Onkruid (gedicht)

Civis Mundi Digitaal #114

door Jan Chris Jansen

                                                             ONKRUID

                                            Losgesneden van zijn wortel lag

                                               De zuringplant te verleppen

                                            Op het rulle zandpad bij de oude

                                               Graven. De scherpe hark

                                            Van de hovenier was eroverheen

                                               Gegaan. Wekenlang was hij

                                            Mijn stille kompaan. Gehavend

                                               Net als ik. Gelaten berustte

                                            Ik in zijn lot. Slechts een week

                                               En een milde voorjaarsbui

                                            Later trof ik hem op zijn vaste

                                               Plek. Nu jong en vitaal. Nu

                                            Fris van blad. Zo vulde hij ook

                                               Mijn hart met nieuw leven.

                                                                     */*

                                                          Jan Chris Jansen

                                                              2 juni 2020