Een onderzoek en reisverslag van ervaringen van voor de geboorte

Civis Mundi Digitaal #64

door Piet Ransijn

Inleiding en aanleiding: het overlijden van dierbaren

Dit voorjaar overleed plotseling een zwager die tot dusver kerngezond was. Dit gaf een confrontatie met de dood en daarna. In Civis Mundi is geregeld aandacht besteed aan het zgn. postmortale levensperspectief. Vandaar dit artikel. In de nacht dat mijn zwager stierf, ontwaakte ik uit een droom met de suggestie om de klassieke werk te bestuderen van Frederic Myers, The Human Personality and Its Survival of Bodily Death en de bestudering van dit onderwerp te hervatten. Myers is één van de grondleggers van de Society for Psychical Research en de parapsychologie (1). Ooit heb ik een Nederlandse vertaling van een deel van dit werk gelezen. De studie van Myers komt later aan de orde. Toen mijn belangstelling weer was gewekt voor het postmortale lot van overleden dierbaren en talloze anderen, wees een vriend mij op de veelgelezen boeken van Michael Newton, De Zielenreis en het vervolg De zielsbestemming.De boeken zijnin meer dan twintig talen vertaald.

Michael Newton is een hypnotherapeut, die mensen onder hypnose vroegere stress verwekkende ervaringen liet verwerken en herbeleven door “de oorsprong van verstorende herinneringen en trauma’s uit de kindertijd vast te stellen”. Hij is geboren in 1932, “behoorde beslist tot ‘de oude school’ en was geen new-ager” (De zielsbestemming, p11). Als niet religieus, traditioneel ingesteld en sceptisch therapeut verzette hij zich tegen verzoeken om naar vorige levens terug te keren. Tot hij bij toeval tijdens een therapeutische sessie in een vorig leven van een cliënt terecht kwam. Hij ontdekte de therapeutische waarde van het verwerken van herinneringen en ervaringen uit een vorig leven. “Aanvankelijk was ik bezorgd dat de combinatie van huidige behoeften, overtuigingen en angsten zou leiden tot gefantaseerde herinneringen, maar ik realiseerde me al snel dat onze dieperliggende herinneringen een aantal ervaringen uit het verleden bieden die te werkelijk en te samenhangend zijn om genegeerd te worden” (De zielenreis, p 11). Dit is echter een andere werkelijkheid dan de waaktoestand. Mogelijk zijn deze ervaringen onder hypnose enigszins te vergelijken met de droomervaringen in de droomtoestand, die volgens de droomduiding uitdrukking kunnen geven aan ervaringen die zijn opgeslagen in het onderbewuste.

 

Een blik in het hiernamaals: de wereld tussen de levens op aarde

Bij toeval ontdekte hij dat het mogelijk was via de gehypnotiseerde cliënten een blik te werpen in vorige levens en ook in de wereld tussen de levens op aarde, door hen vragen te stellen en te laten vertellen over hun ervaringen. Hij stelt vooral open vragen, zoals: wat zie je? Waar ben je? Waar ga je heen? Hoe is het daar voor jou? Weinig suggestieve vragen. Zijn boeken zijn gebaseerd op de therapeutische sessies en geven zijn gesprekken en dialogen met een groot aantal cliënten woordelijk weer als transcripties van bandopnamen. Hij geeft een gesystematiseerde weergave van meer dan dertig jaar onderzoek van de rapportage van deze cliënten met tientallen treffende voorbeelden als casussen. De afwisseling van ervaringen van cliënten en toelichtend en samenvattend commentaar maakt zijn boeken buitengewoon boeiend.

Zijn de gerapporteerde ervaringen te beschouwen als fantasieën, waandenkbeelden, hallucinaties, verzinsels e.d., of kunnen we ze serieus te nemen en systematisch bestuderen, zoals Newton heeft geprobeerd? Ook als het verbeelding zou zijn, is er volgens de schrijver een opmerkelijke overeenstemming tussen de verbeelding van cliënten, waarin hij een zekere ordening heeft ontdekt.

Van dergelijke regressie- en reïncarnatie ervaringen heb ik eerder gehoord via een collega, een psychologe die nogal streng gereformeerd was opgevoed en door regressietherapie ervaringen uit haar jeugd verwerkt had. Toen zij hierbij ervaringen kreeg van een vorig leven, was dit zo overtuigend voor haar dat zij haar christelijke visie en haar psychologische denkkader verruimde, zodat reïncarnatie er een plaats in kreeg. Door kennisname van andere religies had ik al eerder kennisgemaakt met het idee van reïncarnatie. Door de ervaringen van mijn oudere en meer ervaren collega kwam dit dichterbij.

