Deel 4: Scheppingsverhalen

Civis Mundi Digitaal #145

Deel 4 begint met scheppingsverhalen die aansluiten bij het Bijbelse scheppingsverhaal in Genesis 1. In het begin roept Anastasia Megre als intermediair naar de lezers op om zich te bevrijden van materialistische dogma’s. Informatie en bewustzijn acht zij meer fundamenteel dan materie. De informatie van het Universum is aanwezig in een zaadje en ook in onze ziel. Priesters hebben het volk geïndoctrineerd en interpretaties van heilige teksten naar hun hand gezet.

“Gods gedachte ligt aan het begin van alles. Zijn droom is verwezenlijkt in de levende materie.” (p11) Het is de informatie waaruit alles voortkomt. De droom van Megre was, zoals van velen met hem: “zoveel mogelijk geld te verdienen”.

De mens is geschapen naar het evenbeeld van God en heeft iets van diens onuitputtelijke scheppende vermogen meegekregen, waardoor hij in overvloed zou kunnen leven. Geld verdienen zou dan een overbodige, banale bezigheid zijn. In het Universum zijn vele energieën “verenigd in een onderling verband”. (p13)

Scheppende en vernietigende energieën zijn in evenwicht gekomen na onderlinge strijd. De energie van de Liefde brengt harmonie.  

De heerser van het Universum vervalt tot hoogmoed

Anastasia noemt de mens een zoon van God en heer(ser) van het Universum. (p18) De blik van een mens kan scheppend en harmoniserend strelen, maar ook in kilheid vernietigen. Hij is toegerust met de (scheppende) Energie van de Liefde en heeft volledige vrijheid gekregen. God zei tot de mens: "Ik ben in je en naast je. Alles is in jou, Mijn zoon. Je bent de heerser van alle energieën in het Universum. Alle tegenstellingen van het Universum bracht ik in jou in balans... Laat geen van de energieën in jou de overhand nemen. En dan zal Ik ook in jou zijn.” (p40)

Volgens Anastasia “heeft God niemand uit het Paradijs verdreven”. Hij is een liefdevolle Vader, de Liefde zelf, die zijn kind niet uit huis zet. “Hij gelooft, wacht, droomt, hoe op een dag, bij dageraad, de Mens opeens het bewustzijn hervindt waarmee hij de Aarde haar oorspronkelijke bloei terug zal geven.” (p41,42)

De Mens werd benaderd en bestookt door “entiteiten van het Universum”. Ze wilden, het geheim van het goddelijke scheppende vermogen kennen, maar dat kon de mens niet geven. “Zij hebben... hoogmoed en besef van individualiteit aangemoedigd. En het is hen gelukt [de mens] te overtuigen van een leugenachtig dogma: ‘om iets beters te kunnen scheppen... dient men de bestaande schepping uit elkaar te halen en te ontleden om te kunnen zien hoe alles werkt... Zorg dat je de bouw van alles doorgrondt, dan zal je boven alles uitstijgen.’... In de Mens ligt sowieso de gecodeerde informatie van alles besloten over de opbouw van alles.” (p44-47) 

Het uit elkaar halen van schepping belemmert het harmonisch functioneren, zoals je bij een rijdende auto niet aan de moter moet gaan sleutelen, of bij het liefhebben van een vrouw gaat kijken hoe haar organen zijn opgebouwd. Daarom: “vermijd... de destructieve gedachte. Je moet zorgen dat deze niet in je kan binnendringen... Vrouwen dienen intieme relaties te vermijden met mensen die de destructieve gedachten in zich hebben toegelaten.”

“Je idee kan alle oorlogen in de kiem smoren... Welke man gaat er nog vechten als daarna geen enkele vrouw meer met hem het bed wenst te delen en voor nageslacht wil zorgen.” Volgens Anastasia “dragen... vrouwen het Goddelijk Wezen in zich”. Ze kunnen de wereld veranderen. (p51-53) 

https://www.ontdekgod.nl/bidden/ 

Gebed met gevoel en aandacht

Megre vraagt Anastasia over bidden. “Een gebed is... een gesprek met God.” (p54) Het dient bedachtzaam te geschieden met gevoel en aandacht, niet als een opgerakelde formule, zoals Megre het Onze Vader opzegt. Stel je voor dat bijv. je dochter zo met je praat. Zij richt zelf ook haar gebeden tot God, een ervan lijkt op het Onze Vader.

