Gedichten over Plotinos en het Ene

Civis Mundi Digitaal #97

door Piet Ransijn

https://spiritueleteksten.nl/algemeen/de-neoplatoonse-mysterien-plotinus-en-het-neoplatonisme

 

Licht in de duisternis                2020 02 04 Na lezen over Plotinos tegenover de gnostici

     Albert Camus, Plotinus and St Augustine: Neoplatonism and Christian Metaphysics

In de duisternis gestaan

en de afgrond in gegaan

in een wereld zonder zin

was er toch een nieuw begin

 

De duisternis werd licht

Er kwam een nieuwe plicht

Voor anderen te gaan staan

en te getuigen van het licht*                                                           *Johannes, Proloog

 

Ervoor te blijven gaan

al namen velen het niet aan*                                                          *Idem

Als alles reeds verloren lijkt

is er toch een licht dat schijnt

 

Duisternis schijnt dieper door te dringen

Alleen van binnen schijnt een licht*                                              *Goethe, Faust II

Het licht moet ergens beginnen

om tot in de wereld door te dringen

 

Het begint heel diep van binnen

Wordt naar buiten toe gericht

opdat heel de wereld wordt verlicht

Ieder lichtje dat gaat schijnen

laat de duisternis verdwijnen

 

Het licht werd in dit leven

aan ons doorgegeven

Maar de lichtbron werd

ook binnenin onszelf ontdekt

 

https://mystiekeschool.nl/mystiek/emanatie-en-terugkeer-naar-het-ene/

 

Diep in alle mensen

verruimen zich de grenzen

tussen ons en andere mensen

Zielen vloeien daar ineen

Hun gescheidenheid verdween

 

Maar hun eigen individualiteit

raken zij daarbij niet kwijt

Het licht uit al hun bronnen

schijnt als duizend zonnen

 

Zoals de wereld licht van verre

krijgt van talloos vele sterren

Zo bundelt zich het licht

dat ieder mens naar buiten richt

 

Zoals het hemelse gewelf

bezaaid is met het licht

van talloos vele sterren

Zo schijnt vanuit ons zelf

het innerlijke licht

in onbestemde verten

 

Ons licht ontmoet het licht

van de miljarden sterren

Het licht vanuit het Zelf

ontmoet het hemelse gewelf

 

En het verenigt zich

in één groot licht

dat nooit verdwijnt

en altijd schijnt

 

http://www.theosofie.be/A_geleReeks_html/GLT_Gele_Reeks_UTF8_book1.html

 

Afgesneden van het Ene                             2020 02 06 Na lezen van Plotinos

Hoe kan een mens genezen

afgesneden van zijn wezen

als de ziel wordt afgewezen

in het aardse ballingsoord

waar geroofd wordt en gemoord

en men doet van alles wat niet hoort

 

Toch zijn er ook verworvenheden

uit een groots en rijk verleden

in de drukte van de grote steden

waar de mensen niet genezen

afgesneden van hun wezen

en de ziel wordt afgewezen

 

Op vele plaatsen op de aarde

zijn nog hoge, rijke waarden

die hun glans bewaarden

in het aardse ballingsoord

waar men rooft en moordt

en nog veel meer dat niet hoort

 

Weinig dingen zijn verboden

want men gelooft niet meer in goden

en voorziet vooral in eigen noden

Niet alleen de goden zijn verdwenen

Mensen lijken afgesneden van het Ene

dat aan alles glans verleende

 

 

Naar de sterren                               2020 01 04

 

De morgen is nog vroeg en donker

doordrongen van een zacht geflonker

Talloos vele schitterende sterren

begroeten ons bemoedigend van verre

 

In woordenloze, twinkelende taal

vertellen zijn hun simpele verhaal:

Het is niet erg om te sterven

als je een plek krijgt bij de sterren

 

Wij zijn gemaakt van sterrenstof

en zijn op de aarde neergedaald

vanuit een eeuwig, hemels hof

zoals door oude bronnen is verhaald

 

Ons vleselijke lichaam is te grof

om mee te nemen naar de sterren

die ons verwelkomen van verre

Wij laten het als stof op aarde

 

De ziel gaat naar de sterren

als wij de aarde gaan verlaten

en doet daar stralend zijn verhaal

in twinkelende sterrentaal