 

 

http://www.rykyoga.com/past-life-regression-therapy-goal-benefits

 

Herinneringen en ervaringen onder hypnose

Herinneringen uit het huidige leven die onder hypnose naar boven komen, kunnen aanwijsbare ervaringen weergeven, die vaak niet goed zijn verwerkt. Zoals Newton als therapeut via hypnose terugging naar vroegere ervaringen tijdens dit leven, komt hij op vergelijkbare wijze bij ervaringen van voor dit leven. Hij behandelt deze eveneens als therapeutisch relevante informatie. Deze boekbespreking is een weergave van zijn verslaglegging van deze ervaringen van regressie naar de periode voor de geboorte. Hypnose is als therapeutische methode vooral sinds de tijd van Freud bekend een gangbare methode. Het duiden van de ervaringen die patiënten rapporteren, is een belangrijke bezigheid van de therapeut, zoals ook bij Freud. In deze boekbespreking wordt de duiding van Newton weergeven van de ervaringen van zijn cliënten. De ervaringen worden weergegeven in het ‘aardse’ ervaringskader van de cliënten, vaak in dezelfde bewoordingen, ongeacht de religieuze of levensbeschouwelijke achtergrond. Zij gebruiken hierbij aardse beelden en begrippen voor onaardse ervaringen, die anders moeilijk te beschrijven zouden zijn. De ervaringen komen enigszins overeen met elkaar en met onderzoeksresultaten van bijna-doodervaringen en spirituele ervaringen en inzichten bij diverse volkeren.

Het werk van Newton is te beschouwen een complement bij het eerdere onderzoek van o.m. Raymond Moody en Pim van Lommel, op grond van ervaringen die verder gaan dan bijna-doodervaringen, nl. ervaringen van sterven en daarna. In hoeverre de ervaringen letterlijk genomen kunnen worden of veeleer symbolisch kunnen worden geduid, zoals bij mythen, bijbelse en andere religieuze verhalen, is een open vraag. Het kan ook zijn dat de energie van bepaalde (opgeslagen) ervaringen of herinneringen door de ervaringen min of meer symbolisch worden weergegeven, zoals in gedichten en verhalen die een bepaalde beleving treffend weergeven of verbeelden met een eigen opgeroepen werkelijkheid. Michael Newton, Pim van Lommel en anderen geven ervaringen letterlijk weer en proberen deze te duiden in het verklarende begrippenkader dat zij op grond van gerapporteerde ervaringen hebben gevormd. Deze boekbespreking beperkt zich tot een weergave van de bevindingen van Newton, zonder deze aan kritisch en vergelijkend onderzoek te onderwerpen.

Evenals eerder genoemde Frederic Myers en anderen meent Newton dat hypnose toegang geeft tot een bovenbewust niveau van bewustzijn, dat iets anders is dan het onbewuste en het onderbewuste in de psychoanalyse van Freud en Jung. Deze bewustzijnslaag toont meer overeenstemming met het subliminale bewustzijn bij Myers en het bovenbewuste bij de Italiaanse psychiater Roberto Assagioli in zijn boek Psychosynthese. Assagioli onderging onder meer de invloed door Dante, Plato, Freud en Jung en de theosofie, via zijn moeder die theosofe was.Newton gaat niet in op zijn bewustzijnstheorie, maar richt zich op de ervaringen van cliënten.

In zijn eerste boek De zielenreis systematiseert de schrijver zijn ervaringsgegevens chronologisch in fasen, die te onderscheiden zijn in de ervaringen die cliënten rapporteren. Hij beschrijft deze fasen als een reis van de ziel met diverse stadia en bestemmingen, een soort reisverhaal dat mensen onder hypnose rapporteren van de tocht die voorafgaat aan hun huidige leven. Het gaat de schrijver vooral om het bestaan tussen de levens, omdat over vorige levens al meer geschreven is. Zielen beschouwt hij als “intelligente lichtvormen van energie” (De zielsbestemming, p 26). Er zijn verschillende lagen, aspecten of (onder)delen te onderscheiden. De schrijver gaat hierop nauwelijks in. Hij beperkt zich tot het duiden van gerapporteerde ervaringen.

 

 

De reis gaat vaak naar lichte, paradijselijke oorden

http://thesuccessroom.ca/past-life-regression-therapy

 