“O mijn Vader, Jij, die overal aanwezig bent! Dank Je wel voor het licht van het leven. Dank Je wel  voor de tegenwoordigheid van het Koninkrijk, voor je liefdevolle wil. Laat de goedheid zijn... Dank Je wel voor het dagelijks brood. En voor je geduld. En voor de vergeving van de zonden die zijn begaan op jouw Aarde... Ik ben een dochter van jou. Zonde en zwakheid laat ik niet toe. En waardig word ik jouw grootse werken... Mijn leven is Jou tot vreugde. Mijn bestaan vergroot Jouw glorie. Moge in de toekomst Jouw droom door allen tot leven worden gebracht.”

Mensen zijn echter de verbinding met God verloren. Hun gebeden werden loze formules. In plaats van zijn schepping verder te ontwikkelen en te streven naar “gemeenschappelijk scheppen”, streefden ze "naar het uit elkaar halen van de scheppingen van God... Speren vlogen door de lucht”. (p63) Geweld, lustbevrediging en lichamelijke geneugten traden op de voorgrond.

“De kinderen werd het bewustzijn ontzegd dat streeft naar de verwezenlijking van de goddelijke droom [...Ze] waren gedoemd in pijn te leven... Iedere mens bepaalt zijn eigen lot. Niemand heerst over de materiële laag van het bestaan anders dan... de Mens zelf. God... bestaat niet in lichamelijke vorm. Maar in Hem  zijn alle energieën van het Universum vertegenwoordigd... In onze Vader zijn alle menselijke gevoelens vertegenwoordigd.” (p64)

https://twitter.com/fvdv17/status/1308473361945817097 “Humans merge wit machines, de nieuwe technocratische ‘samenleving’ is in wording. We moeten dit stoppen.” 

De technocratische maatschappij

De Schepper brengt nu “zijn energieën opnieuw in versnelling. Een nieuwe dageraad ligt voor de Aarde in het verschiet... En alles hangt nu af van de richting waarin de mensheid de volgende stap zet. [...Zij] heeft zich vanaf het allereerste begin door gevoel laten leiden.” (p70) Ook al kwam het verstand later meer naar voren, dat volgens Megre “handige apparaten” maakte. Om zielloze objecten te kunnen betalen moeten mensen echter zielloos werk verrichten. Een plant of dier is veel ingenieuzer dan een apparaat. Bijv. een eekhoorntje dat naar Anastasia toekwam en haar een pijnboompit gaf die het uit een pijnappel haalde. 

“Verstand dat verstrikt raakte in ijdelheid kon niet meer naar de droom van de goddelijke grootse gevoelens leiden... IJdelheid, twijfel en een reeks materialistische dogma’s staan de mens in de weg bij het vinden van het goddelijke gevoel.” (p74) Naar een dergelijk gevoel zijn mensen diep in hun hart op zoek. Ze gebruiken alcohol en drugs om een surrogaat van geluk te ervaren, dat averechts werkt. Het verschaft een kortstondige bedwelming en ondermijnt gezondheid en levensgeluk.

Volgens Anastasia helpt goede voeding en natuurlijk leven om kwalen te voorkomen en te genezen. Ze kan mensen ook op afstand behandelen en heeft dat met Megre gedaan. Toen hij zijn leefwijze niet veranderde, deed ze dat niet meer, omdat hij dan de factoren die ziekte veroorzaakten, in stand hield. Daarom beperkte hij zijn alcoholconsumptie en hij voelde zich beter. Bij zijn bezoek aan Anastasia gaf zij hem kruiden. “En de pijn verdween volledig.” (p81)

Het assortiment aan voedingsmiddelen in supermarkten, bijv. “ingeblikte voedingsmiddelen en halfdood water”, is niet of nauwelijks afgestemd op wat ons lichaam nodig heeft. “Technocratische systemen werken... ten voordele van zichzelf.” (p80) Daarom maken ze het de consument gemakkelijker, zodat hij of zij meer consumeert. 

https://isgeschiedenis.nl/nieuws/vernieuwde-tentoonstelling-over-het-oude-egypte-in-het-rijksmuseum-van-oudheden 

Het systeem van de Egyptische priesters

Volgens Anastasia “regeren aardse heersers volgens het systeem van de Egyptische priesters [...dat] in de loop der eeuwen niet werd vervolmaakt maar gedegenereerde... Niemand heeft sindsdien iets wezenlijks aan het systeem veranderd... Zij probeerden de mensen bang te maken...  En ieder van hen streelde zijn gevoel met de gedachten dat hij meer van God gekregen had dan de anderen.” (p82,83,85)

Een voorvader van Anastasia wilde elkaar bestrijdende volken verenigen in één staat, die Egypte zou heten. Dit Rijk werd verenigd door een ongewone kracht: de levende kracht van beelden. “Deze beelden zullen de mensen dienen.” Hij bezong in drie liederen de beginselen van dat rijk in beelden van “een rechtvaardig heerser... de gelukkige gemeenschap van in harmonie levende mensen en... een liefdevol gezin met gelukkige kinderen, vaders en moeders”. (p84,86) De beelden van harmonie en vrede waren sterker dan oorlogszuchtige heersers. 

