De coronadystopie
Deel 4: de bestrijding van AIDS
Civis Mundi Digitaal #129
door Piet Ransijn
Bespreking van Robert F Kennedy, The Real Anthony Fauci: Bill Gates, Big Pharma, and the Global War on Democracy and Public Health
https://schooltv.nl/link/hoe-de-wereld-kennismaakte-met-aids/
In de volgende hoofdstukken,gaat Kennedy vooral in op AIDS/HIV, medicijnen en vaccins ertegen met vaak ernstige, zelfs dodelijke bijwerkingen. Ook vaccins tegen andere ziekten komen aan de orde. Het vormt het grootste deel van het omvangrijke boek. De laatste twee hoofdstukken gaan over andere epidemieën en biowapens. Daarbij komt ook covid weer aan de orde. AIDS en andere ziekten en hun bestrijding zijn vooral relevant, omdat ze een partroon herkenbaar zouden maken.
Waaruit bestaat dat patroon? Er is een ernstige ziekte. Er worden medicijnen uitgeprobeerd, goedkope zonder patent en dure met patent. De voorkeur van Pharma gaat uit naar de laatste om zoveel mogelijk winst te maken. Winst gaat voor gezondheid en genezing. Dat gold ook voor AIDS. Artsen rapporteerden resultaten met een aantal medicijnen. Maar Fauci zou het niet nodig hebben gevonden deze nader te onderzoeken, hoewel zijn NIAID (National Institute of Allergy and Infection Diseases) daarvoor bestemd was. Hij liet wel AZT, azidothymidine ofwel zidovudine (ZDV) en andere medicijnen onderzoeken en daarna goedkeuren, mede vanwege winstgevende patenten.
Beheersing van het onderzoeksproces
“Aan Dr Fauci... en zijn Pharma partners werd complete, verticaal geïntegreerde controle gegeven over het hele proces van goedkeuring van medicijnen van molecuul tot markt... Big Pharma en zijn PI’s [principal investigators] weigerden welk medicijn dan ook te onderzoeken met patenten die zij niet beheersten” (p149,150). Er werden honderden miljoenen in biomedisch onderzoek naar AIDS geïnvesteerd zonder dat er een nieuw medicijn uit kwam. In plaats daarvan onderschreef Fauci het bestaande AZT voor $10.000 per patiënt per jaar. “In 1987 won het Wall Street Journal een Pullitzer Prijs voor zijn onderzoek van... een weloverwogen campagne... om AIDS ten onrechte voor te stellen als een algemene pandemie om meer publieke financiering te krijgen” (p151).
Fauci werd voorjaar 1988 aan de tand gevoeld door senatoren, onder hen Ted Kennedy, en congresleden, onder hen Nancy Pelosi. Zij vroeg of hij zelf medicijnen zou nemen waarvan artsen goede resultaten rapporteerden, die niet waren onderzocht, bijv. pentamidine. Hij zou er alles aan gedaan hebben ze niet te onderzoeken en te verhinderen dat ze werden gebruikt, zoals hij later covidmedicatie als HCQ en IVM in de ban deed. Maar zijn antwoordwa dat hij het waarschijnlijk zou gebruiken als hij zelf patient zou zijn en al eerder bactrim (p156).Terwijl hij het andere onthield.
Zijn loopbaan hing na de confrontatie aan een zijden draad. Zijn redding was aan de vraag tegemoet te komen en bestaande medicijnen te gaan onderzoeken. Dat bracht hem weer in conflict met zijn ‘principal investigators’ van Pharma. Hij zou zich eruit hebben gered door onderzoek te doen met de ‘principal investigators’ maar geen praktiserende artsen in de ‘onafhankelijke’ beoordelingscommissie, die zo de testuitslagen naar hun hand konden zetten.
https://childrenshealthdefense.org/defender/koennen-schwerkranke-patienten-ohne-medikamente-gesund-werden-john-lauritsens-letztes-grosses-interview/?lang=de. Enkele bronnen van Kennedy
Goedkeuring van AZT
Een keerpunt was dat AZT in 1987 werd goedgekeurd door de FDA, nadat Fauci commisieleden liet recruteren uit zijn ‘principal investigators’, ondanks dat eerder vastgesteld was dat het dodelijk kon zijn. Dierproeven werden overgeslagen. Tests op mensen werden bekort tot slechts vier maanden, te kort om bijwerkingen op lange termijn te kunnen vaststellen. Positieve onderzoeksresultaten werden in een persconferentie kenbaar gemaakt voor ze waren gepubliceerd met peerreviews in vakbladen, zodat ze op dat moment oncontroleerbaar waren. Dat deed hij ook tijdens de coronacrisis met remdesivir voordat het grondig was onderzocht en met de resultaten van tests met coronavaccins. Hij zei er niet bij dat AZT $10.000 per patiënt per jaar kostte en de producent twee miljard per jaar opleverde. Na deze goedkeuring stopte het onderzoek naar andere medicijnen.
Het AZT onderzoek werd in 1987 gepubliceerd in het New England Journal of Medicine. Met het onderzoek bleek het een en ander mis. In die mate dat de FDA het nader onderzocht en de uitkomst achter probeerde te houden, maar moest vrijgeven op grond van de ‘Freedom of Information Act’ (FIOA). Het onderzoek van Fauci bleek niet te kloppen. Toxische effecten werden weggewerkt en gecompenseerd met extra bloedtransfusies die de controlegroep niet kreeg, enz. “Mainstreammedia in de VS censureerden kritiek op Dr Fauci” (p166). Maar niet in Europa en later ook niet in de VS. Slaafse reporters waren echter zijn redding.
AZT werd ook voor honderdduizenden gezonde HIV positieve patiënten aanbevolen die er geen last van hadden, terwijl AZT dodelijk kon zijn. “Veel geloofwaardige wetenschappers argumenteren dat AZT meer mensen doodde dan AIDS” (p170).
Fauci wist ook nog andere AIDS medicijnen erdoor te krijgen, die in 2000 Pharma vier miljard, in 2004 6,6 miljard en in 2020 30 miljard opleverden. Achter de AIDS-industrie zitten NGO’s en andere organisaties die weinig transparant zijn.
https://wellcomecollection.org/works/pk3thjwb/items
Het patroon
Bij AIDS ontwikkelde Fauci strategieën, die hij vaker toepaste met name bij covid. zoals:
- overschatting van besmettingsgevaar en gepaard gaande angst verhoogt budgetten
- dodentallen benadrukken maximaliseert de calamiteit
- geen nader onderzoek van bestaande medicijnen of onderzoek dat ze discrediet brengt .
- Prioriteit voor winstgevende nieuwe gepatenteerde medicijnen, ook al zijn ze niet effectief en riskant.
- partnerschap met farmaceutische bedrijven die in het voordeel zijn bij goedkeuring.
- testonderzoek inkorten, vooral bij veiligheids- en effectiviteitsproblemen.
