Strijd tegen hypercompetitie

Civis Mundi Digitaal #62

Een jaar geleden verkende NWO (Nederlands Wetenschappelijk Onderzoek) tijdens een binnenlandse en internationale conferentie wat er kan worden gedaan tegen de te laag honoreringspercentages bij onderzoeksaanvragen. Hoe staat het daar inmiddels mee? Tijdens de internationale conferentie bleek dat alle westerse landen te maken hebben met sterk stijgende aantallen onderzoeksaanvragen, en gelijkblijvende of zelfs teruglopende financiering. Dat leidt overal tot lage honoreringspercentages, en dus veel vruchteloos werk. Het was voor het eerst dat hiervoor oplossingen gezocht werden.

Tijdens de Nederlandse conferentie kwamen twee soorten maatregelen bovendrijven: het indammen van de stroom aan onderzoeksvoorstellen en het verbeteren van de beoordelingsprocedures. Bij beperking van de aanvragen hebben de universiteiten uiteraard een zware verantwoordelijkheid als werkgever van de aanvragers.

Wat is er sindsdien concreet gebeurd? NWO heeft voor de Veni en Vidi financieringsronde, die nu loopt, een inbeddingsgarantie ingevoerd. Dat wil zeggen dat onderzoekers voortaan alleen een Veni of Vidi kunnen aanvragen als zij hierin gesteund worden door hun universiteit. Wat wordt precies van de universiteiten verwacht met zo’n inbeddingsgarantie? Bij een Veni-kandidaat die aan het begin van zijn of haar carrière staat, moet de universiteit verklaren dat de aanvrager bij toekenning de gelegenheid krijgt om binnen die instelling onderzoek uit te voeren, met gebruikmaking van alle faciliteiten die daarvoor nodig zijn. Bij een Vidi-kandidaat, die een eerste eigen groep gaat leiden, moet de universiteit verklaren dat de aanvrager bij toekenning een tenure track of vaste aanstelling krijgt.

 

NWO tijdschrift Hypothese, nummer 2, juni 2018.