Wintergedichten: schaatsplezier en nostalgie

Civis Mundi Digitaal #107

door Piet Ransijn

 

Schaatsen op een stille plas       2017 01 24 Bij de Doesburgse dijk

 

Verzonken in een lichte mijmering

gleed ik door de schemering

op een bevroren afgelegen plas

toen het nog net niet donker was

 

Hoorde slechts het krassen van mijn schaatsen

door een rietkraag lichtelijk weerkaatsen

In de verte klonken ganzenkreten schril

Maar verder was het ongerept en stil

 

Ingetogen gleed ik heen en weer

licht gebogen over het verstilde meer

terwijl mijn moeiteloze langgerekte streken

overlangs een spiegelgladde ijsvloer gleden

 

De avond hulde mij in duisternis

met een doorzichtig dek van mist

waarin ik toch de weg nog veilig wist

terug naar huis waar warmte is

 

Toen ging opeens de telefoon

Het was een opgetogen jongste zoon

Terwijl ik in de schemering verdween

en weer helemaal alleen

 

https://www.boswachtersblog.nl/oostvaardersplassen/2021/02/11/schaatsen-op-de-oostvaardersplassen/

Dooi                                     2021 02 15

De sneeuw moet wijken

op de bermen en de dijken

Ook het mooie ijs moet wijken

 

De winterpret is weer voorbij

Wegen worden weer sneeuwvrij

Schaatsen gaan weer in het vet

en worden op de zolder weggezet

 

Het stralend winterweer

biedt geen vreugde meer

De zon houdt zich vanmorgen

in een grauwe lucht verborgen

 

De troebele bedoening

geeft niet echt voldoening

Een gevoel van nostalgie en rouw

versterkt de kille winterkou

 

De winter lijkt voorgoed voorbij

Dat stemt geen schaatser blij

Het duurt wellicht weer tijden

voor we weer op ijzers kunnen glijden

 

Kinderen leren het niet meer

van af en toe misschien een keer

Menig oudere kreeg stramme benen

als hij het er even van kon nemen

 

Het ijs ligt er verlaten bij

De winterpret is weer voorbij

Koning Winter is onttroond

Alles wordt nu weer gewoon

 

Terwijl er gister op de vaart

nog volop werd geschaatst

en er nu water op de ijslaag ligt

is de brede vaart nog dicht

 

Het is een troosteloos gezicht

Het einde van de winterpret

De dooi heeft onbarmhartig ingezet

Zo wordt het leven weer vorstvrij

en is het schaatsplezier voorbij

 

Oostvaardersplassen. https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/218120/gewonde-bij-ongeluk-met-ijszeiler

 

Voorjaarsperspectief                                                   2021 02 15

De vaart ligt er verlaten bij

maar voorlopig niet ijsvrij

De sneeuw smelt in de wei

en gras komt weer tevoorschijn

op een braakliggend terrein

 

Het duurt nog even voor er bloemen

groeien en de crocussen weer bloeien

Maar langzaam wordt het langer licht

en schijnt de zon meer in ’t gezicht

 

De winter voelt nog altijd guur

hoewel de zon meer warmte stuurt

Hij is voorlopig niet voorbij

Nog lang geen lammeren in de wei

 

Vogels bouwen ook te lange leste

voorlopig nog geen nieuwe nesten

Toch breekt de lente langzaam aan

Nog enkele weken om te gaan

Dan komt het voorjaar aan

 

Een zonnig perspectief

na lang aanhoudend ongerief

Het leven dat was afgeknepen

komt langzaam weer tot leven

met een meer aanvaardbaar lot

 

Of blijft de avondklok

en blijven winkels nog op slot

tot onze weerstand beter wordt

na internationale vaccinatie

of effectieve medicatie?

 

 

 

                              Nieuwe hoop                   2021 02 18

                             

De winter lijkt voorbij

De wegen zijn weer vrij

van grijze sneeuw en ijs

Ook luchten zijn nog grijs

 

Soms toont de zon zich

De wereld baadt in licht

Nieuwe vreugde, nieuwe hoop

Ik laat het maar op zijn beloop

En zet mij er bewust voor in

Elke dag een nieuw begin