Overzicht van de inhoud: fasen van de reis

De levensreis begint met ‘dood en vertrek’. Wat gebeurt er bij het overlijden? Welke ervaringen rapporteren cliënten onder hypnose? Cliënten rapporteren niet dat hun bestaan ophoudt of verdwijnt. Hun bewustzijn blijft aanwezig  op een wijze die in hypnotische toestand kan worden en weergegeven. Veelvuldig vermelden cliënten dat ze door een ‘poort naar de spirituele wereld’ gaan (hfst 2) en vervolgens ‘thuiskomen’ bij (overleden) vrienden, familie en bekenden (hfst 3). Dan volgt meestal een verdere ‘oriëntatie’, ‘overgang’ en ‘plaatsing’ in een verblijf met een soort verwante ‘zielengroep’ in de periode tussen de levens in (hfst 5, 6 en 7). Deze oriëntatie en plaatsing wordt geleid door ‘gidsen’ (hfst 8). Bij zielen, die anderen schade hebben berokkend, of zielen die erg vermoeid zijn na een moeilijk leven, duurt de oriëntatie langer. Dan is er eerst enige verwerking. Er zijn ook ‘dolende zielen’ die hun weg niet goed kunnen vinden en op aarde als het ware blijven ‘rondspoken’. Vaak op de plaats waar zij hun lichaam verlieten. In veel van deze gevallen was het overlijden plotseling, bijv. door een ongeluk of overval, ongewild en onverwacht. Spookverhalen kunnen mogelijk een kern van waarheid bevatten, die echter vaak overdreven en vertekend is weergegeven.  Zie hierover Myers in een volgende boekbespreking.

 

Beginners en gevorderden

De ervaringen van cliënten van Newton bevestigen het vrij algemene onderscheid in ‘jonge’ en ‘oude’ zielen, waarvan gewag wordt gemaakt in spirituele kringen. Hij onderscheidt ‘beginnende, gemiddelde en gevorderde zielen’ in een zestal niveaus (hfst 9, 10 en 11). Beginnende zielen zouden nog niet zoveel levens gehad en verwerkt hebben als meer gevorderde zielen. Dat zijn minder zelfzuchtige zielen met meer begrip en mededogen, zoals velen op aarde de meer gevorderde en wijze mensen zien. Gevorderden zijn niet de rijkere en machtigere mensen, maar wijzenen meer liefdevolle mensen. Volgens de schrijver kan het ook zijn dat minder gevorderden wel veel levens hebben gehad, maar daarvan veel geleerd hebben omdat ze deze levens niet voldoende verwerkt hebben. Tragische en pijnlijke levenservaringen zouden zich herhalen als deze niet zijn verwerkt. Verwerken van levenservaringen is belangrijk als voorbereiding op een volgend leven en de ‘levenskeuze’ (hfst 12). Deze keuze komt neer op ‘een nieuw lichaam kiezen’ (hfst 13). Daarnaast is er verwerking van voorgaande levens en het kiezen van levenstaken voor het volgende leven. Er volgt een ‘voorbereiding op de terugkeer naar de aarde’ voorafgaand aan de ‘wedergeboorte’ (hfst 14 en 15).

 

 

http//myspiritbook.com/past-life-regression-therapy

 

Letterlijke weergave van interviewverslagen

De zielenreis wordt letterlijk weergeven in de vorm van de gesystematiseerde verwerking van ‘getuigenverslagen’ bij hypnotische regressie. Het boek doet soms denken aan een verwerking voor een breder publiek van interviewverslagen bij sociaalwetenschappelijk onderzoek, zoals antropologisch veldwerk of psychologisch onderzoek. Een bevriende antropoloog heeft studie gedaan van wat hij noemt ‘de antropologie van het hiernamaals’, onder meer over de voorstellingen hieromtrent bij diverse volken. Deze voorstellingen zijn iets anders dan de ervaringen die Newton weergeeft en meer lijken op psychoanalytisch onderzoek. De verslagen van geïnterviewden zijn een soort ‘ruwe data’ die worden gecategoriseerd en gesystematiseerd om voorlopige conclusies uit de rapportage te kunnen trekken. Vergelijkbare ervaringen zijn verspreid weergegeven in uiteenlopende literatuur over (een eventueel) leven na de dood in diverse culturen. Het doet soms denken aan het verslag van een antropoloog die mensen in het hiernamaals interviewt en bij verschillende volken terecht komt en daarvan beschrijvingen geeft.

Ervaringen van voor de geboorte worden aan de hand van interviewverslagen op een rijtje worden gezet en in een systematisch chronologisch gefaseerd kader  geplaatst. Voor degenen die de rapportage serieus nemen, geeft dit een min of meer inzichtelijk beeld van het postmortale levensperspectief. Dat geldt in het bijzonder voor het bestaan tussen de levens in. Het staat een ieder vrij ervan te vinden wat men vindt. Deze boekbespreking is vooral bedoeld de resultaten van het onderzoek weer te geven, die voor sommigen verhelderend, maar voor anderen verwerpelijk kunnen zijn. Het kan bijv. een meer zinvol levensperspectief voor en na de dood geven, dat de angst voor de dood kan verzachten, maar ook op weerstand stuiten tegen het invullen van wat men open wil laten of waar men een punt achter wil zetten. 

Een van zijn belangrijkste ontdekkingen is “dat de plek waar we na onze dood heen gaan, er een is waar orde en leiding heersen, en ik ben gaan begrijpen dat er een groot plan is voor het leven en het leven na de dood… Aan de hand van een letterlijke weergave van de gesprekken tijdens de sessies... wordt voor lezers die het moeilijk vinden onze ziel te beschouwen als een immaterieel object.., beschreven hoe zielen verschijnen en de manier waarop zij functioneren.” (p 14).

