Gevaarlijk spel van Macron

Civis Mundi Digitaal #93

door Jan de Boer

De regering Macron heeft zoals u zeker weet, gekozen voor een universeel pensioensysteem gebaseerd op punten, afgekeken van Zweden. Een systeem dat in Zweden onder vuur ligt omdat het ongelijkheden creëert waarvan met name vrouwen slachtoffer zijn.

Zoals ik al in een ander artikeltje schreef ben ik om ecologische en gezondheidsredenen van oordeel dat men in ieder geval met 60 jaar met pensioen moet kunnen gaan en tot die leeftijd ook beduidend minder uren per week moet werken. Maar onze maatschappij wil nog steeds meer produceren en consumeren (met als gevolg een steeds grotere uitputting van onze planeet en een voortdurende klimaatopwarming), dus moet er langer en harder gewerkt worden. Dat leidt tot de meest krankzinnige zaken zoals in Engeland waar de «British Toilet Association « een toilet heeft goedgekeurd dat het werknemers onmogelijk maakt daarvan langer dan 5 minuten gebruik te maken. De huidige pauzes in de nu gebruikelijke toiletten kosten de ondernemingen nu meer dan 4 miljard euro per jaar, aldus het bedrijf « Standard Toilet » … Maar goed, ik ben wel vaker een roepende in de woestijn geweest, dus nu terug naar het universele pensioensysteem van de regering Macron.

In plaats van een goed doordacht en compleet pensioensysteem te presenteren, baarde de regering Macron begin december 2019 een niet goed uitgewerkt pensioensysteem, dat de 42 bestaande pensioensystemen met onderling grote verschillen zou moeten vervangen en waarbij eenieder een pensioen van 1000 euro in de maand zou krijgen. De door de regering al eerder gemarginaliseerde vakbonden – de nieuwe werkloosheidswet werd zonder goed overleg met de vakbonden en zonder een behandeling in de volksvertegenwoordiging per presidentieel decreet vastgesteld - bekritiseerden terecht dit met veel vraagtekens omhulde pensioensysteem. Grote protestmanifestaties en stakingen bij de spoorwegen volgden en houden aan. De geradicaliseerde achterban van de vakbonden weet van geen wijken. De regering Macron probeert de vakbonden tegen elkaar uit te spelen en heeft toegezegd dat bepaalde groepen werknemers hun bestaand pensioensysteem houden: militairen, gendarmes, politie…waarmee het nieuwe pensioen- systeem zijn universeel karakter al kwijt is geraakt. Grote verliezers zoals het onderwijzend personeel is een compensatie via een verhoging van het salaris toegezegd. Maar niet in een wet vastgelegde toezeggingen worden niet of nauwelijks geloofd. Te veel beloften worden door de regering niet nagekomen. De protestdemonstraties en stakingen gaan gewoon door en kunnen een nieuw hoogtepunt en verdere uitbreidingen krijgen op 9 januari op een door de vakbeweging aangekondigde massale protestdemonstratie. Blokkering van wegen en raffinaderijen waardoor een tekort aan brandstof ontstaat, is verre van uitgesloten. Kortom de regering Macron heeft met dit niet goed uitgewerkte universele en niet echt met de vakbeweging onderhandelde pensioensysteem voor een complete chaos gezorgd.

De meerderheid van de Franse bevolking staat nog steeds achter de eisen van de vakorganisaties en hun geradicaliseerde achterban. De regering hoopt dat deze steun door al het ongemak dat men van deze stakingen ondervindt, gaat wegvallen en dat ook het aantal stakers vermindert door inkomensverlies. De regering Macron houdt voet bij stuk en toont zelfs een zekere arrogantie door tijdens de protestdemonstraties en stakingen een vakantie van de minister van transport in Marokko.

Een probleem voor Macron is ook dat hij met zijn ruk naar rechts in het laatste jaar zijn vroegere achterban van de teleurgestelde sociaal-democraten grotendeels verloren heeft. Zijn achterban bestaat nu vooral uit vroegere aanhangers van (zeer) rechtse politieke partijen die duidelijk anti-vakbeweging met hun geradicaliseerde achterban zijn. Politiek gezien kan hij het zich niet veroorloven om het advies van deskundigen op te volgen: het niet goed doordachte en slecht gepresenteerde pensioenplan terug te trekken en met de sociale partners (werknemers-en werkgeversorganisaties) een beter doordacht en algemeen geaccepteerd wetsvoorstel voor een nieuw universeel pensioensysteem te ontwerpen. Ondertussen gaat het radicaliseringsproces van de achterban van de vakorganisaties door en dat kan leiden tot gewelddadige acties die niet of nauwelijks beteugeld kunnen worden.

Een ander wetsvoorstel van de regering Macron: de hervorming van het hele systeem van familiesubsidies, dat begin 2020 in de Volksvertegenwoordiging behandeld zou worden is doorgeschoven naar een nader te bepalen datum na de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2020.Officiële reden: de organisatie belast met de uitvoering van deze nieuwe wet heeft meer tijd nodig voor de voorbereiding op de uitvoering van deze wet. De eigenlijke reden is van politieke aard: met dit bezuinigende wetsvoorstel vervalt de huursubsidie voor rond een miljoen mensen… hetgeen natuurlijk ook tot protestdemonstraties gaat leiden.

Macron munt ook uit in fraaie verklaringen over het milieu, maar laat het in de praktijk grotendeels afweten. Door de opwarming van het klimaat wordt heel Frankrijk geteisterd door steeds meer overstromingen met enorme schade voor mensen en aan goederen. Langs de Middellandse zeekust, mee door ondoordachte urbanisatie en betonnering, stond in 2019 voor de derde keer het water meer dan een meter hoog in huizen en bedrijven. U kunt zich de wanhoop en woede van de bevolking daar indenken die volgens de autoriteiten met deze steeds heviger overstromingen helaas moeten leren leven. Ook dat leidt tot radicalisatie van de bevolking. De voormalige milieuminister Hulot, die uit de regering Macron stapte gezien de inactiviteit op dit gebied van de regering, is terecht bang dat ook deze radicalisering tot gewelddadige acties kan leiden.

Macron, de Jupiter van de Franse republikeinse monarchie, sluit zich steeds meer op in een kleine kring van hem vertrouwde medewerkers en sluit zich daardoor ook steeds meer af van de bevolking met haar dagelijkse problemen.

Hij rekent erop dat bij de komende presidentsverkiezingen als er weer gekozen moet worden tussen hem en de rechts-extremistische Marine le Pen, men hem toch wel weer in het zadel zal helpen. Daardoor permitteert hij zich te doen hetgeen hij in zijn arrogantie goed dunkt. Macron is zo een gevaar voor de democratie in Frankrijk geworden.