- autoriseren van versneld spoedgebruik door een verkort goedkeuringsproces.
- overheidsvoorlichting gebruiken voor marketing.
- effectiviteit benadrukken.
- ineffectieve registratie en toezicht wat betreft schadelijke effecten.
- onderzoeksmanco’s verhullen door nadruk op voordelen, veiligheid en effectiviteit.
- farmaceutische bedrijven prijzen laten bepalen die niet in verhouding staan tot kosten.
- onderzoek naar andere hypothesen uitsluiten, alleen onderzoek dat past in het plaatje.
- debat vermijden, censureren van afwijkende stemmen in populaire, sociale en wetenschappelijke media.
- Inzetten op vaccins.
In het volgende hoofdstukken komen deze punten vooral aan de orde wat betreft AIDS. Van toepassing is wat Mark Twain zei: “Het is gemakkelijker mensen te bedriegen dan hen te overtuigen dat ze bedrogen zijn” (p173). “Commerciële belangen zijn zeker deel van het probleem en ons onvermogen... er iets tegen in te brengen,” aldus een AIDS-activiste. “Het is niet zozeer een leugen, maar ’business als usual’” (p174).
HIV hoeft het immuunsysteem niet aan te vallen en gaat niet altijd samen met AIDS
https://byjus.com/biology/difference-between-aids-and-hiv/
Commotie rond HIV als enige oorzaak van AIDS
Sinds de Franse Nobelprijswinnaar Luc Montagnier in 1983 het HIV ontdekte door het te isoleren, wordt aangenomen dat dit de pathogene oorzaak is. Volgens Montagnier en anderen in combinatie met andere oorzaken, omdat “HIV wordt gezien in miljoenen gezonde mensen die nooit AIDS ontwikkelen. Omgekeerd zijn er duizenden AIDS gevallen bekend die niet aantoonbaar besmet zijn met HIV. Dr Fauci is nooit in staat geweest deze verschijnselen te verklaren.... HIV speelt een rol.... maar er moeten cofactoren zijn... hetgeen Dr Fauci en zijn hardnekkige PI’s koppig ontkennen” (p180).
Robert Gallo, een ambitieuze onderzoeker van het National Cancer Institute (NCI) haalde Montagnier over om hem monsters van het virus te sturen. Eigenlijk stal hij zo het virus, waarmee hij zelf de Nobelprijs wilde winnen. Dat is hem niet gelukt. Het voorkwam veeleer dat hij de Nobelprijs won voor een andere AIDS oorzaak die aannemelijker was, zoals nog aan de orde komt.
Fauci beschouwde de ‘ontdekking’ van Gallo als ‘bewijs’ voor HIV als enige oorzaak van AIDS, zonder aan te tonen hoe HIV AIDS veroorzaakt. Dat werd met aangekondigd in een persconferentie voor het in een vakblad was gepubliceerd en bekritiseerd. Media droegen ertoe bij, dat de HIV/AIDS hypothese een soort algemeen geloof werd dat niet ter discussie stond. Montagnier kreeg in 2008 de Nobelprijs, nadat de ethische en discutabele praktijken van Gallo nader onderzockt werden door de Amerikaanse overheid. (Zie John Crewdson, Science Fictions: A Scientific Mystery, a Massive Cover-up and the Dark Legacy of Robert Gallo (2003, 704 pag).
Het HIV past in het paradigma dat virussen en bacteriën verwekkers van besmettelijke ziekten waren, te bestrijden met een viruskiller. Volgens arts Thomas S. Cowan in De besmettingsmythe: Waarom virussen (inclusief het coronavirus) niet de oorzaak van ziekte zijn zouden oorzaken van ziekten complexer in elkaar steken en spelen ook omgevingsfactoren een rol bij het activeren van ziekten en ziektekiemen.
Fauci financierde alleen onderzoek dat ervan uitging de HIV de oorzaak was. De ‘definitie’ van AIDS werd uitgebreid. Als er HIV werd gevonden naast andere ziekten, werden deze onder de AIDS-paraplu geplaatst. AIDS werd gedefinieerd als een bepaald testresultaat, ook al hadden degenen die werden getest, geen AIDS klachten. De tests tonen volgens Kennedy manco’s en zouden het aantal AIDS gevallen sterk omhoog krikken, ook in Afrika.
“Het is onmiskenbaar dat Afrikaanse AIDS volkomen verschillend is van westerse AIDS”. In het Westen is het een ziekte van drugsverslaafde homo’s, met slechts 19% vrouwen, terwijl in Afrika 59% van de gevallen vrouwen zijn, 85% heterosexuelen en 15% kinderen (p187). De omschrijving van AIDS is er nogal breed. Hoe meer AIDS, hoe meer fondsen.
In 1984 publiceerde Gallo zijn onderzoek. Hij vond slechts in 26 van de 72 AIDS-patiënten HIV. Dat was de basis voor de claim dat HIV AIDS kon veroorzaken. Er waren ook andere virussen die als oorzaak in aanmerking konden komen. Montagnier had in 1983 gesuggereerd dat het HIV “geïnvolveerd kon zijn in verscheidene pathologische syndromen waaronder AIDS.” In 1992 verklaarde hij in Nature: “’HIV is een noodzakelijke maar geen voldoende oorzaak voor AIDS zonder cofactor.” Zijn twijfels over de rol van HIV namen daarna toe. Fauci claimde op deze wankele gronden dat HIV ”definitief was bewezen als de oorzaak van AIDS” (p188).
De postulaten van Koch
De HIV hypothese pastin de theorie van Robert Koch, de vader van de bacteriologie, samengevat in vier postulaten, waaraan moet worden voldaan om een micro-organisme als oorzaak te kunnen bewijzen:
1. het micro-organisme moet in ziekte maar niet in gezonde individuën worden gevonden
2. het moet worden geïsoleerd uit het zieke individu
3. inbrengen in een gezond individu moet leiden tot de ziekte
4. het micro-organisme moet weer geïsoleerd kunnen worden uit dit individu en overeenkomen met het oorspronkelijke micro-organisme.
Bij AIDS werd niet voldaan aan deze postulaten.
1. Er waren patiënten met AIDS zonder HIV, zoals gezegd, die door Fauci werden verzwegen. “De meeste van hen hebben risicofactoren... Wat ze niet hebben is HIV,” schreef een reporter desondanks. Er bleken 3000 van zulke HIV-vrije gevallen bekend te zijn. Vaak hadden ze ook het chronische vermoeidheidsyndroom (CFS). Hoe redde Fauci zich hieruit?
Hij verklaarde de gevalllen zonder HIV tot nieuwe ziekte. “Want de definitie van AIDS vereiste de aanwezigheid van HIV” volgens zijn orthodoxe visie. Hij maakte dus een willekeurig onderscheid tussen AIDS met en zonder HIV (p194).