“Het kan vooropgezette ideeën over de dood behoorlijk op zijn kop zetten… en indruisen tegen je kijk op de wereld en je [al of niet] religieuze overtuiging. Er zullen lezers zijn die een bevestiging vinden van bestaande opvattingen. Anderen zullen informatie van deze casussen afdoen als verhalen die op sciencefiction lijken” (p 16). In zijn vervolg De zielsbestemming (p 24) geeft de schrijver de volgende leidraad mee:  “Als ik opmerkingen maak die tegen je vooropgezette ideeën, geloof of persoonlijke overtuigingen indruisen, accepteer dan wat voor jou klopt en laat de rest gaan.” Wat men er ook van kan vinden, het leest als een buitengewoon boeiend, spannend en grensverleggend sciencefictionachtig verhaal, dat ons leven in een ruimer en betekenisvoller perspectief kan plaatsen als we de informatie zouden beschouwen als een weergave van ‘het hiernamaals’.

 

 

 Tunnelervaring www.myrafarrell.com/what-is-past-life-regression

 

Overeenkomst met kenmerken van Bijna Dood Ervaringen

Newton’s bevindingen sluiten enigszins aan bij de twaalf kenmerken van bijna-doodervaringen die Van Lommel onderscheidt en door casussen van Newton min of meer worden weergegeven. 1. Onuitsprekelijkheid, 2. Gevoel van rust en vrede en geen pijn meer te hebben, 3. Het besef dood te zijn, 4. Uitreding, de ervaring buiten het lichaam te zijn, 5. Tunnelervaring en/of verblijf in donkere ruimte. 6. Waarneming van een niet-wereldse omgeving, 7. Ontmoeting en communicatie met overleden personen, 8. Ontmoeting met stralend licht of wezen van licht, 9 levensschouw of terugblik op het leven, 10. Vooruitblik, voorschouw of ‘flash forward’, 11. Waarnemen van een grens (die men bij Bijna Dood Ervaringen niet overschrijdt; daar voorbij zou geen weg terug meer zijn), 12. Bewuste terugkeer in het lichaam.

Bij regressie naar voor de geboorte en voor de conceptie worden ervaringen beschreven voorbij de grens die bij bijna-doodervaringen niet wordt overschreden (zie punt 11). Deze ervaringen zouden volgens Michael Newton toegankelijk zijn vanuit een diepere laag van het onbewuste, onderbewuste of bovenbewuste en worden door hem gecategoriseerd, gesystematiseerd en geduid.

 

Dood en vertrek

De traditionele visie dat bij het overlijden de ziel het lichaam verlaat, wordt door de regressie ervaringen treffend en aanschouwelijk weergegeven. Zoals in dit citaat: “Ik ben niet echt dood… of wel? Mijn lichaam is dood… ik zie het onder me… maar ik zweef… Ik zie mijn lichaam onder mij op het ziekenhuisbed liggen. Iedereen om me heen denkt dat ik dood ben, maar dat is niet zo. Ik wil roepen: Hé, ik ben niet dood!.. Mensen die ik ken huilen. Ik ben zogenaamd dood, maar ik leef nog steeds! Het is vreemd, want mijn lichaam is absoluut dood, terwijl ik erboven zweef. Ik leef!.. Mijn vrouw snikt. Ik probeer tot haar bewustzijn door te dringen… om haar te vertellen dat alles goed met mij is. Ze is zo overmand door verdriet dat ik haar niet kan bereiken. Ik wil dat ze weet dat mijn lijden over is… dat ik op haar zal wachten...Ik ben vrij van mijn lichaam… Maar ze luistert niet.”

Pijnlijk bij het sterven blijkt hier vooral het verdriet van de meest dierbare nabestaanden. De overledenen kunnen hen tot hun grote spijt niet bereiken. Dit contrasteert met het gevoel van vrijheid en lichtheid. Zielen zouden meestal nog een paar dagen in de buurt van het lichaam blijven, vaak tot na hun begrafenis. Respect van nabestaanden zouden zij op prijs stellen. Ze willen hun dierbaren graag troosten door hen hun troostende aanwezigheid te laten voelen, als ze daarvoor ontvankelijk zijn. Het zou voor nabestaanden van belang kunnen zijn zich daarvoor open te stellen. Enig inzicht in het proces van overgaan zou daarbij behulpzaam kunnen zijn. “Overleden zielen zijn vaak nog steeds in staat ons te bereiken als er een beroep op hen wordt gedaan” (p 25).
 

http://paranormaal.blog.nl/general/2016/08/04/filmpje-over-ziel-chinese-vrouw

Het etherisch dubbel is een term uit de parapsychologie, theosofie en het zgn. hylisch pluralisme, waarmee het zogenoemd energielichaam van de mens wordt bedoeld (Wikipedia). Het is niet helemaal hetzelfde als het astraallichaam. Zie ook W H C Tenhaeff, Handboek der Psychical Research, Het astraallichaam

 

De ontvangst

Cliënten geven te kennen dat zij er na hun overlijden vaak naar verlangen op te gaan in de schoonheid van de spirituele wereld. Zoals bij bijna- doodervaringen maken zij melding van een beweging door een (donkere) tunnel of poort en de ontvangst door overleden familie en vrienden. Dit stemt overeen met traditionele ideeën over een eventueel weerzien met hen in een wereld van lichtenergie. “We verliezen ons lichaam in de dood… maar versmelten met het hogere bewustzijn… De dood is geen duisternis, maar licht” (p 26). 

