Heeft de mensheid nog toekomst? Een pessimistische visie

Civis Mundi Digitaal #50

door Jan de Boer

De gemoederen laaien hoog op bij het wetenschappelijk debat, ook vanuit sociologisch en filosofisch oogpunt, tussen onverbeterlijke optimisten die menen dat de grenzen van de menselijke ontwikkeling nog bij lange na niet bereikt zijn, en realisten die van oordeel zijn dat de verdere ontwikkelingvan de mensheid op een uiterst kritiek punt is aangekomen.

Of het nu gaat over fysieke of intellectuele prestaties, over lichaamsgroottte of levensduur, al deze curves hebben een duidelijke overeenkomst met die van de energie.Gedurende verscheidene eeuwen lopen de demografische ontwikkeling, de levensduur en de kerngegevens van de lichaamsbouw parallel aan het stijgende energiegebruik, de economie en de agrarische produktie.

Dit systeem dat ons onder meer beter deed voeden, loopt op zijn laatste benen. Sinds de jaren ’90 neemt mondiaal het energieverbruik per individu langzaam maar zeker af. Daarbij lijkt het of de technologische ontwikkeling zich tegen ons keert.Met vertraging vertoont de optimalisering van de economische groei en ontwikkeling voor de mensheid uiterst schadelijke effecten. Wat is nu de stand van zaken?

Volgens een Amerikaanse studie, gepubliceerd in het blad " Nature" ligt de maximale levensduur sinds 1995 rond de 115 jaar. De kans om de leeftijd van 125 jaar te bereiken door een gezonde manier van leven , is volgens deze studie zeer klein. De conclusie is dat waar de maximale gemiddelde levensduur niet zal stijgen , de mensen wel later sterven dan voorheen.

In de twintigste eeuw is de gemiddelde lichaamslengte met 10 cm toegenomen. aan deze groei is nu een einde gekomen wat met name geldt voor de meeste Europese landen en ook voor landen in Azië zoals Bangladesh en Japan. In Afrika wordt de gemiddelde lichaamslengte zelfs kleiner. Wat zeggen deze ontwikkelingen nu voor de toekomst? Wetenschappelijk is aangetoond dat de lichaamsbouw gedurende tienduizenden jaren in het algemeen weinig veranderingen heeft gekend. Zo had onze 40.000 jaar geleden levende Cro-Magnon voorouder vaak een lengte van meer dan 1,70 meter en had hij vrijwel hetzelfde skelet. Het is duidelijk dat de mens geprogrammeeerd is voor een bepaalde lengte en een bepaald gewicht. De lichaamslengte in de diverse landen geeft in de afgelopen eeuw een gevarieerd beeld mee afhankelijk van genetische en vooral ook van milieu- en sociaal-economische factoren waarbij de voeding een belangrijke plaats inneemt. Zo is in Duitsland geconstateerd dat kinderen van werkeloze ouders kleiner zijn dan hun leeftijdsgenootjes van werkende ouders.

Op sportief gebied is er in het algemeen sprake van een duidelijke stagnatie van record-prestaties

ondanks dopage en technologische vernieuwingen zoals bijvoorbeeld kleding bij zwemmers. Wetenschappelijke analyses van het sportgebeuren wijzen uit dat de meeste records met een marginale verbetering van de sportieve prestaties gevestigd worden door exceptionele atleten of met behulp van nieuwe technologieën. Het is duidelijk dat ook hier de grenzen van fysieke menselijke capaciteiten bereikt zijn.

Alarmerend is ook dat de intelligentie afneemt. In de loop van de vorige eeuw nam de gemiddelde intelligentie bij de mens steeds toe, maar in de laatste 30 jaar is dat beeld volkomen gewijzigd met name in de ontwikkelde westerse landen zoals internationale wetenschappelijke studies aantonen. De bekende professor Crabtree van de Stanford-universiteit in Californië stelt in zijn "Trends of Genetics" (2012) dat het hoogtepunt van het menselijke brein enige duizenden jaren geleden bereikt is en dat sinsdien er sprake is van ongunstige mutaties. Andere wetenschappers wijzen erop dat intelligentie goed onderhouden moet worden wat in deze tijd van automatisering en de voorkeur van adolescenten om gevaarlijk monsters op internet te doden boven het genieten van litteratuur, meestal niet het geval is. Professor Barbara Demeneix van het " Musée national d’histoire naturelle", een mondiaal erkende autoriteit, is ervan overtuigd dat de belangrijkste oorzaak ligt in de chemische produktie die tussen 1970 en 2010 met een factor van 300 is verveelvoudigd. Een jaar geleden heeft zij aangetoond dat deze chemische moleculen de functie van de schildklier bij zwangere vrouwen zodanig verstoren dat daarvan duidelijk negatieve effecten op het IQ van kinderen geconstateerd worden. Andere studies wijzen ook uit dat verstoringen van de schildklier bij nog ongeboren kinderen en later in hun eerste jaren de huid, het skelet, de spieren, het hele hart-en vatenstelsel aantasten. Anders gezegd , behalve het IQ is hier ook de levensduur in het geding door chemische vervuiling die wij binnen krijgen. De lichaamslengte wordt bepaald in de puberteit die steeds meer onder invloed staat van chemische verstoringen van het endocriene systeem......

Met verder de opwarming van de aarde die volgens een recent rapport van de Franse " Haut Conseil de la santé publique " nu varieert tussen de 3 en 7 graden Celsius , mag het duidelijk zijn dat de overleving van de menselijke soort in het geding is.