Deel 2: De Europese Unie en Joegoslavië
Civis Mundi Digitaal #150
De Europese Unie is met behulp van de VS van de grond gekomen en kreeg na de oorlog onder invloed van de Marshallhulp geleidelijk gestalte teneinde toekomstige oorlogen te voorkomen. Eerst de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS). Daarna de Europese Economische Gemeenschap (EEG), die mede diende om Amerikaanse afzet te garanderen. Het Duitse Wirtschaftswunder werd de motor van Europa, die in de EU door de euro aan de Europese economie werd gekoppeld..
https://www.ieg-ego.eu/de/mediainfo/logo-des-marshallplans
Amerikaanse invloed in de EU
De oprichting van de EU werd gestimuleerd en gefinancierd door de VS. Behalve het Marshall Plan werd daartoe het American Committee for a United Europe in het leven geroepen, dat verbonden was met de CIA, zoals ook bijv. Radio Free Europe. De Marshallhulp schiep een afhankelijkheidsrelatie. Het geld moest zoveel mogelijk in Amerika worden besteed. Dit verklaart “waarom de machtige EU zo klakkeloos meedanst naar de wensen van Washington” (p227) Dat geldt met name voor de Ruslandpolitiek en de Midden-Oosten politiek, die in deel 3 aan de orde komt.
Samenwerking tussen Rusland en Europa is niet in het Amerikaanse belang, dat een oppermachtig Euraziatisch continent wil voorkomen. Daarom is de VS tegen de North Stream gaspijp vanuit Rusland. Ze leveren liever hun eigen veel duurdere gas met duur vervoer per schip. Terwijl de VS zelf wel Russisch gas en olie importeerde!
De VS heeft een honderdtal militaire bases in Duitsland, die de Duitsers zelf mogen betalen: per jaar duizend miljoen euro. Angela Merkel en 125 van haar adviseurs blijken jarenlang te zijn afgeluisterd. De Wagt noemt Duitsland zowel als de EU “een vazalstaat van de VS” (p233) Dit bleek bijvoorbeeld bij het referendum over het associatieverdrag van Oekraïne en de EU, waarmee Nederland niet instemde, tegen de wens van Rutte en de regering, die het verdrag niettemin accepteerden. Want alle lidstaten dienen het ermee eens te zijn om het te kunnen bekrachtigen. Het was een stap in het losweken van Oekraïne van Rusland in het belang van de VS. Internationale [vooral Amerikaanse] belangen “tegen agressie in de wereld” gaven de doorslag boven de wens van de Nederlandse meerderheid.
Hoe werkt de EU?
De EU vertegenwoordigt bijna 450 miljoen mensen en wordt bestuurd door de regeringsleiders van alle EU-landen. Samen vormen ze de Europese Raad met een roulerend voorzitterschap van een van de landen. Daarnaast is er de Europese Commissie met 28 commissarissen en Ursula von der Leyen als huidige voorzitster. “Deze groep stelt wetten voor en controleert bovendien of de regels van de EU in alle lidstaten goed worden toegepast.” Het Europese Parlement met 751 leden en ruim honderd partijen neemt wetten aan en wijzigt of verwerpt deze. Dat gebeurt onder invloed van zo’n 20.000 lobbyisten van vooral bedrijven, nog meer dan in Washington. (Bijv. van de agrochemische industrie bij de verlenging van de goedkeuring voor het bestrijdingsmiddel Roundup (glyfosaat), ondanks waarschuwingen van wetenschappers en de WHO.)
