Het taboe van een wereld met open grenzen

Civis Mundi Digitaal #33

door Jan de Boer

Migratie als historische beweging

"Grote aantallen migranten: negen boten met 12668 vreemdelingen uit Europa" kopte de New York Times op 3 april 1903. Het was toen een record in de geschiedenis van de Verenigde Staten.

Tussen 1840 en 1914 verlieten 55 miljoen europeanen hun vaderland. Dit aantal afgezet tegen de

toenmalige wereldbevolking laat zien dat de huidige migratiestromen niet meer dan een bleke afspiegeling zijn van die na het begin van de industriële revolutie. Zelfs als nu de omstandigheden zijn  veranderd, zelfs als deze europeanen indertijd uiterst welkom waren in de Verenigde Staten, deze migratiepiek  relativiseert  rijkelijk hetgeen wij in onze tijd beleven. Nu honderd jaar later leven 230 miljoen mensen elders dan in hun geboorteland. Dat is slechts 100 miljoen meer dan een eeuw geleden bij wel een verdrievoudiging van de wereldbevolking.

Duitsland heeft tussen 1945 en 1947 miljoenen oostduitsers, " die Vertriebenen" opgevangen gevolgd door " die Aussiedler " uit de Sovjet-Unie. Frankrijk ving zo’n 2 miljoen gerepatrieerden uit Algerije op, Nederland gerepatrieerden uit het tegenwoordige  Indonesië.........en deze migratie stromen zijn toch goed geabsorbeerd. Europa telt vandaag den dag slechts 30 miljoen vreemdelingen op 500 miljoen inwoners. In 2014 zijn er 283.000 vreemdelingen illegaal Europa binnen gekomen ............

Waarom open grenzen?

Wat zou er gebeuren als nu alle landen tezelfdertijd hun grenzen zouden openen voor een vrije circulatie van mensen conform overigens artikel 13 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948.Wat zou er dan direct gebeuren en wat over 25 jaar? Wetenschappelijke instituten in veel landen houden zich met dit vraagstuk bezig, en beginnen antwoorden op hun onderzoeken te krijgen. Maar de regeringen in Europa laten zich niet daardoor leiden uit angst voor de steeds sterkere opkomst van extreem-rechts en in het algemeen door de heersende idee, dat migranten het werk van "eigen volk" afpikken, alleen maar geld kosten, veel meer misdaad met zich brengen, enz.

Verkeerde ideeën , zeggen politicologen, antropologen, sociologen, economen en geografen van de wetenschapelijke instituten als het Franse Centre National de la Recherche Scientifique ( CNRS), het Internationale Instituut voor Migratie van de universiteit van Oxford.... en talrijke wetenschappers verbonden aan universiteiten en onderzoekscentra. Hun publicaties  met diverse scenario’s trekken nauwelijks de aandacht en deze wetenschappers worden gemakshalve om ze te isoleren  door hun tegenstanders voor extreem-links uitgemaakt.

Onderzoeken wijzen uit , dat afschaffing van gesloten grenzen  niet inhoudt dat , zoals men geneigd is te denken, er geweldige invasies te verwachten zijn in de gebieden waar nu immigratie plaats vindt. Er zal sprake zijn van "nieuwe nomaden". Migranten zullen minder definitief zich elders vestigen en zeker in bepaalde gebieden zal er zich een heen en weer pendelen van migranten  als seizoenarbeider ontwikkelen.

Op dit moment is Europa de meest geliefde bestemming van migranten m  aar dat wordt op de voet gevolgd door Azië. Volgens de cijfers van 2013 van de Verenigde Naties  zijn er 232 miljoen personen die elders dan in hun geboorteland wonen.: 72 miljoen hebben zich gevestigd in Europa, 71 miljoen in Azië en 53 miljoen in Noord-Amerika. Van al deze migranten zijn 81,9 miljoen van een zuidelijk naar een noordelijk land gegaan en 13,7 miljoen van zuid naar noord, 82,3 miljoen bleven in de zuidelijke zone maar veranderden daar van land en voor  53,7 miljoen gold hetzelfde maar dan in de noordelijke zone. Wanneer de grenzen zouden wegvallen, dan is er een grote kans,dat meer Afrikanen zich in een ander Afrikaans land waar de levensomstandigheden beter zijn, zullen vestigen en het zelfde geldt voor Aziaten. Een voorbeeld is de rijkere Ivoorkust dat 2, 5 miljoen migranten/werkers heeft uit armere buurlanden.

Migreren naar een ander continent blijft  altijd een moeilijke menselijke en financiële aangelegenheid, vaak een laatste mogelijkheid wanneer men zich niet in een buurland kan vestigen.

Onderzoek wijst ook duidelijk uit dat de beslissing om te migreren niet bepaald wordt door het bestaan van grenzen hoe zwaar deze ook beschermd worden met prikkeldraad en hekken. Hoe meer bescherming van grenzen, hoe moeilijker, kostbaarder en vooral ook gevaarlijker het wordt te migreren , maar eenmaal de beslissing genomen laat men zich daar niet door weerhouden. De duizenden migranten die zo tegen hoge kosten de Middellandse Zee over proberen te steken en daarbij verdrinken, toont dat overduidelijk aan.

Een open wereld betekent ook voor steeds meer economen zoals George Borjas, professor Harvard universiteit, met vrij verkeer van mensen en goederen meer rijkdom. Natuurlijk lost een open wereld niet ale problemen op en stelt  landen voor interne problemen. Van nu tot 25 jaar later kan de ongelijkheid van burgers en migranten zich versterken met alle gevolgen van dien. Dus dient daar een aktieve politiek op gevoerd te worden.

De bewaking van grenzen - zeker ook van die van het fort Europa - wordt steeds duurder, geeft spanningen tussen de landen van Europa, voorkomt migratie niet en leidt tot steeds meer slachtoffers. Een algemeen politiek debat over een openwereld op basis van de reeds bestaande wetenschappelijke onderzoeken is dan ook meer dan gewenst.