 % van de praktizerende katholieken op vertegenwoordigers van het Front National. Een percentage dat nu duidelijk veel hoger ligt en van invloed zal zijn op de uitslag van de komende parlementaire verkiezingen.