Civis Mundi Digitaal #50
Sinds jaar en dag was het onrustig in Jemen. Iedereen verwachtte dat er een ogenblik zou komen dat de vlam in de pan zou slaan.Dat gebeurde in 2014 toen onder druk van het Internationaal Monetair Fonds ( IMF) de toenmalige regering de subsidies op olieprodukten afschafte. Manifestaties daartegen in de hoofdstad Sanaa verzwakten de regering, de rebellerende Houthisten
profiteerden daarvan om de macht in Sanaa te veroveren. De Houthisten zijn aanhangers van het Zaïsdisme, een minderheidsbeweging van het Sjiisme, waarop vanaf de negende eeuw tot 1926 de politieke macht van de Imam steunde en later het politieke regime van de republiek Jemen.
In feite is dit hernieuwde Zaïdisme een reactie op het in kracht toenemende Soennitische salafisme dat door Saoedi- Arabië aangewakkerd werd en wordt
Na allerlei verwikkelingen brak in 2015 de oorlog uit . De Houthisten en de aanhangers van de wegens corruptie afgezette président Saleh min of meer gesteund door Iran enerzijds en aanhangers van zijn opvolger Hadi , gezeteld in Aden en met kracht gesteund door een coalitie van Saoedi-Arabië en de Arabische Golfstaten anderzijds ,bestrijden elkaar op leven en dood. Beide partijen maken zich schuldig aan oorlogsmisdaden en proberen zoveel mogelijk journalisten te weren, zodat deze bloedige strijd grotendeels bij het grote publiek onbekend blijft. De Godfathers aan de kant van Saoedi-Arabië: De Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk, en aan de kant van Teheran: Rusland , zijn diplomatiek passief al gaf de Amerikaanse president Trump als grote vriend van Saoedi-Arbië onlangs blijk van zijn groot en onvoorwaardelijk enthousiasme voor het bloedige Saoedi-Arabische optreden in Jemen.
Duidelijk is dat niemand zich inspant om deze oorlog te beëindigen waarin de jemenitische bevolking gebombardeerd en uitgehongerd wordt en verstoken blijft van elke humanitaire hulp met als gevolg onder meer en epidemie van cholera die al 300.000 mensen heeft aangetast. Scholen , archeologische schatten in musea, gebouwen op de lijst van het werelderfgoed zijn voorgoed verloren. Het aantal oorlogslachtoffers bedraagt naar schatting 10.000 personen. Deze oorlog verscherpt in Jemen de verhouding tussen Soennieten en Sjiiten en ook internationaal de toch al zeer gespannen en vijandige houding tussen Saoedi-Arabië en Teheran die beide elkaar de hegemonie in het midden-oosten betwisten.
Niemand die zich druk maakt over het drama in Jemen, één van de armste landen ter wereld, en dat is een grote vergissing. De nota ervan wordt later onherroepelijk gepresenteerd ook aan de westerse wereld. Op de ruïnes van deze staat vormen zich nu al cellen van de Islamitische Staat en van Al Qaida met name in het deel dat gecontroleerd wordt door de Saoedisch-Arabische coalitie met zijn door Ryiad geëxporteerde sectarische en brute versie van het salafisme: de voedingsbodem van het djihadisme.
Een grote vergissing ook omdat Jemen nu opnieuw in tweeën is gedeeld tussen het noorden en het zuiden zoals in het verleden van 1967 tot 1990 ook het geval was: de aankondiging van een nieuw drama.
Kort gezegd, hoe langer deze oorlog op korte afstand van de internationale olieroute duurt, hoe meer kansen er op conflicten en geweld ontstaan. En dan te bedenken dat Jemen vroeger het gelukkige Arabië werd genoemd !