Opwarming van de aarde is niet meer tegen te houden
Civis Mundi Digitaal #47
door Jan de Boer
Eind 2016 waren vrijwel alle wereldleiders in Parijs aanwezig om zich toe te laten juichen voor het gesloten klimaat-accoord waarmee de uitstoot van het broeikasgas CO2 zodanig aangepakt zou worden dat de opwarming van de aarde met alle klimaatveranderingen beperkt zou blijven tot maximaal 2 graden Celsius. Eigenlijk tot 1,5 graden waardoor de eilandrijken in de Indische en Grote Oceaan niet onder de stijgende zeespiegel zouden verdwijnen.
De net afgetreden Franse milieuminister Ségolène Royal die op deze klimaatconferentie een belangrijke rol speelde, antwoordde dezer dagen lachend op de vraag waarom de nieuwe Franse President Macron zo weinig over de gevaren van de opwarming van de aarde in zijn programma had staan: "Niet nodig want op de klimaatconferentie in Parijs hebben we alles al geregeld".
Dat is flagrant onjuist.
Manco’s van het klimaatakkoord te Parijs
De gegevens van de landen betreffende de uitstoot van CO2, aangeleverd door hun industrieën deugden voor geen meter. Andere broekasgassen als methaan, etc werden niet meegenomen en zo werd veel meer vergeten en verzwegen. Bovendien zijn de besluiten van de klimaatconferentie niet bindend, haken de Verenigde Staten van Trump ( deels)af en is er nog geen oplossing gevonden voor de honderden miljarden dollars aan beloofde hulp. Nodig als compensatie voor de zogeheten onderontwikkelde landen.
Bij het sluiten van dat klimaat-akkoord waarschuwden de klimaatdeskundigen van de Verenigde Naties al dat om de doelstellingen van de klimaat-conferentie te halen de afgesproken maatregelen vertwee- of verdrievoudigd zouden moeten worden. Mijns inziens is dat alleen al financieel niet of nauwelijks te realiseren in onze op onstuitbare groei en schulden gebaseerde economiën. De NASA voorspelde reeds dat daarom de opwarming van de aarde richting de 6 graden gaat...
Met andere woorden:het klimaat-accoord was en is niets meer dan een ronkend tijdelijk communicatie-succes van de wereldleiders, terwijl de desastreuse opwarming van de aarde gewoon doorgaat, niet meer te beheersen en tegen te houden is.
Enkele gegevens en mogelijke gevolgen
De jongste gegevens van het Amerikaanse National Climatic Data Center (NCDC) , van het National Snow and Ice Data Center ((NSICD), van het National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) en van de Organisation Météorologique Mondiale ( OMM) onderstrepen dit nog eens heel duidelijk. Alle seinen staan op rood!
Op 5 mei jongstleden signaleerde het NOAA een nieuw record: een concentratie van CO2 in de atmosfeer van meer dan 440 deeltjes per miljoen (ppm): een niveau dat niet meer is bereikt sinds het het twee miljoen jaar geleden plioceen. Gedurende de laatste miljoen jaar bleef de atmosferische concentratie van CO2 altijd beneden de 280 ppm.
Niet alleen de gemiddelde temperaturen stijgen daardoor onverwacht snel. Een geweldige reductie van poolijs op het noordelijken zuidelijk halfrond, vorig jaar met 4 miljoen vierkante kilometer, is daarvan het directe gevolg. Dit tast ook de biologische productiviteit van de oceanen aan. De voedselketens, de ecosystemen en de visvangst in de oceanen - ook de basis van onze voedselketen - worden daardoor ernstig bedreigd.
Franse en Zwitserse onderzoekers lieten in april van dit jaar in de "Geophysical Research Letters" weten dat de snelheid van de stijging van het zeeniveau de laatste jaren met 20 tot 25 procent is toegenomen. De warme golfstroom El Nino in de Grote Oceaan, die zowel verschrikkelijke droogte en gigantische regenval met aardverschuivingen in de omliggende landen en ver daarbuiten veroorzaakt en eens in de drie tot zeven jaar verschijnt, wordt nu na een half jaar alweer verwacht. Enzovoort.
Catastrofaal point of no-return
Mensen zijn dieren die alleen reageren als het gevaar zichtbaar en direct aanwezig is en daardoor altijd achter de feiten en ontwikkelingen aan lopen. Dat zien we nu ook politiek gezien bij de opwarming van de aarde en de daarmee samenhangende catastrofale klimatologische veranderingen die niet meer tegen te houden zijn. Het point of no-return is gepasseerd. De mensheid zal zo in de komende decennia geconfronteerd worden met een stijging van het zeeniveau dat de meest vruchtbare gronden en metropolen bedreigt, met honderden miljoenen klimaat-vluchtelingen. Mede als gevolg van blijvende droogtes en dus hongersnoden en drinkwatertekorten die ook oorlogen tot gevolg kunnen hebben.
Kortom met klimatologische veranderingen die wereldwijd het voortbestaan van onze beschaving bedreigen. Natuurlijk, de mensheid zal, zoals ik eens schreef, het met de brandnetel wel overleven, maar de vraag is : met hoevelen en onder welke omstandigheden. Ook op het antwoord en de te ondernemen acties op deze vraag laat de politiek het afweten. Gaat u maar rustig slapen... Er rest dus niets anders over dan het gebed: ’’Heer, Allah, Jehova, Boeddha,..... vergeef ons onze toekomst!’’