Civis Mundi Digitaal #54
Het republikeinse Midwest is de bakermat van de klimaatscepsis in Amerika. Meer dan elders heeft hier de geschiedenis van de Verenigde Staten de mentaliteit bepaald. De Verenigde Staten zijn tot stand gekomen door een moeilijke verovering van het westen op een meer dan vijandelijke "moeder natuur". Het collectieve geheugen is gevoed door vooral succesvolle strijd zoals in de jaren 1830 toen de Amerikaanse soldaten Florida met zijn moerassen, steekmuggen en orkanen binnenvielen en toen tot de mening kwamen dat ze dit gebied beter aan de indianen over konden laten. Maar toch hebben de Amerikanen er een "paradijs "van weten te maken. Houston, Galveston, New Orleans werden en worden regelmatig getroffen door orkanen die geweldige overstromingen veroorzaken met als gevolg duizenden doden. Het nationale feest in Amerika, "Thanksgiving", herdenkt de eerste oogst van de in 1620 gearriveerde pelgrimvaders die alleen dankzij de hulp van de indianen de eerste winter konden overleven.
Een deel van de Amerikanen stelt zich dan ook wat betreft de huidige klimatologische ontwikkelingen gerust met de gedachte: wij hebben het al erger meegemaakt. Dat geldt vooral voor Oklahoma waar stormen en windhozen het landschap teisteren en dat daardoor overgelaten werd aan de indianen tot aan de stormloop van kolonisten in1889. Niet voor niets is gezien de hier voorkomende extreme klimatologische omstandigheden nu het " National Weather Service " gevestigd, dat in samenwerking met de Universiteit van Oklahoma tot doel heeft levens en goederen te beschermen. Desondanks is deze Staat doordrenkt van klimaatscepsis met mensen als Scott Pruitt die door Trump benoemd als hoofd van het bureau ter bescherming van het milieu, alle milieuregels afbreekt, en de klimaatscepticus James Bridenstine door Trump aan het hoofd van de NASA gesteld. De mentaliteit van Oklahoma is: wij zijn sterk, wij hebben de stofstormen overleefd, dus kunnen we het probleem van de hedendaagse klimatologische ontwikkelingen ook best de baas al of niet met de bijbel in de hand.
Er zijn een paar verhelderende verklaringen die de paradox van deze Staat met zijn vooraanstaande wetenschapsinstituten en tegelijkertijd ook de wieg van klimaatscepsis is, duidelijk maken.
In de eerste plaats de uiterste voorzichtigheid van de wetenschappers: heeft de natuur meer weerstandsvermogen dan gedacht wordt zoals het volledig doen verdwijnen van de vrijgekomen olie bij de explosie van een olieplatform in de Golf van Mexico in 1990? Deze twijfel, een vereiste voor modern wetenschappelijk denken, wordt misbruikt om de klimaatscepsis te voeden. De tweede verklaring is de geest van de Midwest: afkerig van iedere autoriteit en gemarkeerd door populisme. De wetenschappers worden geïdentificeerd met de elite van de verafschuwde centrale macht van Washington en met de liberale ideeën van Californië. Een derde verklaring is dat de Republikeinse Partij (van Trump) de klimaatscepsis tot een speerpunt van hun programma hebben gemaakt net als de kruistocht tegen abortus en het homohuwelijk. En dat heeft de Republikeinse Partij geen windeieren gelegd. Volgens onderzoek van de Yale-universiteit geloofde in 2016 nog slechts 50 procent van de Republikeinen in de opwarming van de aarde, 31 procent dacht dat het veroorzaakt werd door menselijke activiteiten tegen 82 procent en 65 procent bij de Democraten. Dit Republikeinse loopgravengevecht wordt mee verklaard door de energie-lobby die steeds meer macht krijgt sinds zij ongelimiteerd verkiezingscampagnes mag financieren. Inderdaad de vierde verklaring: hun propaganda is overtuigender en geruststellender dan het antwoord op de klimatologische veranderingen in rapporten van wetenschappers neergelegd: radicale en voor de mensen verontrustende veranderingen in de wijze van leven ook in het economische model van de agrarische en olie bevattende gronden van de Midwest. Ook in Oklahoma is alles of bijna alles gelieerd aan energie, aan olie.
De ongerustheid en verwarring van veel inwoners is best te begrijpen. Hun voorouders maakten deel uit van de kolonisten/immigranten die in 1889 massaal Oklahoma binnentrokken om grond van de regering te krijgen. Hun nazaten hebben het recht op wat onder de grond zit, behouden en dat garandeert hun een noodzakelijk inkomen. Een einde maken aan de oliewinning en olieverbruik betekent ook inkomensverlies.
Waarschijnlijk willen ook de mensen in Oklahoma wel hun stijl van leven veranderen als ze daarvoor een goede reden krijgen met een vooruitzicht op een aanvaardbare toekomst. De stroom van rapporten, van informatie over de opwarming van de aarde met bijbehorende klimatologische veranderingen die nu door de wetenschappers over hun wordt uitgestort, heeft weinig effect. Het blijft bij woorden en voor een verandering van levensstijl is meer nodig: een gezamenlijke strategie van wetenschappers met lokale milieugroepen, verenigingen en kamers van koophandel die naarmate de mensen zelf getroffen worden door de klimatologische veranderingen, de bereidheid vergroot voor het samen optrekken voor een ander en verantwoord bestaan. Dat geldt trouwens ook voor Nederland.