Technocratische cultuur en transcendent bewustzijn, dichterlijke reflecties
Civis Mundi Digitaal #125
door Piet Ransijn
Technocratische cultuur 2022 08 13
De regen komt niet meer op tijd
we leven al geruime tijd
in strijd met de natuur
in een technocratische cultuur
die de natuur veroverd en verminkt
en in vervormde structuren dwingt
Mensen leven niet meer naar geboden
van een God in wie zij niet geloven
Hij is verbannen naar het rijk der doden
waar wij hem naarstig achterna gaan
in ons zwaar geteisterd voortbestaan
Gebroken met de wetten van de goden
en belaagd door rampen en door noden
zoeken wij ons heil bij technocraten
die het mensdom in ellende achterlaten
en hen maken tot een nieuw soort slaven
Terwijl wij ook een keuze kunnen maken
om anders in het leven te gaan staan
Meer met onze medemens begaan
Anders dan de technocratische cultuur
en meer in harmonie met de natuur
Er zijn genoeg bewuste mensen
die de wereld beter wensen
Daagt er niet op allerlei terrein
een meer geïntegreerd bewustzijn?
Het zal de mensheid tot een zegen zijn
Transcendent bewustzijn 2022 08 24 N a v Mathieu Wagemans, Naar een nieuw wereldbeeld
Een creatief en stil bewustzijn
is een transcendent domein
Het is een onuitputtelijke bron
waaruit zich ons bestaan ontspon
Wij geven vanuit ons bewustzijn
beelden aan de werkelijkheid
en daardoor ook hanteerbaarheid
van iets wat ons begrip te boven gaat
en ons vertwijfeld achterlaat
als wij de wereld niet ‘betekenen’
en niet op houvast kunnen rekenen
In een vormeloos bewustzijn
zou het leven vol mysterie zijn
Een transcendent domein
dat vol betekenis kan zijn
die voor ons niet bestaat
omdat het ons ontgaat
Wij kunnen het niet vatten
Er is niets om te pakken
dat het hanteerbaar maken kan
of in te passen in een plan
Het blijkt een oeverloze oceaan
een grenzenloos bestaan
Konden wij daar toeven
zonder iets te hoeven
in een open bewustzijn
dan zou de wereld anders zijn
meer lijken op een speelterrein
In plaats van een bedrukt bestaan
van ieder in zijn eigen waan
waarin men naar betekenissen gist
de werkelijkheid aan ons ontglipt
en ieders waarheid wordt betwist
En zo de wereld kan ontaarden
in een strijd van relatieve waarden
Geen waarheid en geen zekerheid
Men kijkt naar de hanteerbaarheid
naar bruikbaarheid en nuttigheid
‘
In een armzalig geestloos leven
dat uiteindelijk geen zin kan geven
In een woud van velerlei betekenissen
kan men slechts naar waarheid gissen
of zelfs het bestaan ervan betwisten
Er is geen transcendent domein
geen eindeloos en creatief bewustzijn
dat een bron van zekerheid kan geven
Want in het immer wisselende leven
is het zijn van het bewustijn altijd zeker* *Zie Descartes: Ik ken dus ik ben