Een belangrijke invloed gaat uit van de Open Society Foundation (OSF) van de Hongaars-Amerikaanse miljardair George Soros, die maar liefst 226 ‘reliable allies’ heeft in het parlement, ruim een derde! Naast hun maandsalaris van 6200 euro en 4300 euro onkostenvergoeding per maand “mogen parlementariërs onbeperkt bijklussen”. Bijv. in lucratieve adviesraden van bedrijven. Velen hebben dubbele petten op. Na hun lidmaatschap aan het parlement wacht hen een topfunctie in het bedrijfsleven of zo mogelijk een functie bij de EU. (p436-438)
Bedrijven hebben grote invloed, ze “mogen meeschrijven aan wetsvoorstellen in zgn. ‘expert groups’... Net zoals in Washington regeert in Brussel niet de logica maar het geld... lobby boven logica.” (p440,441) Veel multinationals betalen niet of nauwelijks belasting, omdat ze hun geld naar belastingparadijzen wegsluizen via brievenbusmaatschappijen, waarvan duizenden in Nederland, Een coalition of the unwilling blokkeert nieuwe wetgeving. Belangen van het bedrijfsleven lijken zwaarder te wegen dan die van de burgers.
Vergelijkbaar met de goedkeuring van glyfosaat, wordt ook toegestemd in de uitrol van het 5G netwerk ondanks gezondheidsrisico’s van hoogfrequente straling, die kankerverwekkend blijkt en daarom in Frankrijk is verboden in de buurt van kleuterscholen en in openbare bibliotheken. Daarom raadt Apple lichaamscontact met iphones af. Het zou invloed hebben op de vruchtbaarheid. Honderden wetenschappers hebben hun bezorgdheid uitgesproken over elektromagnetische straling en velden bij draadloze verbindingen. Ook dieren hebben er last van, vooral bijen. Maar de EU “noemt 5G een van de meest cruciale bouwstenen voor de samenleving en economie in de komende tien jaar”. (p455)
Er is een toenemende tendens naar centralisatie, federalisme en vermindering van nationale soevereiniteit, vooral sinds de monetaire unie van de euro over de hoofden van de burgers heen. Alleen de Denen en de Zweden hadden een referendum. Er zijn bindende (handels)verdragen zonder inspraak. “There can be no democratic choice against the European treaties,” verklaarde voormalig EU-voorzitter Juncker, die overigens een manipuleerbare zware drinker was. (p460,475) Nationalisme en regionalisme staan hiermee op gespannen voet.
Het Catalaanse referendum dat werd ingegeven door de wens van meer zelfbestuur en zelfbeschikking, werd met geweld neergeslagen. Regio-president Carles Puigdemont riskeerde 30 jaar gevangenis nadat hij het referendum uitriep en moest vluchten. Terwijl in het Verdrag van Lissabon staat dat “mensen (ook die tot minderheden behoren) om binnen een rechtsstaat en de rule of law te demonstreren... De Catalaanse bevolking werd volledig aan zijn lot overgelaten”. Zoals ook de bevolking van Oost-Oekraïne die zich in een referendum uitsprak voor zelfbeschikking. Volgens de toenmalige vice-voorzitter van de EU Frans Timmermans vereist de “rule of law... sometimes proportionate use of force”. (p469,470) Negen Catalaanse politici kregen celstraffen van negen tot dertien jaar wegens opruiïng.
Het centralisme uit zich ook in de Digital Services Act voor de EU wat betreft “schadelijke of misleidende informatie” die door de EU als zodanig wordt bestempeld. Het betekent “censuur en door de staat goedgekeurd nieuws”. De Franse diplomaat De Tocqueville schreef dat despotisme in de toekomst “een ander karakter zou hebben, milder en uitgebreider, en het zal mensen degraderen zonder hen te martelen”. Onder de vlag van gelijkheid en democratie zou de massa tot een “kudde makke nijvere schapen” worden geleid en onderdrukt. (p474,476)
In ons land bleek het niet veel anders, vooral tijdens de coronacrisis. Ook de toeslagenaffaire tastte de rechtsstaat aan en leidde tot de val van het kabinet wegens achterhouden en vertekenen van informatie. Het referendum werd afgeschaft nadat de uitkomst bij het Oekraïne-referendum de regering niet beviel. Bij de laatste kabinetten was de invloed van bedrijven groot. Ze hadden bijv. voordeel van het afschaffen van de dividendbelasting, een cadeautje van 2000 miljoen aan buitenlandse bedrijven. (p494) Terwijl dit het hoofdkantoor van Unilever niet in Nederland hield.
