Stellingname Baudet ter discussie

Civis Mundi Digitaal #82

door Hans Feddema

Zelf eens Statenlid van Z.H., voel ik me niettemin meer Leidenaar dan Zuid-Hollander. Over het algemeen zijn provincies niet ‘in’.. Toch bleef 20 maart niet onopgemerkt. Het kabinet verloor in 1ste Kamer haar meerderheid en Thierry Baudet leverde een prestatie. Hoe hij handenschuddend en soms dansend veel mensen mobiliseerde voor zijn club - in Z.H. zelfs met ‘t hoogste aantal zetels - maakte indruk. Zijn jongensachtige en ‘ik ken mijn klassieken’-uitstraling charmeerde. Prima deze benutting van democratie.

Grote vraag is zechter zijn ideologisch denken, inclusief zijn ideeën in de door tv uitgezonden overwinning speech. Dit te meer omdat in Europa, denk ook aan Brexit en de gele hesjes, populistisch onbehagen troef is, iets waarvan Baudet garen wist te spinnen. Een ‘nee-beweging’ lijkt dominant naast verwarring en tegenstellingen, waardoor zondebokmechanisme, zelfs anti-semitisme weer floreren. Behalve Nieuw Rechts is er gelukkig ook bevlogen engagement en vitale spiritualiteit in de samenleving.

Baudet zit meer bij het eerste. Al voor hij politicus werd, toog hij naar Frankrijk om zijn dissertatie aan holocaust-ontkenner Le Pen aan te bieden, van wie hij ook de omstreden term ‘boreale’ (=zuiver witte) samenleving schijnt te hebben overgenomen.

Even zorgelijk lijkt dat hij flirt met een zekere Taylor in de VS, die de superioriteit van het blanke ras bepleit. Politicoloog Sytze Faber (Friesch Dagblad) ziet bij Baudet een parallel met het nazisme, dat 90 jaar terug scoorde. Eveneens via verkiezingen, in ook een onzekere tijd en via de retoriek: “onze natie is in gevaar”. Toen niet door migratie, globalisering of EU, maar door ‘een internationaal complot onder joodse leiding’. De parallel lijkt, dat nu onze natie en ons witte ras in gevaar zijn volgens Baudet, waarbij de bestuurderselite het vooral moet ontgelden.

Opvallend is, hoe hij verder ook afgeeft op journalisten, wetenschap, onderwijs, kunst en architectuur. Ik schets graag ook positieve trends in Europa, bijv. dat een progressieve vrouw met warme EU-gevoelens president van Slowakije werd en dat nu een goed EU-debat gaande is, maar het is jammer dat Baudet de ‘nee-beweging’ heeft weten te versterken, mede omdat vele kiezers minder hebben doorzien welke bedenkelijke ideeën hij er op na houdt.

Naast PvdA, GroenLinks, ChristenUnie en D’66, ligt vooral voor de partijen van het midden er nu de uitdaging met een authentiek ‘groot verhaal’ te komen, althans zo positief mogelijk en overtuigend oplossing-gericht om een einde te helpen maken aan de nogal grote onvrede onder de mensen, hun ‘nee’ wat te helpen ombuigen naar ‘ja’. Wie weet lukt het.

* dr. J.P. Feddema is antropoloog, voorheen universitair docent ad VU, en publicist