Civis Mundi Digitaal #58
U kent ze wel: de tv-uitzendingen en de reisgidsen over een goedkoop tropische paradijs met prachtig zonnig weer, nooit regen en een altijd lachende bevolking waar je een onvergetelijke vakantie kunt beleven. Als je tenminste je ogen weet te sluiten voor de armoede en vaak ook het geweld van de daar heersende regimes. Zo zag ik kortgeleden een schitterende documentaire over , nou ja , zeg maar een indrukwekkende reclame voor het paradijselijke Cambodja waar je zo heen zou willen gaan voor een zo lang mogelijke vakantie.......
Maar de werkelijkheid in landen als Thailand, Cambodja , Laos en dan heb ik het niet eens over het vrouwonvriendelijke India met zijn verfoeilijk kaste-systeem , is heel wat minder rooskleurig - en dan druk ik mij heel voorzichtig uit - dan in dit soort uitzendingen en reisgidsen wordt gepresenteerd.
Laten we Cambodja meer eens als voorbeeld nemen. Dit kleine en één van de meest arme landen van de wereld, nog steeds getraumatiseerd door de genocide destijds door de Rode Khmers die honderdduizenden mensen het leven kostte, is ieder jaar meer onderworpen aan de macht van één persoon. Premier Hun Sen is niet van plan zijn macht die hij al 32 jaar uitoefent, op te geven en met het oog daarop en rekening houdend met de voorgenomen verkiezingen in juli van dit jaar muilkorft hij alle personen die het wagen om enige kritiek op zijn bewind uit te oefenen. Deze oude commandant van de totalitaire en moordzuchtige Rode Khmers , nu leider van de politieke Partij van het Cambodjaanse Volk ( PPC) die de macht in Cambodja monopoliseert, is nooit een voorbeeld van democratie geweest. In 2013 boycotte de oppositie de opening van de nieuwe zittingsperiode van de regering om terecht te protesteren tegen de vervalste verkiezingsuitslagen die de PPC een nipte overwinning bezorgden. Hun Sen intimideerde toen met name de Cambodjaanse jongeren. Dit keer vreest hij terecht dat de nieuwe generatie massaal voor een andere regering gaat kiezen. Hij heeft nu zonder succes geprobeert de oppositie te paaien. Als gevolg van deze mislukking heeft hij vorig jaar september Kem Sokha, de leider van de belangrijkste oppositie partij
’s nachts van zijn bed gelicht en met zijn lijfwacht gearresteerd. De regering van Hun Sen verwijt hem een vier jaar geleden televisie-optreden, waarin hij zei dat hij de steun van de Verenigde Staten had voor het vormen van een democratische oppositie. Kem Sokha werd zo beschuldigd van verraad en spionage terwijl de regering tegelijkertijd een wet invoerde, die veroordeelde individuen
verbood een politieke partij te leiden. Op hetzelfde moment vergreep de regering van Hun Sen zich aan de toen nog vrije pers. Na 24 jaar trouwe dienst aan de regering werd de krant " Cambodja Daily " gedwongen zijn bureau te sluiten. De talrijke radiostations in het land die de informatieve programma’s in het Kmer van "Radio Free Asia " en van " The Voice of America", allebei gefinancierd door Washington, uitzonden, ondergingen hetzelfde lot.
Phnom Penh , de hoofdstad en het regeringscentrum van Hun Sen , trekt zich niets aan van de Amerikaanse reacties. Hun Sen ontvangt ieder jaar belangrijke economische steun van de Volksrepubliek China die daarvoor steun van Cambodje krijgt op diplomatiek vlak. Cambodja is zo één van de grootste obstakels geworden wat betreft de formatie van een verenigd front van Zuid-Oost Aziatische landen tegen de steeds grotere aanspraken van Peking op de Zuid Chinese Zee, waar het autoritaire regime van Xi Jinping militaire bases aanlegt op de daar aanwezige eilandjes
ter controle van de druk bevaren handelsroutes en het ongezien de Grote Oceaan op kunnen varen van een steeds omvangrijker oorlogsvloot. Deze steun en en snelle economische groei (7 procent in 2016 ) maakt Hun Sen politiek onafhankelijk van de eisen van andere donateurs zoals de Verenigde Staten en Frankrijk. De Overeenkomst van Parijs in 1991 die Cambodja op weg hielp naar een werkelijke democratie na vier jaar volkerenmoord door de Rode Khmers en een tien jaar durende Vietnamese bezetting, is nu niet meer dan een " ordinair vodje papier " aldus de oppositieleider in ballingschap Sam Rainsy. Cambodja verandert in sneltreinvaart in een volledige dictatuur die alle protesten tegen het regime van Hun Sen met geweld smoort en het volk met name de jongere generaties onderdrukt.
Ik zeg niet dat u Cambodja moet mijden als vakantiebestemming - dat is ieders persoonlijke beslissing - maar het is goed dat u weet dat al die gelukkige en lachende Cambodjanen in tv-documentaires en reisgidsen het dictatoriale bewind van Hun Sen voor mogelijke vakantiegangers akseptabel moeten maken.