Egyptische priesters stelden wetten op die door de heerser ,de farao, werden uitgevoerd, opgelegd en nageleefd. “Iedereen probeerde te leven in overeenstemming met het beeld.” Het werd in de wetten vastgelegd. De priesters zorgden voor geheimhouding van de kennis die hen in staat stelde te heersen. Ze wilden van de voorvader van Anastasia meer kennis. Zo niet, dan werd hij ingemetseld en langzaam verhongerd. 

Voordat hij bezweek, mocht hij het volk nog een keer toezingen. Zijn lied eindigde aldus: “de vogels, de sterren: alles is als voorheen. Veranderd is slechts mijn blik alleen. Geen boosheid voel ik langer, geen verdriet of ongerief... O mensen, wat heb ik jullie lief." Onder de toehoorders was zijn zoon, aan wie hij zijn inspiratie overdroeg voordat hij daarna overleed. Dichters creëerden inspirerende beelden, die nodig waren om een rijk op te bouwen en te handhaven. Zoals het beeld van de rechtvaardige heerser, wijze priesters en een welvarend volk dat gelukkig samenleefde. Als mensen beelden gebruiken voor eigen gewin, boeten deze in aan kracht. 

De wetenschap der verbeelding

“De verbeeldingswetenschap [... die] levende beeldsubstanties creëert," noemt Anastasia “de belangrijkste onder de wetenschappen”. Deze komen eruit voort. Ook religies komen “met hulp van deze wetenschap tot stand”. Beelden beïnvloeden het volk. Egypte dankte zijn langdurige bloeiperiode aan beelden en wetten die door priesters waren gecreëerd. (p96,99,101)

“In het oude Egypte werd alles geregeerd door levende beelden... Wanneer een volk in een beeld gelooft, wanneer het beeld de meerderheid bevalt, zal men dat beeld graag navolgen.” (p102) Bijv. het beeld van de rechtvaardige heerser. Later verleerde men “een waardig beeld” te creëren.

De communistische ideologie met haar beeld van een nieuw maatschappelijk systeem faalde. Aan degenen die geloofden in de oude beelden van voor die tijd, werd de oorlog verklaard. “Zowel de revolutie als de daarop volgende burgeroorlog waren in wezen het gevecht tussen twee strijdige beelden.” (p103) Na de val van het communisme is het beeld van Lenin en vooral van Stalin veranderd in “een tiran, een moordenaar, een bloedhond... Een groot verschil tussen de heerser en zijn beeld is altijd de oorzaak geweest van grote drama’s in alle landen.” (p104)

De laatste tijd brokkelen beelden af. Met name de beelden in de zgn. ‘grote verhalen’. “Het einde van de ideologie” werd dit ten onrechte genoemd, want beelden zijn hardnekkig en er komen steeds nieuwe beelden. 

Politici presenteren beelden, doen aan beeldvorming en proberen mensen achter hun beeld te krijgen. “De winnaar is degene wiens beeld voor de meerderheid het prettigst is.” Ze proberen “te beantwoorden aan het beeld dat de meerderheid het liefst ziet”. (p106) Mensen stemmen op de beelden die hen worden voorgehouden, niet zozeer op verkiezingsprogramma’s die zelden worden waargemaakt. “Er worden een heleboel beelden gecreëerd, maar deze beelden vormen geen volledige eenheid. Er is niet één enkel beeld dat meeslepend genoeg is en het vermogen heeft om om iedereen naar het doel te leiden... We hebben tegenwoordig geen wijze Egyptische priesters meer.” (p106,107) 

https://playground.com/search?q=breathtaking+Lost+Land+of+Galastero+%E2%80%93+Pat+Presley 