Verder waren er honderdduizenden mensen met HIV die geen tekenen van ziekte toonden. “Dr Fauci voorspelde aanvankelijk dat al deze mensen binnen twee jaar zouden sterven aan AIDS” (p196). Dat gebeurde niet. Fauci zorgde ervoor “dat niemand de gezonde met HIV geïnfecteerde mensen onderzocht... alsof hij niet wilde weten waarom sommige met HIV besmette mensen nooit AIDS kregen” (p197).
2. HIV zou ook volgens Montagnier en Gallo nooit geïsoleerd zijn in een zuivere cultuur.
3. Bovendien is niet aangetoond dat in gezonde organismen ingebrachte HIV-culturen AIDS veroorzaken. Bij mensen is dit niet uitgeprobeerd, wel bij apen, ratten en muizen, die geen symptomen van AIDS kregen.
4. Ook aan het vierde postulaat kon niet worden voldaan. Montagnier concludeerde in 1996 in een documentaire AIDS-The Doubt: “Er is geen wetenschappelijk bewijs dat HIV AIDS veroorzaakt”.
Verder bleek een toenemende virale lading niet te correleren met de progressie van de ziekte. Deze werd juist minder en was na infectie het hoogst. AIDS symptomen kwamen vaak jaren later als de virale lading het laagst was.
Critici werpen verder tegen dat “ineenstorting van het immuunsysteem niet geloofwaardig verklaard kan worden uit de aanwezigheid van HIV” (p199). Bovendien klopten predicties over de verspreiding niet. Het aantal geïnfecteerden bleef constant, in de VS vooral beperkt tot homosexuele drugsgebruikers, ongeveer een miljoen (1986-2019). In Afrika kwam het toenemende aantal overeen met de toename van de bevolking. Het was dus niet “het meest besmettelijke virus dat ooit heeft bestaan” zoals Fauci had geclaimd.
Kritiek van Duesberg op de HIV-AIDS hypothese
Ondanks al deze inconsistenties van het HIV-AIDS paradigma, verschenen geen berichten in hierover in de media. Het orthodoxe standpunt dat HIV AIDS veroorzaakt, bleef gehandhaafd. Wie afweek riskeerde zijn carrièrre. Fauci en Big Pharma controleerden ook de medische tijdschriften, die voor 90% afhankelijk zijn van advertenties en “zelden studies publiceren die het farmaceutische paradigma bedreigen” (p209).
Een brief van topgeleerden, onder hen Nobelprijswinnaars, die nader onderzoek voorstelden van voor en tegens van de HIV-AIDS hypothese, werd geweigerd. “Men moet vasthouden aan HIV... om aan hun financiering vast te houden,” stelde een deskundige vast. Peter Duesberg, leidend expert op het gebied van retrovirussen, publiceerde in 1987 een overzichtsartikel over retrovirussen, waaronder HIV, als kankerverwekkers en ziekteverwekkers. Het onderxoek naar (retro)virussen was interessant voor Pharma om op basis daarvan nieuwe lucratieve viruskillers te ontwikkelen. Het was een miljardenbusiness. Duesberg had naam gemaakt door het eerste kankerverwekkende gen te ontdekken in een retrovirus, dat de ‘mutante genen-theorie’ deed ontstaan. Hij zou volgens collega’s in aanmerking komen voor de Nobelprijs. Hij relativeerde echter zijn ontdekking als weinig relevant en liep zo de prijs mis. “Ik geef er de voorkeur aan eerlijk te zijn zelfs tegen mijn belangen in” (p211).
“Duesberg haalde het idee onderuit dat retrovirussen leukemie, kanker in het algemeen en uiteindelijk AIDS veroorzaken... en herinnerde collega’s eraan dat retrovrissen, die drie miljard deel van het... genoom waren, niet ‘cytocidaal’ (geen ‘celkillers’) waren... Het zou de eerste keer zijn dat een retrovirus vastgeprikt werd als oorzaak van een menselijke ziekte.... HIV was eenvoudig een van de vele passagiersvirussen... HIV is niet pathogeen”, dwz geen ziekteverwekker” (p212).
Peter Duesberg https://www.youtube.com/watch?v=LAuDnSpVGX0
Zijn skepsis verspreidde zich snel in wetenschappelijke kringen en bracht discussie op gang. Maar pas dertig jaar later ging men uit van een multicausale benadering, met Fauci als uitzondering. Als de ‘HIV only’ hypothese onderuit werd gehaald, ontbrak de grond voor miljardenfinanciering, die de basis van de carrièrre van Fauci en vele anderen was.
Fauci en het AIDS-kartel reageerden niet op Duesberg. Wel werden de fondsen voor Duesberg ingetrokken. De wetenschappelijke pers meed hem, publiceerde geen artikelen meer van hem. Ruim dertig onderzoeksvoorstellen van Duesberg werden geweigerd. De loopbaan van de meest prominente viroloog werd vernietigd. Hem in diskrediet brengen was een manier om je carrièrre te bevorderen. Velen volgden de machtige Fauci slaafs. Hij kon carrièrres maken en breken. Het ging allemaal om geld. “Degene die het geld verdeelt, kan de wetenschap controleren” (p220).
Een collega benaderde Duesberg met een artikel getiteld: ‘HIV veroorzaakt AIDS: De postulaten van Kock vervuld’ met Duesbergs naam eronder. Als hij zou instemmen, zouden alle sancties worden ingetrokken en wachtte hem een glanzende loopbaan. “Duesberg weigerde de omkoperij... Niemand had bewezen dat AIDS wordt veroorzaakt door het AIDS virus” (p218,219). Nobelprijswinnaars gaven dat toe, inclusief Montagnier, die evenals Gallo kwam met een andere oorzaak naast HIV.
https://www.pdffiller.com/26333297-1992-08pdf-Rethinking-AIDS-Newsletter-Rethinking-HIV-ampamp-
Andere oorzaken van AIDS
Volgens Duesberg en anderen werd AIDS veroorzaakt door zwaar druggebruik, met name van ‘poppers’, zie zijn boek Inventing the AIDS virus. Fauci wilde niets weten van andere oorzaken dan HIV. Het CDC (Centers for Disease Conrtrol) volgde hem en verklaarde poppers veilig en hield gegegens achter die het tegendeel beweerden. De producent van AZT was de belangrijkste producent van ‘poppers’, een winstgevend poduct, waarvoor werd geadverteerd in homokringen.
De chemotherapie van AZT bleek volgens Duesberg AIDS te veroorzaken en het immuunsysteem onderuit te halen. Ook de producent schreef dat het “’vaak moeilijk is om negatieve bijwerkingen te onderscheiden... van de onderliggende tekenen van de HIV-ziekte’.... Met andere woorden zelfs het bedrijf geeft toe dat AZT de ziekten [ziekteverschijnselen] veroorzaakt die omschreven worden als AIDS” (p226).