Diverse bronnen geven het idee weer van een paradijselijke plek waar men zich thuis voelt. Beschrijvingen variëren afhankelijk van het ontwikkelingsniveau en het leven van de overledene. Ze ervaren het vaak als thuiskomen nadat ze door een geestelijke poort zijn gegaan. Dit lijkt een beetje op het aloude vereenvoudigde idee van de hemelpoort, waar dierbaren hen verwelkomen “met diepe liefde en kameraadschap” (De zielsbestemming, p 17). Dergelijke ervaringen worden uitvoerig beschreven in diverse casussen.

Behalve met dierbaren is er ook een ontmoeting met een gids. Iedere ziel zou een gids of persoonlijke begeleider of leraar hebben. Het lijkt op het idee van de engelbewaarder. Gidsen worden echter  zelden in engelachtige vorm beschreven maar kunnen allerlei vormen aannemen. Ze lijken veeleer op meer gevorderde leraren, adviseurs en begeleiders. Ongeveer zoals Dante Vergilius en Beatrice beschrijft in zijn Divina Commedia. Dante geeft echter een middeleeuwse visie, die anders is dan de ‘moderne’ weergave aan de hand van regressie ervaringen in termen en beelden die cliënten gebruiken.

Bij beschadigde en dolende zielen, die vaak gewelddadig of ongelukkig en plotseling om het leven zijn gekomen, is de overgang vertraagd en verstoord. Zij blijven vaak nog langer op een plek op aarde hangen, zoals dat spannend wordt aangedikt in spookverhalen. Uiteindelijk worden ook zij door hun gidsen naar de geestelijke wereld geleid, als zij de bindende verstoringen overwinnen of voldoende hebben verwerkt om verder te kunnen gaan. In zijn volgende boek De zielsbestemming gaat de schrijver meer uitvoerig in op beschadigde zielen en zielen die anderen schade hebben berokkend en hun meer intensieve louteringsprocessen. Dat zou vaak gebeuren in de vorm van een meer langdurige individuele of solitaire verwerking en bezinning.

 

 

www.somontreal.ca/conferences/past-life-regression-therapy-82814

 

Oriëntatie, overgang en plaatsing in overleg met gidsen

Na de ontmoeting met familie en vrienden volgt een oriëntatiefase met de gids op een ‘plek van heling’. Daar wordt het voorbije leven verwerkt, zoals ook tijdens het leven bepaalde levensfasen of een loopbaan kan worden verwerkt door er evaluerend op terug te zien. Zijn gestelde doelen bereikt? Wat ging er goed, wat ging er mis? Hoe nu verder en waarheen? Dergelijke vragen kunnen dan aan de orde komen.

Dan zou een overgangsfase volgen, begeleid door de gids, die leidt tot plaatsing in een primaire groep waar men thuishoort. Het zijn vaak vrienden en oude bekenden. De groep of plaats zou afhankelijk zijn van het bewustzijnsniveau of de mate van rijpheid. Dit heeft te maken met “overeenkomst in kennis en affiniteit die het gevolg is van gedeelde ervaringen op aarde” (p 101). De ervaringen bevestigen het idee dat zielen de mensen die zij hebben gekend weer tegenkomen. In verschillende levens zou men dezelfde mensen tegenkomen in overeenkomstige of complementaire rollen om ‘karmische’ ervaringen en processen verder uit te werken.
 

Bijv. met een militair die niet meer terugkomt

Partnerrelaties omvatten vaak meer levens

 

Karma, ethiek en rechtvaardigheid

Karma is het Indiase woord voor handelen. De wet van het karma is de wet van actie en reactie: wat je zaait zul je oogsten. Je krijgt je streken thuis bezorgd. ‘Boontje komt om zijn loontje’. Mensen ‘boeten’ (in de zin van compenseren) voor verkeerde daden. Bijv. als ze er spijt van krijgen dat ze anderen hebben gekwetst en voelen wat ze anderen hebben aangedaan.