Buitenaardse beschavingen

Anastasia vertelde nog meer verhalen. “Sommige klonken ongeloofwaardig, andere minder.” (p108) Ze vertelde ook over buitenaardse beschavingen. Ons bewustzijn, onze ziel, “ons immateriële ik”, zou daarheen kunnen gaan tijdens slaap. Fysieke teleportatie, zich verplaatsen enn verschijnen op een andere plaats, was volgens haar ook mogelijk. De moderne kwantumfysica heeft dit bij elementaire deeltjes vastgesteld, maar (nog) niet bij grotere objecten. Dat geldt ook voor het op twee plaatsen tegelijk zijn van een deeltje. (zie CM 26,27,108)

Andere entiteiten bleken “niet in staat leven te creëren dat de harmonie van de Aarde kon evenaren... Niemand is erin geslaagd al het leven tot een harmonieus geheel te maken... Geen enkele entiteit is erin geslaagd het geheim van de voortplanting te ontraadselen. Ze zijn net als de moderne mens. Die heeft immers op eigen houtje een heleboel kunstmatige dingen geschapen. Maar geen van die creaties... is in staat zichzelf te reproduceren. Ze gaan stuk, ze rotten, verweren en vergen voortdurend onderhoud. Het merendeel van de mensen is slaaf geworden van zijn eigen creaties. Slechts de creaties van God beschikken over het vermogen zichzelf te reproduceren en in harmonie te leven in al hun verscheidenheid.” (p115,116)

Megre wil de proef op de som nemen en weleens meemaken dat zijn tweede ik een andere planeet bezoekt. Hij gaat liggen en valt in een ongewone slaap, waarbij hij bij bewustzijn blijft in een soort droombewustzijn, en komt op een andere planeet terecht met een technisch zeer geavanceerde beschaving van gevoelloze mensachtige wezens, die zich verplaatsen in vliegende schotels. Hun voeding is computergestuurd op basis van hun fysiologie. Hun huizen zien er kaal en leeg uit, maar alles wat ze nodig hebben komt naar wens uit de wanden. Hun fabrieken halen zelf de benodigde bestanddelen uit de bodem met pijpen en fabriceren volkomen automatisch de gewenste producten, die worden geprogrammeerd door middel van gedachtebeelden.

“Het ontbreken van gevoelens maakt het echter onmogelijk om kinderen te verwekken op de aardse manier.” Ze programmeren samen een kind in een kolf met de gewenste eigenschappen. Het doet denken aan de science fiction in Brave New World van Aldous Huxley en aan andere artikelen uit de serie over dystopieën van Maarten Rutgers (Zie CM 130, voorgaande en daarna verschijnende nummers) 

Risico van een invasie?

Volgens Anastasia, die ook aanwezig is in de droom van Megre, treffen de aliens voorbereidingen voor een derde invasie van de aarde. Daarbij doen ze aanlokkelijke voorstellen tot samenwerking om hun geavanceerde technologie ter beschikking stellen en stellen ze zich voor als vertegenwoordigers van het hoogste intellect  van het universum.

“Alle inwoners... zullen worden voorzien van de benodigde voedingsmixen... en een snel te bouwen woning... Na vijf jaar zijn alle aardse technologieën achterhaald en vervangen door efficiëntere. Iedereen die dat wil krijgt werk... Iedre aardbewoner zal zonder uitzondering een mimnimum aan werk moeten leveren... om de techniek te onderhouiden... Criminaliteit verdwijnt... Van iedereen wordt zijn verblijfplaats, en zijn lichamelijke en psychische gesteldheid bijgehouden... De meeste mensen zullen deze vertegenwoordigers van het Intellect van het Universum ophemelen als qua intelligentie superieure broeders, als goden… De moeilijkheid zit hem erin dat de meeste mensen en bijna alle regeringen deze invasie als een groot goed zullen zien.” (p132,128) 

Megre vraagt wat er verkeerd isaan de nieuwe leefwijze, waarbij oorlogen en criminaliteit worden uitgebannen, “Iedereen werk zal hebben en brood op de plank en een dak boven zijn hoofd.”

“Zie je dan niet in dat de mensheid zijn immateriële Goddelijke ik zal verloochenen?... Het zou voor de mensheid neerkomen op totale zelfvernietiging. Het enige watm overblijft zijn de materiële lichamen. En alle mensen zullen steeds meer op biorobots gaan lijken en alle kinderen zullen vervolgens als biorobots geboren worden... Alle mensen zullen gedwongen worden om dagelijks machines te bedienen die hun leven zogenaamd gemakkelijker moeten maken. En de mensheid wordt in de val gelokt, ruilt zijn eigen vrijheid en die van zijn kinderen in voor kunstmatige technologische perfectie.”