“Is AZT massamoord?” is de titel van de volgende paragraaf. Het gebruik ervan gaat samen met toenemende dodentallen. “Hoe meer AZT, hoe meer doden” (p229). Het effect en de oorzaak is moeilijk te onderzoeken, omdat de symptomen nauwelijk te onderscheiden zijn van AIDS. Wat is dan de oorzaak: AZT, AIDS, of AIDS veroorzaakt door AZT?
Montagnier en Gallo kwamen ook met cofactoren naast HIV, nl. mycoplasme en HHV6, het herpesvirus, dat anders dan HIV dodelijk bleek en werd gevonden bij AIDS patiënten. HHV6 was op zichzelf al dodelijk genoeg en had geen HIV nodig. Het kwam in aanmerking als oorzaak van AIDS. Gallo had er misschien de Nobelprijs mee kunnen winnen als hij het niet eerder had geprobeerd met de vondsten van Montagnier en zijn loopbaan op HIV had gebouwd. Onderzoek naar HHV6 werd niet gefinancierd. Evenmin naar een goedkope patentloze remedie voor HHV6, nl. acyclovir, dat ook geschikt zou kunnen zijn als veiligere AIDS remedie dan AZT.
Mycoplasma als primaire oorzaak van AIDS werd ontdekt door Dr Shyh-Ching Lo en Montagnier onafhankelijk van elkaar. Bovendien ontdekte de laatste er een middel tegen nl. tetracycline, dat tegen AIDS gebruikt zou kunnen worden. Het establishment negeerde de ontdekking van de ontdekker van HIV. Ook Lo kreef geen financiering voor verder onderzoek. “Cofactoren zijn niet nodig,” zei Fauci. “34 jaar later nadat meer dan een half biljoen [500 miljard] gespendeerd is aan AIDS onderzoek, heeft Dr Fauci geen dollar in het budget opgenomen om de rol van het mycoplasma van Lo en Montagnier en het HHV6 van Gallo en Knox te onderzoeken bij de studie van de oorzaken van AIDS” (p236).
Omdat er zoveel is geïnvesteerd in AIDS onderzoek (640 miljard van belastingbetalers in de VS) dat samenhangt met de HIV-AIDS hypothese, staan er enorme belangen op het spel als deze hypothese onjuist zou blijken. Het vertrouwen in het AIDS onderzoek zou dan worden onderuitgehaald. Mensen zouden hun geloof moeten inleveren. Daarom werden mensen als Duesberg als ketters behandeld. Het gaf stof voor diverse omstreden boeken: Celia Farber, Serious Adverse Events: an unsensored History of AIDS en Rebecca Culshaw, Science Sold Out: Does HIV Really Cause AIDS? De laatste schrijft: “Het geld en de enorme belangen van de farmaceutische industrie en wetenschappers die door de regeringen worden gefinancierd, zijn belangrijk, maar de zaden van de HIV/AIDS hypothese zijn gezaaid met angst. Als de angst eindigt, zou de mythe eindigen” (p237 voor een kritische bespreking: https://www.aidstruth.org/sci).
Experimenten met kinderen
Nieuwe HIV medicijnen werden uitgestest op weeskinderen, meestal zwart of bruin. “De ethiek van Pharma doordrong en corrumpeerde de cultuur van NIAID,” de organsatie van Fauci, vanwaaruit hij verbonden organisaties controleerde (p245). Onderzoeksjournalist Liam Scheff rapporteerde: “De drugs die aan de kinderen weren gegeven waren toxisch… Als kinderen de medicijnen weigerden, werden ze met geweld gevoed. Als ze zich bleven verzetten gingen ze naar het... ziekenhuis, waar een chirurg een plastic buis door hun buikwand plaatste in hun maag. Vandaar werden de medicijnen direct in hun darmen geïnjecteerd” (p246). Kinderen werden zo zwaar mishandeld dat sommigen stierven. Overlevenden hadden te kampen met ernstige bijwerkingen.
In 2004 verscheen een BBC documentaire Guinea Pig Kids van Celia Farber. Zij bezocht een massagraf in New York met wel 100 kistjes met meer dan een kind per kistje van kinderen die de tests niet overleefden. “We konden geen accurate schatting krijgen van het aantal kinderen dat stierf bij de NIAID-experimenten en wie het waren... Zelfs toen had het medische kartel de macht dit soort verhalen te vernietigen” (p247). De kinderen waren vaak volkomen gezond en niet met HIV geïnfecteerd.
John Soloman van Associated Press en Vera Sharav van de Alliance For Human Research Protection (AFRP) waren andere onderzoekers. Solomon ontdekte dat ook pasgeboren baby’s werden gebruikt als ‘vrijwilligers’. De meeste van de medicijnen die werden getest hadden dodelijke bijwerkingen o.a. nevirapine als één van de negen genoemde (p249). Een medewerker schreef hoe een zesjarig meisje “een delicate bloem – mooi, wellevend en vol leven – een normaal meisje dat zong, sprong en speelde,” eerst blind werd en daarna overleed. Zo zijn er tientallen, misschien honderden gegaan. De experimenten vonden plaats in minstens zeven staten, voor meer dan 48 studies. Uit onderzoek bleek dat er meer dan 100 overleden bij de experimenten, waarbij honderden kinderen betrokken waren. Omdat gegevens werden afgeschermd als vertrouwelijk, zijn precieze gegevens niet bekend. In de loop der jaren waren er volgens Kennedy’s bronnen minstens 14.000 kinderen bij betrokken (p252).
Er werden ook experimenten op honden uitgevoerd, puppies “die door muggen dodelijk werden gebeten... die dodelijke parasieten droegen.” Ze werden 196 dagen in leven gehouden voor ze werden gedood (p253). Ook andere dieren werden bloodgesteld aan dergelijke experimenten van de NIAID. Er werden ook hoofdjes van geaborteerde foetussen geënt op muizen en ratten om infecties op de menselijke huid te onderzoeken.
President Eisenhouwer waarschuwde in 1961 bij zijn afscheidsrede voor wetenschap onder regeringscontracten ten koste van de vrije wetenschap en de “overheersing van wetenschappers door regeringsdienst, projecttoewijzing en de macht van het geld” (p254).
The science of cancer health disparities in racial/ethnic minorities and the medically underserved in association with the aacr minorities in cancer research council 1
https://www.aacr.org/wp-content/uploads/2020/01/CHD19_Program.pdf
Afrikaanse slachtoffers
In 2003 waren er 10.906 medicijntests in 90 landen. Riskante studies werden gedaan in Afrika, dat al een eeuw een “Pharma kolonie” was (p257). Slachtoffers van deze tests werden verborgen, met name van de virusremmer nevirapine. Fauci had het gedaan weten te krijgen dat president G W Bush 15 miljard uittrok voor de strijd tegen AIDS. 500 miljoen werd besteed aan distributie van nevirapine aan Afrikaanse moeders en kinderen, onder het mom dat dit miljoenen levens zou sparen, omdat het overdracht van HIV op ongeboren kinderen zou voorkomen. Nevirapine kent ernstige bijwerkingen en is daarom bijv. in Canada verboden, in Nederland op recept verkrijgbaar.
