Noord-Korea en de atoombom. Officiële erkenning van Noord-Korea als nucleaire macht bepleit

Civis Mundi Digitaal #50

door Jan de Boer

Geruime tijd geleden gaf ik hier een analyse van de situatie rond beide Korea’s, China, Japan en de Verenigde Staten. Ik pleitte ervoor om Noord-Korea officieel de status van kernmogendheid toe te kennen, met het regime te onderhandelen om Korea binnen het non-profilatieverdrag te halen ten einde escalatie en vooral ook verdere verspreiding van kernwapens te voorkomen.  Sindsdien is er weer veel gebeurd. Ik geef u de stand van zaken en mijn analyse daarvan.

China moet Noord-Korea onder druk zetten om af te zien van verdere kernbewapening

Noord-Korea is inderdaad een kernmogendheid en beschikt over goed werkende middellange afstandsraketten met daarop geplaatste atoomkoppen. Het beschikt nog niet over goed werkende lange-afstands raketten , maar dat is een kwestie van tijd. Aangenomen kan worden dat over twee tot drie jaar Noord-Korea beschikt over goede lange-afstandsraketten met atoomkoppen die  Washington kunnen aanvallen.

Noord-Korea zegt over atoombewapening te willen beschikken om de Verenigde Staten te weerhouden het land aan te vallen zoals destijds het geval was met Irak. De Noord-Koreaanse angst mag  daarvoor ongegrond zijn, voor het Noord-Koreaanse regime is het de werkelijkheid. De westerse mogendheden met de Verenigde Staten van Trump voorop willen, dat China nog meer dan voorheen Noord-Korea onder druk zet om af te zien van ( verdere) kernbewapêning. De Verenigde Naties hebben in dat kader verdere economische sancties tegen Noord-Korea ingesteld waar zelfs China zich althans formeel mee akkoord heeft verklaard. Als u in de huid kruipt van de Noord-Koreaanse leider Kim il Jong en u constateert dat zelfs China zich tegen u keert, dan kan dat alleen maar uw paranoia versterken en u ervan overtuigen, dat hoe dan ook een afschrikwekkende kernbewapening bitter noodzakelijk is. Met andere woorden: deze door  het westen gedicteerde politiek bereikt het tegenovergestelde van hetgeen men er mee denkt te bereiken.

De Chineses leiders zijn niet van mening dat Korea als kernmogendheid een existentieel gevaar voor China oplevert. Dat in tegenstelling tot hetgeen door Zuid-Korea en Japan wordt gedacht. China vreest een ineenstorting van Noord-Korea met als gevolg een grote toestroom van vluchtelingen en  voor Amerikaanse troepen die nu in Zuid-Korea gelegerd zijn, dan gestationneerd aan hun grenzen zoals het geval was in 1950 met de troepen van generaal Mac Arthur  in de Koreaanse Oorlog.

Voor Zuid-Korea is Noord-Korea een Staat  die in 1950 hun land is binnengevallen, die in 1970 hun president probeerde te doden, die in 2010 een bewoond Zuid-Koreaans eiland bombardeeerde. De regering in Seoel weet dus niet wat Noord-Korea zal doen nu het over kernwapens beschikt.

Japan onderhoudt als vroegere kolonisator moeilijke relaties met Noord-Korea, dat in de jaren ’80 zelfs Japanse burgers ontvoerde om voor hun bepaalde werkzaamheden te verrichten.Noord-Korea is zo een existentieel probleem voor Japan, dat gezien hun ervaringen in de Tweede Wereldoorlog  een afschuw heeft van kernwapens en  daarom pleit voor Amerikaanse nucleaire bescherming voor hun land, zelfs tegen conventionele wapens van Noord-Korea.

De Verenigde Staten  kennen Noord-Korea goed. In de oorlog in de jaren ’30 verloor Amerika 50.000 soldaten en al heeft Amerika  de Staat Noord-Korea niet erkend, er zijn tot 10 jaar geleden multilaterale onderhandelingen in Geneve geweest waaraan de beide Korea’s , Amerika , China , Japan en Rusland deelnamen. Daar kwam een einde aan toen de Amerikaanse President Bush na de aanslagen op 11 september Noord-Korea indeelde bij de " As van het Kwaad" en ontdekt werd dat Noord-Korea tijdens de onderhandelingen in Geneve doorging met het verrijken van uranium. Trump meent dat hij China kan dwingen om op te treden tegen Noord-Korea door een expert te benoemen die na moet gaan of China de internationale regels betreffende het "Intellectueel Eigendom" respecteert- hetgeen in een aantal gevallen niet het geval is - hetgeen uit zou kunnen lopen op een handelsoorlog tussen beide grootmachten. Daarbij zij nogmaals gezegd dat hoe meer China zich schaart achter Amerika en zijn bondgenoten, hoe sterker Noord-Korea van mening is om over in hun ogen  noodzakelijke kernbewapening te beschikken.

Rusland , vroeger een trouwe bondgenoot van Noord-Korea, is bevreesd voor de nucleaire bewapening van Noord-Korea en zit tegenwoordig op de lijn van Amerika.

De enige oplossing voor dit zeer dreigende conflict is , zoals ik eerder bepleitte een opnieuw opstarten van de indertijd gestopte multilaterale onderhandelingen met daarbij en vooraf de officiële erkenning van Noord-Korea als nucleaire macht. Het zal niet makkelijk zijn om deze onderhandelingen tot een succes te brengen. In Noord-Korea is men trots op hetgeen  het  land tot dusverre op het gebied van ballistiek en kernwapens heeft ontwikkeld, een stap terug is dan niet eenvoudig. Maar het is de enige begaanbare weg die met Iran tot een zeker succes heeft geleid. Je moet er toch niet aan denken dat ,wanneer over een paar jaar Noord-Korea over lange- afstandsraketten met atoomkoppen beschikt, er in het Witte Huis een onbesuisde figuur als Donald Trump zit om dit angstaanjagende dossier te behandelen.