“Wat zouden ze dan tekortkomen?

“Vrijheid, creativiteit en de gevoelens die men alleen krijgt door cocreatie met de Goddelijke schepping.” (p133)

Het gevaar zit hem in het toelaten van het beeld dat de mens een onvolmaakt schepsel is en andere wezens intelligenter zijn dan hijzelf. Het lijkt op beelden die ook door religies, met name het christendom, over de zondige mens worden gepropageerd om mensen te onderwerpen. De als buitenaards gepresenteerde beschaving zou ook een blik in de toekomst van onze technocratische maatschappij kunnen zijn. De voorstellen van de buitenaardsen komen in de buurt van multinational die hun waren en verslavende apparaten aanprijzen.

Als Megre wakker wordt uit de droom - of was het hypnose? – is het in zijn hoofd een chaos. Anastasia stelt hem gerust door voor te stellen om het als een droom te beschouwen. 

Moederland

Wat kunnen we doen om planetaire en interplanetaire oorlogen en criminaliteit te voorkomen? “Geef jezelf je Moederland terug,” was het antwoord van Anastasia. Dat is niet per se je geboorteland of vaderland, maar een Ruimte van Liefde, waarmee alle lagen van het zijn zich verbinden. “Al het mooie van het Universum zal zich met die ruimte verbinden. De Ruimte  van je Moederland. Via dat punt zal je het Universum met heel je wezen kunnen aanvoelen.” (p139,140) Meer algemeen geldt het als ‘het land waar men zich thuisvoelt’.

Wat bedoelt ze met lagen van het zijn? Is dat een begrip van de wetenschap van de verbeelding? Is het Moederland een stukje verloren paradijs, waar het beeld van God nieuw leven  krijgt? Om een en ander duidelijk te maken, vertelt Anastasia een parabel van twee broers.  De oudere trekt de wereld in op zoek naar wijsheid. De jongere blijft thuis. Na zestig jaar komt de oudere broer terug. Hij heeft zijn eigen leer gevormd uit de vergaarde wijsheid.

De eerste waarheid is: “alle mensen zouden in een schitterende tuin moeten leven.” De jongere broer gaf hem de vruchten uit zijn tuin. “Iedere  Mens op Aarde zou zelf een boom moeten planten voor zijn nageslacht,” vervolgde de oudere broer. De jongere opende het raam, opdat zij de frisse lucht konden inademen van twee ceders die hij had geplant.

“Iedereen zou iedere dag opnieuw liefde moeten nastreven,” hernam de oudere. De jongere stelde hem toen zijn opgewekte vrouw voor. De oudere zei: “ieder mens zou moeten streven naar dat grote wijze inzicht, hoe hij zijn kinderen gelukkig en rechtvaardig groot kan brengen.”  Terstond kwamen de schatten van kinderen en kleinkinderen van de jongere broer aanlopen. De jongsten speelden fluit en dansten.  Daarna vroeg de oudere broer een beitel.

Daarmee beitelde hij in een steen: “Wat je ook zoekt, pelgrim, je draagt het al in je.” (p147-152)

De jongere broer had de wijsheden die de oudere naar voren bracht, spontaan verwerkelijkt. 

Prieeltje

Een tuin van Liefde

“Iedereen... kan in zichzelf God voelen en in een paradijs leven,” zei Anastasia. “De Mens bezit het Goddelijke vermogen zijn gedachten te verwerkelijken. De gedachten vloeien samen in één stroom.” Iedereen kan ook zijn eigen huis bouwen. “Kies eerst... de plek die jou het meest aanspreekt... waar je zou willen wonen. Waar je ook je kinderen zou willen zien opgroeien.... Neem op die plek één hectare grond...” (p154)

Megre zegt dan, dat je niet zomaar overal grond kunt kopen, laat staan er een paradijsje op creëren.  Het vraagt een andere wetgeving en grondverdeling, eigenlijk een andere politiek en inrichting van de samenleving. In dichtbevolkte landen als Nederland, zullen mensen met minder grond genoegen dienen te nemen.

Als iemand erin slaagt een stuk grond naar wens te kopen, dan begint hij met een omheining. Volgens Anastasia bij voorkeur geen schutting, maar een levende haag van bomen en struiken. Die rotten niet en hebben geen onderhoud nodig. De grond dient afwisselend te worden beplant. Verder een moestuin, een wei voor één of twee geitjes, een kippenren, een vijver en een prieel of tuinhuis. Het begin van een paradijsje, een “tuin van Liefde”, waar de Energie van de Liefde zich blijvend kan vestigen en waar kinderen geboren worden. (p166,167) ‘Paradijs’ is een Perzisch woord voor een omheind gebied.

