Joe Biden, de volgende Amerikaanse president?
Civis Mundi Digitaal #98
door Jan de Boer
De uitdaging is niet mis. Joe Biden moet zo snel mogelijk een echte verkiezingscampage voor de presidentsverkiezingen op 3 november opstarten tegen de zich herkiesbaar gestelde president Donald Trump. Sinds twee maanden zit hij door het Covid-19 opgesloten in zijn huis in Wilmington (Delaware). Niettemin heeft hij niet zonder succes hard gewerkt aan het verenigen van de stromingen binnen zijn democratische partij. Maar hij moet nu zeer dringend zijn gezicht laten zien en zijn stem laten horen tegenover een alom aanwezige Trump die hem regelmatig - en niet altijd onterecht - presenteert als verstopt in zijn studiekamer, als iemand die geen weet heeft van wat er werkelijk speelt, geen eigen ideeën heeft en blind vaart op zijn raadgevers.
Tegenover de oorlogsmachine van Trump, die als onoverwinnelijk wordt voorgesteld door de directeur van zijn verkiezingscampagne, eveneens in 2016, wordt Joe Biden nu evenwel gedwongen zijn «handwerk» te verlaten. Hij heeft aangekondigd zijn équipes fors uit te breiden met onder meer ervaren numerieke specialisten die ook al werkten voor de democratische kandidaten Beto O’Rourke, Elizabeth Warren en Kamala Harris. Waar Joe Biden lang gewacht heeft met een antwoord op een beschuldiging van sexuele agressie die volgens het veronderstelde slachtoffer in 1993 plaats zou hebben gevonden. Verder liet hij het onderwerp ecologie over aan de sociale media. Maar er gaan steeds meer democratische stemmen op die een veel aggressievere strategie van Joe Biden eisen.
«Tegenover een aftredende en herkiesbare president kun je je niet een verdedigende strategie veroorloven», aldus David Axelrod en David Plouffe, twee vroegere raadgevers van Obama, in een open brief in de New York Times op 4 mei. In hetzelfde dagblad liet op 7 mei een vroegere medewerker van Obama die in 2019 veel heeft bijgedragen aan de opkomst van de totaal onbekende kandidaat Pete Buttigieg, Lis Smith, weten dat de zeventigjarige Joe Biden zich moet veranderen in een «volksmenner» tijdens de numerieke campagnes. Maar daarvoor is er nog een lange weg te gaan en in mijn ogen is hij daartoe niet goed in staat.
Bij gebrek aan financiële middelen was er al in de strijd om de nominatie als officiële democratische presidentskandidaat geen sterke aanwezigheid van Joe Biden in de sociale media. Dit in tegenstelling tot zijn vroegere tegenstander van de linkervleugel, Bernie Sanders, die zich ondanks zijn leeftijd van 78 jaar uitstekend van deze nieuwe communicatiemiddelen weet te bedienen. Joe Biden met op Twitter 5,4 miljoen abonnees kan moeilijk wedijveren met de 80 miljoen Twittervolgers van Trump. De vroegere vice-president heeft geen duidelijke numerieke «handtekening» in tegenstelling tot Donald Trump, wiens campagne uitblinkt door aggressiviteit en frontale aanvallen zoals herhaalde beschuldigingen betreffende een complot tegen hem waarbij zijn voorganger Barack Obama betrokken zou zijn.
Natuurlijk, met de herstructurering van zijn equipe voor de campagne voor de presidentsverkiezingen is een deel zijn zwakheden verdwenen en is zijn aanpassingsvermogen ook deels aangetoond, maar nu met nog slechts 5 maanden voor de presidentsverkiezingen gaat de tijd een grote rol spelen. Tot nu toe is de vroegere vice-president nog niet het slachtoffer van alle door het Covid-19 veroorzaakte annuleringen van publieke evenementen, die normaliter de gelegenheid bieden voor de tegenstander van de aftredende president de aandacht op hem te vestigen. Misschien ook een geluk want zijn optredens in het openbaar hebben zacht gezegd tot dusverre geen echt overtuigend en wervend karakter.
Maar hij is vooral bediend door een Trump die niet in staat is zich in deze nationale crisis te presenteren als iemand die verenigt, en die zich onophoudelijk te buiten gaat in polemieken met democratische en republikeinse gouverneurs die hem de late reactie van de federale Staat inzake de pandemie verwijten. Dat zien we ook terug in de door de CNN gepubliceerde recente peilingen: slechts 36 procent van de ondervraagde personen heeft vertrouwen in de president wat betreft zijn informatie over het Covid-19 en niet meer dan 42 procent heeft vertrouwen in zijn optreden tegen het virus. Waar Trump het herstel van de economie absolute prioriteit geeft, is volgens een onderzoek van Ipsos voor de Washington Post dit slechts voor een minderheid van de Amerikaanse bevolking het geval. Dit onderzoek toont de instemming van de Amerikanen met de in meerderheid meer voorzichtige democratische gouverneurs in tegenstelling tot de meest republikeinse gouverneurs die hun Staten weer open hebben gesteld voor economische activiteiten.
Deze tegengestelde behandeling van de epidemie heeft gevolgen voor de twee electoraten die zich in 2016 in meerderheid uitspraken voor Donald Trump: personen ouder dan 65 jaar die duidelijk nu de wil van de president niet delen en de kiezers die van beide kandidaten niets moeten weten. Desalniettemin heeft de sanitaire crisis de Trumpistische basis van het Amerikaanse electoraat niet gedemobiliseerd. Bij een tussentijdse verkiezing in Californië, waar het beleid inzake de crisis door de democratische gouverneur algemene goedkeuring krijgt, heeft de Republikeinse Partij een in 2018 verloren zetel teruggewonnen. Joe Biden heeft de presidentsverkiezingen nog niet gewonnen. Het is maar de vraag of hij de onmisbare steun van jonge kiezers en studenten krijgt.
Afgezien daarvan moet je je toch verbazen dat straks twee bejaarde mannen het gaan uitmaken wie president wordt van één van de twee machtigste landen ter wereld. De Verenigde Staten: inderdaad het land van onbegrensde (on)mogelijkheden .
Geschreven op 27 mei 2020