Er werden in Oeganda testonderzoeken opgezet voor nevirapine en AZT zonder controlegroep en met nog meer tekortkomingen. Niettemin wist Fauci op grond van de onderzoeksresultaten goedkeuring van de WHO te krijgen voor versnelde toediening van nevirapine. Uit nader onderzoek bleek dat bij 626 zwangere proefpersonen 38 baby’s waren overleden bij de nevirapine groep en 22 bij de AZT groep. Bij andere studies werden doden geklassificeerd als “ernstige bijwerkingen”. De FDA, de VS instantie die medicijnen goedkeurt, vertrouwde het niet en liet het onderzoeken door een onafhankelijke onderzoeksgroep die geen goedkeuring gaf aan nevirapine, omdat er geen positief effect bleek. “Het medicijn werkte niet en het doodde moeders en kinderen... Het bleek een uitterst gevaarlijk medicijn”, volgens genoemde onderzoeksjournalist Celia Farber (p262,263).
Geen goedkeuring van de FDA zou ook een klap zijn voor het ontwikkelingshulpprogramma van Bush en voor Fauci’s aanbeveling. Het mocht dus niet falen. Zijn NIAID test werd zo vervalst dat het had aangetoond dat nevirapine veilig was. Er was echter een controlerend arts die er niet in meeging en ontdekte dat talloze overleden baby’s niet werden gerapporteerd naast andere manco’s. Haar rapport werd genegeerd en vervangen door een ander veiligheidsrapport en zo werd alsnog een FDA goedkeuring verkregen.
Bush zou de onderzoeksplek in Oeganda bezoeken. Er werd volgens Farber een Hollywood facade opgetrokken, waarachter dode moeders en baby’s verborgen werden gehouden. Er was alleen een probleem. Twee artsen wilden niet meewerken. De ambtenaar inzake ethiek van de NIAID Dr Fishbein werd erbij gehaald met de opdracht hen tot de orde te roepen. Deze kwam er echter achter dat beide artsen gelijk hadden. Bovendien ontdekte hij seksuele intimidatie door een leidende onderzoeker. Hij ontdekte ook dat bij een testonderzoek in de VS een gezonde zwangere vrouw overleed aan tests met nevirapine. En hij ontdekte dat Fauci financiële belangen had bij medicijnen die werden getest.
Fishbein werkte niet mee en moest dus ontslagen worden, maar zonder Fauci daarmee te belasten en te bezoedelen. Nota bene door de man van de seksuele intimidatie. Fishbein nam daarmee echter geen genoegen en zocht contact met de directeur van het National Institute of Health, die alle medewerkers verbood met of over Fishbein te spreken en dat zelf ook niet deed. “Iedereen was bang van Fauci,” zei Fishbein. Hij werd door iedereen genegeerd en liep als een geest door de gangen.
Bij twee senatoren vond hij echter gehoor. Zij gaven opdracht tot nader onderzoek. Ook drie Congresleden ondersteunden dit. De zogenaamd onafhankelijke onderzoekscommissie van het Institute of Medicine (IOM) werd echter gedomineerd door ‘principal investigators’ van Fauci. De uitkomst was voorspelbaar. Fishbein’s positie was onhoudbaar. “De werkelijke verliezers... waren de miljoenen Afrikaanse vrouwen en baby’s die gedwongen werden nevirapine te nemen, een medicijn dat AIDS niet voorkomt en mensen doodt die het nemen,” schreef Farber (p274).
Een Australische onderzoeker tekende bezwaren aan tegen het nevirapine onderzoek, omdat er geen controlegroep was. Het uitschakelen van een controlegroep was een benadering waarmee Fauci honderden nieuwe medicijnen goedgekeurd kreeg, waaronder de covidvaccinatie. “Met Fauci omgaan is als omgaan met georganiseerde misdaad. Hij is als een peetvader. Hij heeft overal connecties. Hij krijgt altijd de mensen aan wie hij geld heeft verschaft op machtige posities om er zeker van te zijn dat hij gedaan krijgt wat hij wil. Deze connecties geven hem de macht om alles te regelen... en iedereen te terroriseren en te vernietigen die hem in de weg zit” (p275).
Fauci and Gates https://www.fic.nih.gov/News/GlobalHealthMatters/may-june-2016/Pages/nih-gates-foundation-meeting-2016.aspx
Bill Gates
In 2000 nodige Gates Fauci uit om te gaan samenwerken. Jeugdvriend Paul Allen doet in Idea Man: A Memoir ook een boekje open over Gates met wie hij Microsoft had opgericht. Gates probeerde hem eruit te werken toen hij kanker kreeg. Onlangs kwam Allen in het nieuws, toen zijn kunstcollectie werd geveild door zijn erven. Zo zijn er meer meedogenloze onregelmatigheden in de loopbaan van Gates.
De Rockefeller Foundation stond model voor de Gates Foundation, die zich eveneens inlaat met de gezondsheidszorg in het bijzonder de promotie van vaccinatie. De Rockefeller Foundation heeft de huidige farmaceutische geneeskunde gefinancierd en vormgegeven, die ziekten baseert op ziektekiemen zoals virussen en bacteriën, en voeding en omgevingsfactoren van minder belang acht. De nadruk is komen te liggen op bestrijding van ziektekiemen met farmaceutische middelen, niet op verbeteren van de gezondheid en versterken van het immuunsysteem. Rockefeller heeft de farmaceutische industrie een enorme boost gegeven. Verbetering van de gezondheid in het Westen is echter vooral een gevolg van verbeterde voeding en hygiëne, veel minder vanwege medische interventies, waaronder vaccinatie, volgens bijv. de veelgeciteerde studie van McKinlay.
Dit impliceert dat goede voeding, schoon water en hygiëne ook in zgn. ontwikkelingslanden veel effectiever zijn dan massavaccinatie, waar Gates zijn vermogen aan besteedt met behulp van Fauci en zijn connecties. De WHO werd in 1948 gefundeerd op grondslagen die de Rockefeller Foundation heeft gelegd. Gates is de belangrijkste financier van de WHO, naast de VS. De Gates Foundation behoort ook tot de grootste aandeelhouders van Big Pharma, die wellicht “Afrika’s meest meedogenloze en dodelijke overheerser” wordt genoemd (p293). Er worden medicijnen en vaccins uitgetest die in het Westen vanwege veiligheidsvoorschriften geen kans zouden krijgen. Blijken ze te werken, dan zijn ze te duur voor Afrika en alleen bestemd voor het Westen. Goedkope medicijnen die in het Westen vaak niet meer zijn toegestaan, worden gedumpt in Afrika. Kennedy noemt het ‘medisch kolonialisme’. Big Pharma vergroot zo zijn enorme winsten, met Gates en Fauci als belangrijkste steunpilaren. Experimentele AIDS-vaccinatie werd in 2020 echter stopgezet toen het risico op AIDS toenam bij gevaccineerden. Covidvaccins hadden meer succes. Ook financieel: voor Pfizer alleen al goed voor 96 miljard.