https://eurofeiten.wordpress.com/2014/03/14/europese-centrale-bank/
De euro en de Europese Centrale Bank
De euro werd in 1992 ingevoerd bij het Verdrag van Maastricht. De sterke Duitse economie werkte zo in het voordeel van de zwakkere Franse economie, maar in het nadeel van de Zuid-Europese landen, vooral Griekenland en Italië. De EU diende ook ter bescherming van de Duitse autoindustrie tegen goedkopere Italiaanse auto’s. Het Zuiden heeft een hoge staatsschuld, die door de Europese Centrale Bank (ECB) is opgekocht voor 2600 miljard euro van 2015 tot 2018 met geld dat de bank liet drukken, 1,3 miljoen euro per minuut. Samen met de periode daarvoor 4.7 biljoen euro (4.700.000.000.000). Dit leidde tot inflatie, het geld werd minder waard. “Er moet steeds meer voor hetzelfde worden neergeteld.”
Prijzen stijgen door geld te drukken.
“Het uitprinten van geld heeft een grote invloed op de inkomensongelijkheid, het meeste geld gaat naar de rijkste één procent, waarmee het verschil tussen arm en rijk nog groter wordt. ”Door het opkoopprogramma behouden obligaties en financiële producten hun waarde, “die in het bezit van de bovenklasse zijn”. Terwijl echte producten en salarissen minder waard worden. Met geld dat minder waard is door inflatie kunnen mensen minder kopen van hun salaris. “We moeten daarom steeds harder werken om dezelfde levensstandaard te bewaren.”
Om een huis te kopen zijn nu meer jaarsalarissen nodig dan vroeger. Ook pensioenen worden minder waard. Goedkoop geld in omloop brengen tegen lage rente werkt ten bate van de beurskoersen. “Stijgende beurskoersen betekent niet hetzelfde als stijgende welvaart. Een klein deel wordt rijk op de kosten van de meesten... De tegenstellingen zijn groter dan ooit. De scheefgroei... leidt tot... een gevoel van onvrede, onrechtmatigheid, onmacht en... roep om verandering." Dit uit zich o.m. in populisme en proteststemmen. (p491-495)
https://www.klascement.net/downloadbaar-lesmateriaal/80190/tien-jaar-financiele-crisis/
Dreiging van omvallende banken die andere banken meetrekken
De financiële crisis in de Europese Unie
Ook Europa werd getroffen door de bankencrisis in de VS. Dat gold met name de grootste private investeringsbank Deutsche Bank (DB), niet te verwisselen met de Bundesbank, het equivalent van de de Nederlandsche Bank. DB is een systeembank die verbonden is met het hele financiële systeem en tal van andere banken. Het was in 2007 de vijfde bank van de wereld, die dapper meedeed met creatief boekhouden om schulden te verdoezelen en met de onfortuinlijk blijkende hypotheken- en derivatenhandel. Ze hadden in 2011 voor “bijna zestigduizend miljard aan derivaten ‘uitstaan’.” Het Duitse BNP is 3,8 biljoen is en 18,4 biljoen bij de hele EU. (p143)
“Vanwege al die vage financiële producten... wist feitelijk niemand precies hoe dicht Deutsche Bank of een van de andere banken waarmee ze verweven waren op het randje van de afgrond balanceerden.” Bovendien had de bank enorme bedragen aan de noodlijdende Grieken uitgeleend. (p143)
Toen de crisis uitbrak moest de bank overeind gehouden worden met 500.000 miljoen euro belastinggeld, omdat zij anders het hele financiële systeem van de EU en zelfs de hele wereld de afgrond in zou trekken. Daarna hadden de Duitse banken nogmaals zo’n bedrag nodig vanwege de Griekse schuldencrisis. Dat werd schoorvoetend toegekend “uit ’solidariteit’ met de arme Grieken”. (p144) Dat geld ging echter vooral naar de Deutsche Bank en de Franse BNP-Paribas, bij wie de Grieken in het krijt stonden. Griekenland kreeg slechts vijf procent en werd uitgekleed. Infrastructuur, spoorwegen, havens en luchthavens werden verkocht aan andere landen. “De hele staat hield op met functioneren.” De Griekse economie kwam in een “neerwaartse spiraal van ellende” (p145) Terwijl de banken werden gered ten koste van de Grieken en de belastingbetalers.