“In den beginne was het Woord.” Het Woord interpreteert Anastasia als de (scheppende) gedachte. Dat is de eerste laag. “’Kosmische energieën zullen daar samenkomen, waar de gedachte van twee mensen tot één versmelt, waar twee mensen dromen over hun prachtige creatie... De tweede menselijke laag van het zIjn... ontstaat wanneer twee lichamen in liefde en dromen over het prachtige schepsel zullen samensmelten op die plek, waar een paradijselijk huis gebouwd wordt voor het toekomstige kind.” (p171)

“Er moet op die plek een nieuwe laag van het zijn ontstaan. Daar waar het kind is verwekt, daar moet het ook ter wereld komen.” (p172) Opdat de drie lagen van het zijn daar samenkomen. Kinderen komen later graag terug naar zo’n plek van hun ouderlijk huis in plaats van zelden meer thuis te komen.

Terloops laat Anastasia zich er kritisch over uit dat de opvoeding van kinderen uit handen wordt gegeven. “Meestal zonder te weten wat voor wereldbeeld de kinderen opgedrongen krijgen, op wat voor levenslot de ene of de andere leer ze voorbereid. Wie zijn kinderen overgeeft aan het onbekende, raakt ze kwijt.” (p191)

Betekent dit dat ouders zelf hun kinderen onderwijs dienen te geven? Ze dienen er op zijn minst bij betrokken te zijn en te weten en tot op zekere hoogte te bepalen wat voor onderwijs kinderen krijgen.

Megre werd na zijn bezoek aan Anastasia weer met een roeiboot naar de rivier en de bewoonde wereld gebracht door haar grootvader. Megre zegt tegen hem dat hij niet kan bevatten hoe ze aan haar informatie komt. “Ze vóelt de informatie. Wanneer het nodig is, neemt ze eruit wat ze wil. .. de antwoorden op je vragen liggen besloten in de ruimte om ons heen, je moet ze alleen kunnen opvangen en verwoorden... Verdrink niet in alle informatie en gedachten, Vladimir. Probeer de werkelijkheid met je gevoel te begrijpen,” zegt de grootvader. 

Er zijn in ons land ook allerlei kleinschalige initiatieven

Kritiek en commentaar

Aan het eind van het boek gaat Megre in op kritische reacties op zijn boeken. Het bestaan van Anastasia wordt betwijfeld. Hij geeft daarvoor geen overtuigende bewijzen. Dat neemt niet weg dat de kennis die aan haar wordt toegeschreven op papier staat, zijn weg vindt naar lezers en doorwerkt in spiritueel-ecologische initiatieven zoals ecodorpen, voedselbossen  en zelfvoorzienend tuinieren.

Het al of niet bestaan van Anastasia lijkt niet de meest relevante kwestie. De haalbaarheid en operationalisering van de gepresenteerde voorstellen heeft een grotere relevantie. Ook de kwestie van het bestaan van buitenaardse beschavingen lijkt minder relevant dan de dystopische tendensen in onze aardse maatschappij, die wij het hoofd dienen te bieden.

Een ander punt van kritiek is dat de Anastasia-beweging een soort sekte zou zijn. Megre behoort echter niet tot enigerlei religieuze groepering en lijkt veeleer niet-religieus van huis uit. De religieuze visie van Anastasia is vrij universeel, niet sektarisch, geen afsplitsing van enigerlei religieuze groepering.

Hoofdthema in de boeken is het herstel van de verbinding met de levende natuur en met onszelf, ons gevoel en onze immateriële ziel, waarvan het bestaan de laatste tijd in twijfel wordt getrokken. En verder is er forse kritiek op de technocratische, materialistische maatschappij, die mensen tot een nieuw soort slaven kan maken, namelijk “biorobots”. Recente ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie maken dergelijke dreigingen meer manifest. Deze risico’s maken een versterking van ons bewustzijn en onze menselijke mogelijkheden en een meer natuurlijke levenswijze noodzakelijk. Technocratie kent grote risico’s, met name als deze gepaard gaat met gebrek aan bewustzijn.

De scheppingskracht van beelden is een hoofdthema in dit boek, dat uiteenlopende onderwerpen zoals gebed, verbeeldingswetenschap, Egyptische priesters, buitenaardse beschavingen en aardse paradijzen met elkaar verbindt.