Gates heeft de facto het laatste woord bij de WHO. “Prakisch elke significante beslissing bij de WHO wordt eerst doorgelicht door de Gates Foundation”’, aldus socioloog Linsey McGoey (p301). Directeur Tedros Ghebresyus zou een deputy van Gates zijn. Via de WHO bewerkstelligt Gates zijn vaccinpromotie ten gunste van Pharma en zijn eigen aandelen. Meer dan de helft van het budget van de WHO zou naar vaccins gaan, terwijl een groot deel van de mensheid honger lijdt en geen zuiver water heeft.
Er waren initiatieven om covidvaccins goedkoop en patentvrij beschikbaar te stellen aan zgn. arme landen, die door president Biden en vele anderen werden gesteund, maar door Gates werden geblokkeerd. Zijn rijkdom en die van Pharma berust op patenten. Covid was een kans het hele lucratieve patentstelsel onderuit te halen ten gunste van de volksgezondheid in vooral arme landen. Het is niet gelukt de gevestigde macht van Gates en Pharma te doorbreken. Covid bleek een ongehoorde goudmijn.
De effectiviteit van de activiteiten van Gates zou te wensen overlaten. Volgens een onderzoek van The Times en de Los Angeles Times correleerden de investeringen van Gates negatief met kindersterfte. Geld dat anders naar voeding en medische zorg ging, werd geïnvesteerd in vaccinatie, die vaak niet getoetst was en leidde tot sterfte onder baby’s. Schaars medisch personeel werd weggehaald bij de basiszorg omdat Gates meer betaalde aan vaccinatiepersoneel.
De Gates Foundation sponsort “strategische media partners” om “‘het narratief te verbeteren’ van mediaberichten over ontwikkelingshulp” (p314). Gates investeert ook in het International Network of Fact Checking Organizations om kritische berichten over hem te neutraliseren. Tijdens de coronacrisis nam zijn vermogen met 22 miljard toe in 12 maanden.
https://www.compoundchem.com/2015/02/10/vaccines/
Vaccins in Afrika: het middel is vaak erger dan de kwaal
Fauci, Gallo c.s. zijn al decennia bezig met een vaccin tegen AIDS. Bij Gallo’s experimenten vielen er drie dodelijke slachtoffers, die hij niet rapporteerde, toen hij concludeerde dat het vaccin veilig was. Het kwam echter aan het licht, maar het bleef onder virologen. Andere frauduleuze onderzoekers waren Robert Redfield en Dr Deborah Birx, beide waren onder Fauci werkzaam in Trump’s Coronavirus Task Force, ondanks eerdere aanklachten wegens datamanipulatie e.d. die Redfield wist te pareren. Gallo werkte samen met Redfield en stichtte het Institute for Human Virology (IHV), met een jaarlijkse budget van meer dan 100 miljoen, plus miljoenen van Bill Gates. Dat werd deels besteed aan experimenten met AIDS-vaccins bij zwarte mensen in de VS, Afrika en het Caribisch gebied.
De vaccins van Gates zijn niet adequaat getest op veiligheid met een conrolegroep. Ze zijn vaak gevaarlijk en ineffectief. Risico’s zijn niet bekend, evenmin of zij meer of minder schade voorkomen dan ze veroorzaken. Het zijn experimentele producten, die worden uitgeprbeerd op de Afrikaanse bevolking.
Ook 16 vaccins die aan kinderen in de VS werden voorgeschreven, bleken niet getest op veiligheid. In 1983 bleek uit onderzoek van de Universiteit van Los Angeles (UCLA) dat DTP-vaccins hersenschade veroorzaakten bij 1 op de 300 kinderen. Een golf van rechtszaken was het gevolg. Vaccins bleken een schadepost. Om vaccins te kunnen blijven maken vroegen vaccinmakers vrijwaring van aansprakelijkheid en kregen deze in de VS 1986. Westerse landen schakelden over op een veiliger DTP vaccin.
“De WHO gaf Pharma de vrije teugel... om zijn toxische voorraden te dumpen in Afrika, Azië en Midden Amerika, ondanks sterke evidentie van de dodelijke werking ervan” (p325). Het oude vaccin is goedkoper en meer winstgevend. De organisaties van Gates verstrekten het aan 156 miljoen kinderen per jaar.
Een studie van de Deense regering vond dat met DTP gevaccineerde meisjes een tienmaal hogere sterfte hadden dan ongevaccineerde. Een patiënt klaagde: “De klinieken hebben niet wat we nodig hebben: eten” (p312). Ze boden slechts vaccinatie. Doodsoorzaken bleken een breed spectrum aan ziekten. Hun immuunsysteem was verzwakt, waardoor ze meer vatbaar waren voor andere ziekten dan DTP. Een publicatie in de Lancet in 1977 had al 40 jaar eerder geconcludeerd: “Het DTP vaccin kan meer kinderen doden dan het redt van difterie, tetanus en pokken” (p326). Het ziet ernaar uit dat het vaccin miljoenen levens heeft gekost in plaats van er tien miljoen te redden, zoals Gates c.s. claimen. De Deense hoofdonderzoeker Peter Aaby pleitte er bij de WHO voor het DTP-vaccin te heroverwegen. In plaats daarvan werd de inzet op DTP vaccinatie verdubbeld. Aaby werd in diskrediet gebracht. Peter Götzsche, grondlegger van het samenwerkingsverband Cochrane en auteur van het boek Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad, beschuldigde na een review het WHO ervan dat het de risico’s van het DTP-vaccin baggetaliseerde en studies terzijde schoof die schadelijke effecten rapporteerden. Gates en de WHO gingen gewoon door.
Kwikvergiftiging
Veel vaccins voor ontwikkelingslanden bevatten de kwikverbinding thimerosol, die neurologische schade veroorzaakt. Dat werd in de VS onderzocht van 1986-1999 door de Centers voor Diseause Control (CDC) onder leiding van de Belgische epidemioloog Thomas Verstraeten. Hij vergeleek honderdduizenden gevaccineerde met ongevaccineerde kinderen en vond een 1.135 hogere mate van autisme bij gevaccineerden, alsmede ADD/ADHD, spraak- en taalachterstand en slaapstoornissen. Hij bracht dit in verband met de toxiciteit van kwik (thimerosol), die door 450 studies wordt bevestigd en bij jongens versterkt wordt door testosteron. Geen enkele studie toont de veiligheid van thimerosol aan.
