Opmerkelijke Chinese invloed in Australië
Civis Mundi Digitaal #55
door Jan de Boer
De beschuldigingen van Russische inmenging in de Amerikaanse politiek halen vrijwel dagelijks de kranten. Over de aantoonbare inmenging van China in de Australische politiek wordt hier in het westen niet of nauwelijks bericht, terwijl deze van grote invloed kan zijn op de Chinese machtsaspiraties in dit deel van de wereld. In het Witboek over zijn buitenlandse politiek kapittelde de Australische regering in november vorig jaar Washington betreffende zijn terugtrekking uit deze regio van de Indische en Grote Oceaan in een periode " waarin het evenwicht van krachten bezig is te veranderen ten gunste van China".
Sinds jaren profiteert China van zwakke plekken in de Australische wetgeving die met name internationale giften aan politieke partijen toestaat, om de Australische politieke elite te benaderen teneinde haar strategische belangen te behartigen. De conservatieve regering van Malcolm Turnbull heeft in december vorig jaar een serie maatregelen aangekondigd om deze wetgeving te verscherpen. Vrijwel op hetzelfde moment trad de linkse senator Sam Dastyari, niet voor niets "Shanghai Sam" genoemd, af. Deze parlementarier had na een ontmoeting met de sinds 2011 in Sydney gevestigde onroerendgoedmagnaat, Huang Xiangmo de meer dan gulle giften van de Chinese miljardairs aan politici en politieke partijen ontdekt. Niets illegaals, maar zoals onderzoek door de media aantoonde, had Sam Dastyari, verblind door de vrijgevigheid van deze met Peking zeer bevriende Chinees, kennelijk vergeten dat hij door de Australiërs gekozen werd voor het verdedigen van de waarden en de belangen van zijn land. Tussen september 2016 en december 2017 benaderde Sam Dastyari vier keer het ministerie van immigratie voor een versnelling van de naturalisatie van Huang Xiangmo, preste hij een bestuurder van zijn " Partij van de Arbeid" tot het weigeren van een ontmoeting met een voor de democratie opkomende politicus in Hong Kong, hield betogen ten gunste van de door de Chinese Communistische Partij ingenomen standpunten betreffende de uiterst gevoelige territoriale claims van Peking in de zuid- Chinese Zee, in tegenstelling tot die van zijn eigen land. En hij had Huang ook nog eens gewaarschuwd dat zijn telefoon waarschijnlijk door de Australische Binnenlandse Inlichtingendienst afgeluisterd werd......
Door de media werd onthuld dat ook twee andere Chinese miljardairs in tien jaar tijd 6,7 miljoen dollar aan drie grote Australische politieke partijen hadden geschonken. Om invloed uit te kunnen oefenen op politieke besluitvormingsprocessen financierde Huang de oprichting van een Instituut Australië-China, geleid door de oud-minister van buitenlandse zaken Rob Carr. De oud-minister van handel, Andrew Robb, werd als consultant voor een jaarlijkse honorering van 800.000 Australische dollars aangetrokken door de Landbridge Group: een Chinese onderneming die een pachtovereenkomst van 99 jaar verkreeg voor de uiterst strategische haven van Port Darwin. Deze Chinese investering werd zwaar bekritiseerd door Amerika waarmee Australië, sinds jaar en dag nauw samenwerkt op militair en inlichtingen gebied.
Tot dat moment dacht Australië eigenlijk alleen maar aan zijn handelsbelangen. China dat in 2015 een vrijhandelsakkoord met Australië sloot, is al heel lang zijn belangrijkste handelspartner. China neemt meer dan een derde van de export vooral steenkool, ijzererts en andere grondstoffen voor haar rekening en investeert op grote schaal in dit land waar zij honderdduizenden studenten en toeristen heen stuurt en ook de belangrijke Chinese gemeenschap aanstuurt.
De Australische regering wil nu China duidelijk maken dat zij en niet China in Australië de baas is. Met maatregelen die buitenlandse giften aan politici en politieke partijen verbieden, met een verscherping van de definitie van spionage, met een meldplicht voor vroegere politici die voor buitenlandse maatschappijen werken, etc. probeert de Australische regering weer het heft in handen te krijgen zonder openlijk naar China te wijzen. Tevergeefs: de Chinese regering reageerde furieus: ongefundeerde beschuldigingen, politieke vooroordelen, anti-Chinese paranoia......
China met haar sterke positie als voornaamste handelspartner heeft op 8 december jongstleden Australië gewaarschuwd: Het is de hoogste tijd voor Australië om te kiezen wat voor soort relaties het wil hebben met China, dat jaarlijks voor honderden miljarden dollars Australische producten importeert en in Australië investeert.
Langzamerhand dringt het ook tot de Australische politici door dat wil het land zijn voorspoed en onafhankelijkheid behouden er dringend economische veranderingen gerealiseerd moeten worden ook met het oog op bescherming van het milieu: een grote differentiatie in exportproducten nu totaal afhankelijk van primaire grondstoffen als steenkool en ijzererts en - mee gezien de droogte die door de opwarming van de aarde steeds grotere delen van Australië teistert en onleefbaar maakt - verder ook duidelijke vraagtekens zetten bij de winning van leisteenolie die op termijn 800 miljoen hectare grond voor landbouw en veeteelt onmogelijk maakt.