“In de spirituele wereld wordt het principe gehanteerd dat alle zielen die bedoeld of onbedoeld kwaad doen, dat in een toekomstig leven op een of andere manier moeten rechtzetten. Dat wordt niet beschouwd als straf of boetedoening maar als mogelijkheid tot karmische groei. Er bestaat geen hel voor zielen, alleen misschien op aarde... Ze kunnen er heel goed voor kiezen in het volgende leven te dienen als slachtoffer van het kwaad van anderen” (De zielsbestemming, p 17).

Kwaad wordt nader aangeduid als het kwetsen of schade berokkenen aan anderen, al of niet opzettelijk. Wreed gedrag wordt bijv. genoemd als meer extreme vorm. Het ziet er naar uit dat mensen er niet vrijblijvend ‘tussenuit kunnen knijpen’ na een zelfzuchtig leven ten koste van anderen. Ethische principes van rechtvaardigheid zouden het overlijden trotseren en ook voorbij de dood gelden. Waarden als gerechtigheid zouden dan geen willekeurige menselijke bedenksels zijn, maar eeuwigheidswaarde kunnen  hebben voorbij dit leven. Door verschillende zielen worden ethische waarden zoals liefde, begrip en mededogen in variërende mate gerealiseerd. Minder door beginnende zielen, die vaak meer egocentrisch zijn gericht en het meest door gevorderde zielen. Zij zouden een groter vermogen hebben om zich in te leven en te verplaatsen in anderen. Dat komt door hun meer omvattende, rijkere en rijpere levenservaringen, die zich veelal uitstrekken over een groter aantal levens.

 

Beginners, gemiddelden en gevorderden, gidsen, leraren en meesters

Gevorderden zijn vaak gidsen, leraren, begeleiders of zelfs meesters. Zij helpen anderen om verder te komen in hun ontwikkelingsproces van bewustwording en rijping naar een meer omvattend bewustzijn. Daarin wordt ook meer rekening met anderen gehouden. In een casus worden de ervaringen na de regressie onder hypnose aldus samengevat: “Er is een onbeschrijfelijk gevoel van vreugde en vrijheid over me gekomen doordat ik mijn ware identiteit heb leren kennen. Het wonderlijke is dat deze kennis altijd in mij aanwezig was… Ik kwam tot het inzicht dat het enige wat werkelijk belangrijk is in dit materiële leven de manier is waarop we leven en hoe we anderen behandelen” (De zielsbestemming, p 24)

Meer gevorderde zielen hebben een andere kleur of uitstraling, een andere, meer verfijnde en meer intense vibratie of sterkere energie. Iets dergelijks kan ook op aarde in de aura’s van mensen worden waargenomen. Ook in de vorm van andere scheppende en transformerende vermogens. Het is voelbaar als warmte, mededogen, troost en helend vermogen. De persoonlijke gidsen zijn tussen de verschillende levens herkenbaar als dezelfde personen. Er is met hen een diepe vertrouwensband. De schrijver refereert geregeld naar typerende voorstellingen van onder meer gidsen in diverse culturen, die overeenkomsten vertonen met de ervaringen die zijn cliënten rapporteren.

 

 

Flitsen van vorige levens komen langs als droombeelden

http://www.violethues.com/past-life-regression-therapy-plrt.html

 

De sociale structuur en de waarden in de geestelijke wereld

De orde en leiding in de spirituele wereld doen enigszins denken aan de sociale structuur op aarde. Het lijkt echter meer op een geestelijke leerschool met begeleiders, leraren en meesters dan op een bedrijf of overheidsinstelling met directeuren en machthebbers. Cliënten maken melding van primaire en secundaire groepen en grotere clusters. Er zou ook een soort van hiërarchie van zielen zijn van beginners naar vergevorderde meesters met een meer ontwikkeld bewustzijn, die bij uitzondering naar de aarde terugkeren. Dergelijke inzichten circuleren in diverse spirituele kringen en zijn wijd en zijd verspreid te lezen in de uiteenlopende esoterische literatuur.

“Cliënten vertellen mij… dat in de spirituele wereld op geen enkele ziel wordt neergekeken als zou hij minder waardevol zijn dan enige andere ziel… Wij allemaal kunnen een unieke bijdrage leveren aan het grote geheel, ongeacht hoe hard we met onze lessen worstelen. Als er in de spirituele wereld sprake is van een hiërarchie, dan is het in geestelijk bewustzijn… Op aarde zien we georganiseerd gezag vaak tot uitdrukking komen in machtsstrijd... en het hanteren van starre regels om controle uit te oefenen. Er is beslist sprake van structuur in de spirituele wereld, maar de sublieme voedingsbodem daarvan is mededogen, harmonie, ethiek en moraliteit die ver uitstijgt boven wat wij op aarde kennen… Er wordt een waardesysteem gehanteerd van overweldigende mildheid, verdraagzaamheid, geduld, en absolute liefde… Vorderingen via het nemen van persoonlijke verantwoordelijkheid hebben niets te maken met overheersing of rangorde in status, maar eerder met het herkennen van potentieel. Cliënten geloven dat ze in het verleden een veelheid  van keuzes hebben gehad en dat zich dit in de toekomst zal voortzetten. Overal in hun leven tussen levens in zien ze integriteit en persoonlijke vrijheid... De inspanning om te komen tot een grotere goedheid en verbinding met de Bron die ons geschapen heeft, is de belangrijkste motiverende kracht” (De zielsbestemming, p 20, 21). Deze Bron wordt omschreven als een ‘alwetende Aanwezigheid’, die voelbaar zou zijn als cliënten verschijnen voor ‘de Raad van Wijzen’, ook wel meesters genoemd, geen rechters.