In 2001 adviseerde het Institute of Medicine thimerosol te verwijderen uit alle kindervaccins, behalve bij griepvaccins. Japan en Euopa hadden kwikniveau’s in vaccins al vanaf 1993 gereduceerd. Pharma had echter honderden miljoenen geïnvesteerd in kwik bevattende vaccins. “Bill Gates was hun redding. Gates hielp farmaceutische bedrijven hun thimerosol voorraden te dumpen in ontwikkelingslanden... Ondanks stopzetting in westerse landen, blijven Bill Gates en de WHO hun macht gebruiken om Afrikaanse kinderen te dwingen een batterij van kwik bevattende kindervaccins te nemen.” In 2012 speculeerde Fauci op een project om thimerosol te verwijderen, omdat hij zich bewust was van de schadelijke “baggage”. “Acht jaar later dragen Afrikanen nog steeds deze toxische baggage” (p327-28).
Dodelijke experimenten met malariavaccins
GlaxoSmith Kline (GSK) wilde het experimentele malariavaccin Mosquirix testen. Gates heeft veel geïnvesteerd in GSK. Wegens mogelijk dodelijke effecten werd het niet getest met een placebo controlegroep, maar met een controlegroep die een reactief placebo kreeg met negatief effect. Daardoor wordt de vergelijking met de negatieve reacties van de experimentele groep vertekend. Een voorbeeld van frauduleus onderzoek. Bij de experimenten overleden 151 Afrikanen en 1.048 van de 5.049 baby’s hadden ernstige bijwerkingen. Gates rapporteerde: “De efectiviteit was minder dan gehoopt... De test gaat voort” (p329). En hij doneerde 200 miljoen voor gemankeerd vervolgonderzoek van GSK. Het vaccin werd uitgerold. Onderzoekers rapporteerden echter tegenvallende resultaten en zorgen omtrent veiligheid. Het risico op menigitis bleek tienmaal zo hoog en dubbel overlijdensrisico bij meisjes. De WHO besloot toen het vaccin niet over heel Afrika uit te rollen, maar in kleinere pilot projecten. Gates liep honderden miljoenen kinderen mis. De academische wereld zweeg, vanwege de macht van Gates over het “virologie kartel” (p329).
Sterilisatie door vaccins en medicatie
Rockefeller en de vader van Bill Gates waren evenals Bill Jr. voorstanders van bevolkingsreductie. Hij hoopte dat met vaccins te bereiken. Door minder kindersterfte vanwege vaccinatie, zouden ouders niet zoveel kinderen hoeven te hebben, zou hij bedoelen. Verminderde kindersterfte is echter niet aangetoond bij zijn vaccins. Wel is aangetoond dat zijn vaccins vaak ook sterilserend werken. Daarnaast financiert hij depo-provera als anticonceptiemedicatie, dat in de VS vooral door zwarte vrouwen en Latinas wordt gebruikt. Het kan ernstige bijwerkingen hebben, zoals bloedingen, bloedstolsels en depressiviteit.
Het werd in Ghana van 1994-2006 door 9000 arme vrouwen experimenteel gebruikt zonder de wettelijk vereiste “geïnformeerde toestemming” (p332). Het middel bleek de kans op HIV/AIDS te verdubbelen. Het onderzoek werd aangevallen door Gates en Pfizer, de producent van depo-provera. De onderzoekster, Dr Renee Heffron, hield voet bij stuk. De WHO noemde het echter een veilig middel, ondanks verhoogd risico op AIDS. Gates financierde een onderzoek van de WHO, waaruit de veiligheid van depo-provera zou blijken. In India werd depo-provera in 2002 geweerd na een schandaal waarbij het werd gepropageerd bij lagere kasten. Ook in het Midden Oosten en Israel werd het verboden.
Sterillisatie als bijwerking van vaccins
Vanaf 2002 werd een tetanusvaccin verspreid dat een steriliserende werking had, zonder dat dit bekend werd gemaakt. Het werd alleen bij meisjes voorgeschreven, hoewel de kans op tetanus bij jongens even groot is. Uit onderzoek bleek dat het een steriliserend middel bevatte. Ook hier werd “geïnformeerde toestemming” vermeden. Dat gebeurde vaker. Al vanaf de jaren 1970 werden vrouwen gesteriliseerd zonder dit te weten. Ook werden ze niet geïnformeerd omtrent schadelijke bijwerkingen.
https://www.wsj.com/articles/BL-IRTB-22204
Poliovaccin in India
In India waren in 2012 200 gevallen van polio. In 2016 waren er wereldwijd 2000 gevallen. Ondanks deze lage aantallen wilde Gates een poliovaccin verspreiden. Een goedkoop vaccin bevat echter een poliovirus, dat zich kan verspreiden en grote risico’s met zich meebrengt. Het gevolg was een epidemie van een met polio verwant virus uit de vaccins, dat 491.000 kinderen verlamde van 2000-2017 (met Non-Polio Acute Flaccid Paralysis NPAFP) als gevolg van de vaccinatie. Het BMJ (British Medical Journal) rapporteerde dit in 2012). “Polio was geheel verdwenen [in andere landen...] tot Gates het weer introduceerde... met zijn vaccin” (p342). In 2012 waren er wereldwijd 223 gevallen. Terwijl er talloze mensen sterven aan ondervoeding en vooral vervuild water. Daar liggen de noodzakelijke prioriteiten.
Het baarmoederhalskanker (HPV) vaccin
Van 2009-2012 werden er tests met experimentele HPV vaccins gedaan bij 23.000 meisjes in India ter preventie van baarmoederhalskanker. De vorm van kanker kan op latere leeftijd bij vrouwen voorkomen en worden voorkomen door preventief onderzoek. In de VS komt het voor bij één op de 40.000 vrouwen. De risico’s van een vaccin zijn groter. Minstens 1200 meisjes, 1 op 20, hadden bij het onderzoek ernstige bijwerkingen, waaronder autoimmuun- en vruchtbaarheidsstoornissen. Er waren zeven sterfgevallen, 10 maal de genoemde sterftekans bij baarmoederhals kanker in de VS. In 2010 vond het Indian Council of Medical Ethics dat Gates ethische protocols had geschonden. Mensenrechtenorganisaties deden een beroep op het Indiase Supreme Court om onderzoek te doen, mensen ter verantwoording te roepen en schadevergoeding te laten betalen. De Gates Foundation werd echter niet specifiek verantwoordelijk gesteld, daar deze samengewerkt zou hebben met andere organisaties. Desondanks werden de Indiase experimenten gebruikt voor de aanbeveling van de betreffende HPV-vaccins.
