Homoseksualiteit en islam

Civis Mundi Digitaal #38

door Jan de Boer

Laat ik beginnen met de opmerking dat homosexualiteit in de islamitische wereld als één van de grootste zonden wordt beschouwd, maar dat er slechts één tekst in de koran aan gewijd is: het vers 80 van het hoofdstuk over de ’normen’ in de koran. Er is geen enkele tekst in de koran te vinden die handelt over de straf van deze ’zondaars’. De straffen zijn voor het grootste deel op de bijbelse tekst gegrond die voorziet in de executie en de steniging van deze zondaar, als ook op uitspraken van een paar geleerde theologen die  spreken over het gooien van een grote hoogte van deze zondaars. De laatste strafmaatregel wordt enthousiast toegepast door de Islamitische Staat  ( Daech) die homosexuelen van hoge gebouwen gooit, waarbij een grote menigte toekijkt. Hier gaat de straf over in intimidatie. Zo werd in 2015 een homosexueel door de djihadisten van de zevende etage van een gebouw naar beneden gegooid. Nog in leven werd hij daarna door de menigte gestenigd. Overigens ook kruisigingen van homosexuelen komen in de Islamitische Staat voor.

Deze praktijken verschillen echer nauwelijks van de wetgeving in andere Arabische en Afrikaanse staten waar de ’charia’ wordt toegepast. Sinds de mollah’s in het chiitische Iran de macht overgenomen hebben, is homosexualiteit verboden en wordt bestraft met 74 zweepslagen voor een minderjarige, tot de dood toe voor twee volwassenen met wat subtile theoretische nuanceringen ter beoordeling van de rechters die de zondaars dan ook bij tientallen laten ophangen. In het sunnitische Saoedi-Arabië prefereren de beulen onthoofding of steniging. Ondanks de absolute orthodoxie van het wahhabistische regime, ontsnappen de homosexuele zondaars er gemakkelijker aan deze wrede straffen dan gehuwden die overspel hebben gepleegd.

Homosexualiteit mag dan officieel taboe zijn, mannelijke homosexualiteit is van oudsher een wijd verbreide praktijk geweest. In Pakistan kan de " werkelijke liefde" niet met een vrouw beleefd worden die er als een eenvoudig "fokdier"  beschouwd wordt. Blijft het gegeven dat in de wereld van de islam homofobie in Staten en samenlevingen veld wint zoals bijvoorbeeld ook in Bangladesh. Overigens hebben de islamitische staten niet het monopolie van het dodelijk vervolgen en straffen van homosexuelen. Het christelijke Oeganda probeert al jaren de doodstraf weer in te voeren, wat tot dusvere door een negatieve beslissing van het Constitutionele Hof nog niet gelukt is, maar de homosexuelen leven er met de voortdurende dreiging levenslang opgesloten te worden. Elders moet de homosexuele gemeenschap opboksen tegen populaire volksgeloven  die homosexuelen als duivels afschilderen. Maar liefst 38 van de 54 Afrikaanse landen verbieden in hun wetteksten homosexualiteit. Een uitzondering vormt  Zuid-Afrika die een " gay-vriendelijke" wetgeving kent, alhoewel  dagelijkse homofobische moorden met name op lesbiennes  niet op de vingers van één hand te tellen zijn. Homofobe moorden zijn ook in Brazilië , Argentinë en Uruguay, landen die officieel  het homosexuele huwelijk hebben erkend, aan de orde van de dag.

In werkelijkheid is het verwerpen van homosexualiteit in meer of mindere mate verankerd in de vijf continenten. Ruim 40 procent van de landen aangesloten bij de Verenigde Naties sanctioneren op de een of andere manier homosexualiteit.: doodstraf, gevangenisstraf of ’in het gunstigste geval’ forse boetes.

Laten we duidelijk zijn: de Europese landen zijn geen uitzondering wat homofobie betreft . Niet alleen door de daar wonende islamitische goeroes als Quaradawi die zich onlangs afvroeg: ’ Hoe moeten wij homosexuelen doden? Met het zwaard, of moeten we ze levend verbranden of van een hoge muur gooien?’ Dan te bedenken dat deze goeroe betrokkenis bij de Unie van Islamitische Organisaties ( UOIF) in Frankrijk en verder voorzitter is van de Europese Raad van de Fatwa die in Dublin gevestigd is en dit soort uitspraken kennelijk straffeloos kan doen! Een andere grote geest en  lid van de Mohammedaanse Broederschap,  is  Ratib Nabulsi  die uitgenodigd door de UOIF in  februari van dit jaar schreef :’ Homosexualiteit leidt tot verwoesting van de maatschappij en dat is de reden, mijn beste broeders, waarom de doodstraf voor homosexuelen noodzakelijk is’

Nee, homofobie komt ook rijkelijk in de westerse landen voor. Rusland doet daar niet voor onder. De " Manif pour tous" die in 2012 in Frankrijk honderdduizenden mensen op de been bracht met banieren met teksten als ’Frankrijk heeft kinderen nodig, geen homosexuelen " onder meer tegen het wetsvoorstel dat  huwelijk van homosexuelen mogelijk maakte, is daarvan een voorbeeld. Ook in Nederland worden homosexuelen en pedofielen maar al te vaak op één hoop gegooid , worden homosexuelen bedreigd, afgetuigd of in elkaar geslagen. Over de afgrijselijke moordpartij in Orlando in de Verenigde Staten - ook toegejuicht door zekere fundamentalistische christengroeperingen  - spreken we dan maar niet eens.

Als we de mate van beschaving van landen en gemeenschappen waar ook ter wereld mee af kunnen meten aan de wijze waarop daar zowel met wetgeving als in de dagelijkse praktijk van het leven met homosexualiteit wordt omgegaan, dan verkeren we nog in een uiterst primitief stadium.