Wie wil er 150 jaar worden?

Civis Mundi Digitaal #117

door Jan de Boer

Wat is de maximale duur van een menselijk leven? Volgens een onderzoek uit mei 2021 is dat 150 jaar. Timothy Pyrkov (biotechnologiebedrijf Gero, Singapore) realiseerde met zijn collega-experts in biologie en biofysica een simulatie van de evolutie van het natuurlijk weerstandsvermogen tijdens het ouder worden, te weten de capaciteit van ons organisme om zich te herstellen na een stressvolle gebeurtenis. Hiervoor hebben de onderzoekers zich gebaseerd op de gegevens van bloedanalyses en niveaus van fysieke activiteit (het aantal passen per minuut gedurende een week) van meer dan 45.000 personen in de leeftijd van 18 tot 85 jaar. Hun resultaten tonen aan dat de noodzakelijke tijd om na stress te herstellen met de jaren steeds langer wordt: ongeveer twee weken voor een 40-jarige, goed gezonde volwassene. Deze duur is zes weken langer voor 80-jarigen. Op nog hogere leeftijden toont een extrapolatie van deze gegevens een totaal verlies aan weerstandsvermogen aan tussen de 120 en 150 jaar. Vandaar de conclusie van de onderzoekers dat boven de 150 jaar wij niet meer voldoende natuurlijk fysiek weerstandsvermogen hebben om te overleven en dat er « geen enkele spectaculaire verbetering van de maximale levensduur mogelijk is door het voorkomen of genezen van ziektes ».

Epidemioloog en demograaf Jean-Marie Robine, specialist van de menselijke levensduur: « Dat onderzoek suggereert veel, maar bewijst niets. Vandaag de dag beschikken wij over geen enkele wetenschappelijke methode die ons in staat stelt te bevestigen dat er een grens aan het menselijk leven is– zelfs al is dat zeer waarschijnlijk – en nog minder op welke leeftijd deze mogelijke grens ligt ».

Volgens Robine is één ding wel zeker: als de mensheid nu haar intelligentie en aanpassingscapaciteit niet gebruikt om middelen te ontwikkelen die haar kansen vergroten om te overleven in de natuur en behandelingen om ziekten terug te dringen, zal onze levensduur gelijk worden aan die van de prehistorische mens, dus rond de 40 jaar (sarcastisch grapje: een zegen voor de pensioenfondsen)! Dat is de in 2019 door Australische onderzoekers berekende leeftijd, dankzij een speciaal ontwikkelde methode om de maximaal theoretische « natuurlijke » leeftijd van een gegeven soort te berekenen. Zij hebben deze gebaseerd op de analyse van een proces gerelateerd aan het ouder worden, de aftakeling van cellen: de methylation van het DNA, dat de verschijning van chemische groepen, de zogeheten methylen rond bepaalde genen, tot gevolg heeft.

Robine: « De levensverwachting van 40 jaar heeft bestaan tot aan het begin van de jaren 1900 ». Daarna kwam de vooruitgang, gerelateerd aan de industriële revolutie, en vooral door de wetenschap en de medicijnen vanaf de jaren 1950. Sindsdien wordt de levensduur steeds langer: er zijn mensen die honderd jaar worden, daarna 110 en 115 jaar en een sporadische enkeling wordt zelfs iets meer dan 120 jaar.

Als het bovenstaande goed gelezen en begrepen is, dan moeten we duidelijk en heel snel actie ondernemen tegen klimaatopwarming, de verwoesting van ecosystemen en die van biodiversiteit, wil onze levensduur in de toekomst niet terugzakken tot op prehistorisch peil.

Geschreven in december 2021