Politieke moorden door Rusland en Turkije

Civis Mundi Digitaal #57

door Jan de Boer

Na de moord op de destijds naar het westen overgelopen Russische geheime agent Skripal op 4 maart laat de Engelse regering 14 op zijn minst verdachte sterfgevallen van in Engeland wonende tegenstanders van het Russische regime onderzoeken. Natuurlijk ontkent Poetin alles, maar Engeland houdt zijn poot stijf en gesteund door de andere westerse landen worden sancties tegen Rusland uitgedacht en ondernomen. Heeft Poetin zelf opdracht gegeven tot deze moorden? Vroeger is dat zeker het geval geweest, maar nu is dat minder duidelijk. Het kan best zijn dat de Russische geheime dienst de moord op Skripal heeft beraamd zonder vooraf de zegen van de Russische president, want de autoriteit van de centrale macht neemt de laatste jaren duidelijk af. De westerse wereld heeft eindelijk begrepen dat de macht in Rusland wordt uitgeoefend door een kleine groep criminelen en nu ook dat daartegen hard moet worden opgetreden. Een deel van het antwoord op deze Russische moorden hangt af van het werk van de westerse geheime diensten, maar de westerse regeringen moeten goed begrijpen met wie ze te maken hebben. Dat houdt in dat deze Russische groep criminelen niet alleen politiek aangepakt moet worden maar duidelijk ook met politiemethoden. Deze criminele groep, een ware kleptocratie, verdiende tussen 2000 en 2017 met de export van olie en gas 3,5 triljoen dollars die niet ten goede kwamen aan het Russische volk. Integendeel, duizenden scholen zijn gesloten, het aantal leerkrachten is met één derde afgenomen, er waren in 2017 slechts 5400 ziekenhuizen in plaats van de 10.700 ziekenhuizen in het jaar 2000, etc. En sinds 2013 is het gemiddelde maandelijkse inkomen van de Russen gedaald van 800 tot 5OO dollar, terwijl het aantal vrienden miljardairs van Poetin van 1 in het jaar 2000 nu 96 bedraagt. Poetin en zijn criminele groep kan alleen aan de macht blijven door elk protest met geweld te onderdrukken.

Wat minder bekend is, dat ook het regime Erdogan in Turkije niet vies is van moorden op tegenstanders van het regime met name door in het westen opererende commando’s van de machtige Turkse geheime diensten op Koerdische leiders gelieerd aan de Koerdische politieke partij PKK. Sinds 2017 hebben België, Duitsland en Frankrijk hun juridische samenwerking versterkt om de Turkse geheime diensten te verhinderen naar hun goeddunken Koerdische leiders te surveilleren en te doden. Dit offensief tegen de Turkse geheime diensten werd gelanceerd in december 2016 na een klacht wegens doodsbedreiging bij de Belgische justitie door Remzi Kartal, een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Koerdische gemeenschap in België. Hij ontving drie boodschappen. Het eerste bericht " Wij houden je in de gaten tot aan je dood" leidde tot de arrestatie in Bremen van Mehmet Sayan, een agent van de Turkse geheime dienst die zich voordeed als journalist van de Koerdische televisie om zo Koerdische leiders in Duitsland te bespioneren. Het tweede bericht: " Wij hebben jullie leiders gedood die geliquideerd moesten worden. Puur geluk dat jij wist te ontsnappen". Het betreft hier de dodelijke aanslag in 2013 in Parijs op drie van de hoogste Koerdische leiders in Frankrijk. De dader, die voor de Turkse geheime dienst werkte, werd gearresteerd, maar overleed alvorens hij door de rechtbank veroordeeld kon worden. Gecoördineerd justitieel onderzoek in Frankrijk, Duitsland en België bracht aan het licht dat de Turkse geheime diensten sinds 2012 Koerdische leiders in Europa opsporen.

Natuurlijk heeft de Turkse regering altijd ontkent betrokken te zijn bij deze operaties van de Turkse geheime diensten die zelf ook alles ontkennen. Begin maart dit jaar hebben de familieleden van de in Parijs vermoorde Koerische leiders opnieuw een klacht bij de Franse justitie ingediend tegen de daders van de Turkse geheime diensten van deze aanslag in Parijs op grond van nieuwe gegevens. Volgens één van hun advocaten, Antoine Comte, is "de straffeloosheid van dit soort misdaden omdat Turkije een bevriend land is, een groot gevaar voor gevluchte politieke tegenstanders van het regime Erdogan" . Adem Uzun , de belangrijkste figuur van de in Brussel zetelende Raad van het Nationaal Congres van Koerdistan, die de Koerdische gemeenschappen in Europa vertegenwoordigt, laat weten, dat "hoewel Turkije zegt de internationale verdragen te respecteren, het in de praktijk handelt als een schurkenstaat". De komende verkiezingen in Turkije geven de samenwerkende oppositiepartijen een duidelijk voordeel ten opzichte van Erdogan, maar niets is zeker dat zij ook de verkiezingen winnen en daarmee ook deze moorddadige praktijken van de Turkse geheime diensten beëindigen, want Erdogan met zijn handlangers weten net zo goed als Poetin hoe je protesten tegen het regime moet onderdrukken en verkiezingen kan manipuleren.