Newton ordent zet de  ervaringsgegevens van cliënten onder hypnose, zodat sociale structuren en processen in het hiernamaals meer inzichtelijk worden dan bij wijd en zijd verspreide informatie. Zijn verslagen en casussen zijn vaak heel gedetailleerd. Je kunt je afvragen: hoe verzinnen ze het? Opmerkelijk is de overeenstemming tussen de soms zeer verschillende casussen, die de schrijver categoriseert naar bewustzijnsniveau en rijpheid volgens min of meer expliciet gesteld ontwikkelingscriteria, die overeenkomen met die van diverse religies en levensbeschouwingen.

 

 

https://online-orakels.nl/orakelkaarten/vraag-je-gidsen/gemeenschap-spirituele-voorouders

 

Orde en leiding

Er blijkt meer orde te zijn in het universum dan de chaos en de harde wereld op aarde zou kunnen doen vermoeden. Er zou meer leiding zijn in ons leven, sterven en overleven dan wij ons vaak bewust zijn. In het perspectief van meer dan een leven, dat als het ware wordt ‘uitgesmeerd’ over meer dan een leven, worden patronen vaak duidelijker dan in een afzonderlijk leven, dat vaak als het ware onafgemaakt, betrekkelijk zinloos of gewelddadig en abrupt kan eindigen. In een volgend leven en tussen levens in zouden levensdraden weer worden opgepakt, nadat meer inzicht is verkregen in karmische processen van actie en reactie, oorzaak en gevolg, beperkingen en zwakheden, verdiensten, vermogens en kwaliteiten, die men mee kan nemen naar een volgend leven en in een diepere laag van het bewustzijn zouden zijn opgeslagen.

De periode tussen levens zou een voorbereiding zijn voor het volgende leven. Dat leven wordt zorgvuldig gekozen in overleg met de gids(en) en meesters. De meesters treden op als een raad van wijzen of oudsten bij de evaluatie van het voorgaande leven. Daarbij worden een soort leerdoelen of uitdagingen, tests en beproevingen of proeven van bekwaamheid gesteld. Meesters doen zich niet voor als geen rechters, maar beminnelijke helpende personen en raadgevers. Schenkers van troost, kracht en wijsheid. Dat zijn de gaven en vermogens die zij uitstralen en die in hun nabijheid voelbaar zijn, zoals bij spirituele meesters op aarde.

 

 

http://lolabontstola.nl/geef-mij-nu-je-hart

 

Het volgende leven

Vergeleken met de aarde als “planeet van onzekerheid en angst, veroorzaakt door agressieve, rivaliserende mensen” is de geestelijke wereld er een van “inzicht in het zelf, kameraadschap en mededogen” (p 213). Toch valt er op aarde ook veel te leren en zijn de uitdagingen groot. De aarde biedt vaak een harde leerschool, die ook grote groeimogelijkheden geeft. De voorbereiding op een volgend leven is een groepsproces van overleg met de primaire groep en met gidsen en meesters. Eerdere levens zouden worden verwerkt en geëvalueerd om te komen tot ‘programmapunten’ en uitdagingen voor een volgend leven om niet behaalde doelen en zwakke punten in voorgaande levens te realiseren.

Aan de hand van diverse casussen wordt beschreven hoe de levenskeuze in zijn werk gaat en waarop wordt gelet. Het animo om terug te gaan naar de aarde varieert en vraagt soms enige bemoediging van gidsen. Het zou een vrije keuze zijn, die iedere ziel zelf maakt in overleg met anderen. Via vibraties van gedachten vindt een afstemming plaats op een geschikte situatie met passende ouders om te reïncarneren. Dat betekent dat de ziel indaalt in een ongeboren baby, het zou meestal na de derde maand gebeuren. Dit verschijnsel dat ook wel incarneren wordt genoemd wordt in de spirituele literatuur van de theosofie vaker beschreven, bijv. door Godfried (Geoffrey) de Purucker. Door fijngevoelige moeders kan het soms worden waargenomen of misschien ingebeeld, wie zal het zeggen?