Hepatitus B
Hepatitus B vaccinatie wordt door de WHO aanbevolen in landen met verhoogd risico op een vorm van leverkanker (HCC), die het vaccin zou voorkomen. In India komt het zelden voor, vaccinatie is niet nodig. Dit zou impliceren dat vaccinproducenten een markt van 1,3 miljard mensen zouden mislopen. De aanbeveing van de WHO werd veranderd: het werd voorgeschreven aan alle landen, niet alleen riskante landen, om ook India te kunnen bedienen. De Indiase regering werd overtuigd, ondanks de sporadische gevallen van HCC. Ook in India zijn betere voeding en zuiver water prioriteiten. Het vacccin bleek het aantal gevallen van hepatitus B niet te verminderen. Introductie was onnodig en alleen in het voordeel van Pharma.
Pentavalent vaccine caught in fresh row. Wave of protests demanding its withdrawal from government’s immunisation programme. Dec. 13, 2013
Haemophiluis Influenza B (Hib)
Een vaccin tegen deze ziekte was in India evenmin nodig, daar de ziekte er nauwelijks voorkomt. Om bezwaren te passeren financierde Gates een onderzoek in Bangladesh naar vaccinatie tegen Hib. Dit toonde geen voordeel. Een internationale medische coterie verklaarde echter dat kinderen erdoor beschermd werden tegen longonsteking en meningitis. De WHO haalde Indiase gezondheidsinstaties over het vaccin voor te schrijven, waardoor India zich daartoe verplichtte. De wetenschappelijke gemeenschap en plaatselijke dokters werkten echter niet mee. Ze schreven het zelden voor.
Pharma veranderde toen zijn strategie door het hepatitus B en het Rib vaccin toe te voegen aan het algemeen geaccepteerde DTP vaccin in een nieuw “pentavalent vaccin” (penta=vijf). Dit kostte 550 roepies per persoon, terwijl DTP 15,50 en hepatitus B 45 en Hib 45 roepies kostten, samen 185. Er kwam dus 144,5% bovenop.
Zo zijn er meer voorbeelden van prioriteit voor relatief dure vaccins ten koste van werkelijke prioriteiten op het gebied van voedsel, water en medische basiszorg. Gates bevestigde in een TV interview met Becky Quick dat zijn investeringen als groot-investeerder in Pharma, het 20-voudige opleveren.
De laatste twee hoofdstukken gaan over andere epidemieën, biowapens en geheime diensten. Het blijft spannend.
PTI
NEW DELHI: The Supreme Court today sought response from the Centre on a PIL seeking its direction to ban use of pentavalent vaccine, which prevents diseases like Hepatitis-B and diphtheria in children. https://economictimes.indiatimes.com/industry/healthcare/biotech/healthcare/supreme-court-seeks-centres-reply-on-plea-to-ban-pentavalent-vaccine/articleshow/22223639.cms
Nabeschouwing
Zoals in Deel 2 opgemerkt is het voor een leek moeilijk om wat Kennedy naar voren brengt na te trekken. Daarvoor zou je specialist dienen te zijn op diverse gebieden. Kennedy is dat ook niet. Het is daarom de vraag of zijn informatie altijd de juiste nuanceringen geeft. De grote lijn van zijn boek is een onderbouwde aanklacht tegen Fauci, Gates en Big Pharma, die op een overvloed van bronnen berust met een verschillende mate van degelijkheid. Zijn verdienste is dat hij het een en ander ter discussie stelt, in het bijzonder de vaak bedenkelijke rol van de farmaceutische industrie. Hij werpt zich niet zozeer op als deskundige, maar zet als ervaren advocaat tegendraadse visies en onderzoeksuitkomsten op een rijtje in een omvangrijk geheel.
Wat AIDS betreft ging ook hij aanvankelijk ook uit van de ‘HIV only’ hypothese, die gemeengoed is. Tot hij beschrijvingen tegenkwam van mensen met AIDS waar geen HIV-infectie aan te pas was gekomen. Ook kun je besmet zijn met HIV zonder ziekteverschijnselen te hebben. Het kan langere tijd, zelfs jaren duren voordat die er zijn. Dat hangt o.a. samen met het type HIV, (zie ook https://www.rivm.nl/hiv ).
HIV alleen (b)lijkt niet voldoende is om AIDS te krijgen en er zijn AIDS-patiënten zonder HIV. Het ziet ernaar uit dat er andere factoren in het spel zijn volgens zijn belangrijkste informanten, o.a. Duesberg, Montagnier en Gallo. Hoe het precies zit, lijkt geen uitgemaakte zaak. Kennedy gaat in op verschillende mogelijke co-factoren als oorzaak van AIDS naast HIV. Probleem zou zijn dat het onderzoek ernaar niet of nauwelijks van de grond is gekomen wegens gevestigde belangen bij de ‘HIV only’ hypothese, waarop het bouwwerk van AIDS onderzoek zou berusten.
Verder lijkt er op grond van de informatie van Kennedy alle reden te zijn voor nader onderzoek van hoe het precies zit met medicatie en vaccinatie in Afrika en de rol van Gates en zijn stichting hierbij. Kennedy biedt aantal hypothesen om nader te toetsen, waarvoor hij enige evidentie aanreikt, die ernstig te denken geeft. Het gegeven dat ontwikkelingslanden meer gebaat zouden zijn met schoon water, goede voeding, hygiëne en medisch basiszorg dan met massavaccinatie lijkt moeilijk onderuit te halen. Maar daar valt voor Pharma weinig aan te verdienen. Ontwikkelingsprioriteiten lijken sterk te worden beïnvloed door commerciële belangen van westerse multinationals in een nieuw soort handelskolonialisme.
Naschrift
22 dec. verscheen in de NRC een artikel met de kop ’Geen polis voor gezonde hiv-patiënt’, in dit verband een relevante casus. Het betreft een man het hiv, die “verder kerngezond is, zijn hiv-waarden zijn niet eens meer te meten”. Dat komt mede dankzij medicatie, waarover Kennedy niets vermeldt, terwijl deze al vanaf de jaren ‘90 beschikbaar zou zijn. Hij is al “hiv-positief sinds 1993”. Hij kreeg echter geen arbeidsongeschiktheidsverzekering omdat niet gegarandeerd is “dat hij klachtenvrij blijft, aldus de verzekeraar. Wat als het virus ineens zou ’opvlammen’?… In de kern zijn er zo weinig data over de effecten van hiv en hiv-medicatie op elk menselijk lichaan en dus op het risico van arbeidsongeschiktheid,” aldus de verzekeraar.
“Mensen met hiv zijn net zo gezond als jij en ik,” zegt de voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Hiv-behandelaren.” De verzekerde ging in beroep bij het College voor de Rechten van de Mens, die de verzekeraar gelijk gaf, omdat er te weinig data zouden zijn.
Deze casus bevestigt dat er vele mensen zijn met hiv zonder dat dit leidt tot AIDS, zoals Kennedy vaststelde. Hij zei er niet bij dat dit mede te danken is aan medicatie. Wanneer en waarom hiv tot AIDS leidt en hoe groot die kans is en welke andere factoren en oorzaken daarbij een rol spelen, blijft onduidelijk.