 

Twijfels en tegenwerpingen

De beschreven processen worden in detail gerapporteerd als door cliënten onder hypnose. Het is mogelijk er allerlei twijfels en tegenwerpingen bij naar voren te brengen. Het gaat hier om een weergave van het boek, waarbij de interviews als bronnen betrekkelijk uniek zijn en niet strijdig lijken met eerder onderzoek aan de hand van bijna-doodervaringen en literatuurstudie. Het moedigt aan tot verder onderzoek, bijv. door literatuurstudie en gesprekken met mensen bij wie dierbaren zijn overleden en ook door reflectie op eigen ervaringen en inzichten.

Het boek wijst erop dat er bij sterven meer gebeurt dan alleen het afsterven van het lichaam. Dat wordt in de casussen uitvoerig en gedetailleerd gerapporteerd. Het weerleggen van de visie van de schrijver vraagt een alternatieve verklaring voor de ervaringen van zijn cliënten, zoals fantasie, inbeelding, hallucinaties, suggestie, enz. Verklaringen hangen samen met de levensvisie en wereldbeeld, waarbij de verklaring niet hard gemaakt hoeft te worden. Misschien komen we er te zijner tijd vanzelf achter wat ervan is te ervaren als we overlijden.

De reacties op De zielenreis waren zo overweldigend dat de schrijver heeft toegegeven aan het veelgevraagde verzoek een vervolg te schrijven: De zielsbestemming. Daarin gaat hij dieper in op een aantal aangesneden thema’s. Dit zijn: dood verdriet en troost; herstel van spirituele energie (bij beschdigde zielen); zielengroepen; de raad van wijzen; dynamiek in de gemeenschap; de gevorderde ziel; onze bestemming en onze spirituele weg. Daarna volgde een derde boek Herinneringen van na de dood, gebaseerd op casestudies van regressietherapeuten die hij heeft opgeleid. Daaruit zou mogelijk kunnen blijken dat andere onderzoekers volgens een overeenkomstige methode tot vergelijkbare resultaten kunnen komen.

Actrice Shirley MacLaine, bekend van de film Irma la Douce, noemt het de meest fascinerende boeken die zij heeft gelezen. Daar is iets voor te zeggen. Het is een boeiend geschreven boek. Dat komt mede door de afwisseling van casussen in spreektaal met de toelichtende beschrijvingen. Het is geen alledaagse stof. Soms was het nodig zinnen twee keer te lezen. Dat kan ook door de vertaling komen, die over het algemeen vlot te lezen is. Er zijn twee uitgaven met twee verschillende vertalingen. Een minpunt is het ontbreken van een literatuuropgave en duidelijke verwijzingen. Bij de vijfde (Amerikaanse) editie is een uitbreiding en een register toegevoegd

 

Naschrift, motto

Na het schrijven van dit artikel las ik het volgende treffende citaat van de Amerikaanse dichter Walt Whitman. Hij schrijft over een mogelijke terugkomst na de dood en een verblijf in andere sferen bij een bepaalde groep, waarbij hij eveneens gedichten en gezangen tot uitdrukking brengt over  herinneringen aan de aarde. Dit citaat sluit aan bij bovenstaande bevindingen.

“Come, said my soul                                                         

Such verses for my body let us write, (for we are one,)

That should I after death invisibly return,

Or, long, long hence, in other spheres,

There to some group of mates the chants returning

(tallying earth’s soil, trees, winds, tumultuous waves,)

Ever with pleased smile I may keep on,

Ever and ever yet the verses owning – as, first, I here and now

Singing for soul and body, set tot them my name,”

Walt Whitman (Amerikaans dichter en schrijver, 1819-1892)

 

“Kom, zei mijn ziel,

Laat mij zulke verzen voor mijn lichaam schrijven (want wij zijn één)

Zou ik na de dood onzichtbaar terugkeren, of lange tijd daarna in andere sferen, waar ik voor een groep van metgezellen de gezangen weergeef

(die aardse grond, bomen, winden en turbulente golven weergeven,)

dan zou ik met een opgetogen glimlach kunnen blijven voortgaan

en mij de verzen eigen blijven maken – zoals ik eerder, hier en nu,

met ziel en lichaam onderteken en mijn naam eronder zet,”

Walt Whitman, Aanhef van Leaves of Grass, The Complete Poems, p. 2

Whitman zou de verlichte bewustzijnstoestand hebben bereikt en dichterlijk hebben weergegeven, die zijn biograaf Dr. Richard Maurice Bucke M.D. beschrijft in zijn boek Cosmic Consciousness.

 

Noten

(1) De parapsychologie onderzoekt verschijnselen die volgens Rietdijk in Civis Mundi nr 11 “bij voorbaat verdacht worden gevonden, omdat [deze] niet passen in het huidige wetenschappelijke paradigma”, ook al worden de onderzoeksresultaten nog zo zorgvuldig verworven en verwerkt. Volgens Rietdijk en anderen is het best mogelijk paranormale verschijnselen een plaats te geven in het kwantumfysische wereldbeeld in zijn artikel ‘Parapsychologie als natuurwetenschap’ in nr 11.