https://www.tomcartoon.be/pagina/tomcartoon-griekse-crisis-euro/
Griekenland stond op omvallen
De Griekse crisis
“Een schitterende casestudy van hoe groot de macht van de financiële instellingen is wanneer je in de schulden zit, is Griekenland na de eurocrisis... Het land had bailouts nodig en ‘kreeg’ die... 95 procent van dat geld werd achter de schermen direct naar de grote Duitse en Franse banken doorgepompt zodat die niet omvielen. Griekenland had daar zelf uiteraard niets aan waardoor het al gauw nieuwe leningen nodig had... Athene moest onderhandelen met... het IMF [Internationale Monetaire Fonds], de ECB en de Europese Commissie... De eisen waren... enorm streng... Ambtenaren moesten worden ontslagen... pensioenen en lonen worden gekort en de inkomstenbelasting omhoog... de verzorgingsstaat werd uitgekleed.” (p539) De overheid als grootste werkgever bood geen banen meer. De gevolgen waren grote werkloosheid en economische krimp.
Premier Tsipras was gekozen om “zich tegen de extreem strenge bezuinigingsmaatregelen te keren”. Waarop de Duitse minister van financiën Schäuble zei dat aan “verkiezingen niet kan worden toegestaan het economisch beleid van enig land te veranderen”. Dijsselbloem, toen voorzitter van de Eurogroep, dreigde het land te laten crashen als het geen nieuwe lening van honderd miljard dollar afsloot. Ze rekenden op terugbetaling vanwege een verkeerd geschatte 3,5 procent groei van de Griekse economie. Maar de economie kon niet groeien, omdat de overheid als aanjager daarvan werd uitgeknepen, zoals ook Nobelprijswinnaar Paul Krugman bevestigde: “het Griekse volk betaalt de prijs voor misvattingen van de elite” van bankiers. Ook Schäuble bevestigde dit: “het is slecht voor je volk”. (p540,542)
“In de andere ‘probleemlanden’ Portugal, Ierland, Italië en Spanje - die neerbuigend PIIGS (varkentjes) werden genoemd - was ook een strenge discipline opgelegd... Griekenland moest als voorbeeld gelden dat er niet met het IMF te dollen viel... Het zou alleen de banken ten goede komen.” Niet het volk. Dat was bij een referendum tegen de nieuwe hervormingen in ruil voor de bailout. De premier vreesde dat ze zouden worden vermoord als ze weigerden. De Griekse geheime dienst was in verhoogde staat van paraatheid en vreesde een couppoging, zoals in 1922.
“Alles wat los en vast zat moest aan buitenlandse investeerders worden verkocht In ruil voor de nieuwe ‘noodhulp’: Griekenland werd een schuldenkolonie en een wingewest... De meeste staatsbedrijven werden verkocht... Zelfs Griekse eilanden gingen in de aanbieding... Het duurde tot 2018 (!) voor de jeugdwerkloosheid onder de veertig procent was gedaald. Een hele generatie was voor het leven getekend.” (p542-544)
De VS is de grootste aandeelhouder van de Wereldbank en heeft een veto. “Voor het IMF geldt ruwweg hetzelfde: ook daar is de VS verreweg de grootste aandeelhouder met de meeste macht. Ter herinnering: Bill Clinton zorgde er eind jaren tachtig voor dat het IMF een slordige 10.000 miljoen dollar naar de dronkeman Jeltsin overmaakte waarvan een groot deel in de zakken van de oligarchen verdween... Toen Oekraïne bijv. werd geforceerd om het associatieverdrag te tekenen, verplichtte dat ze er ook toe om per direct een lening bij het IMF af te nemen... (hoewel die gewoon digitaal werd ‘bijgedrukt’, werd 33.000 kilo aan heel echt Oekraïens goud als ‘tegenprestatie’/onderpand het land uit vervoerd.)” (p544,545) Later meer over Rusland en Oekraïne. Bij de oorlog en de opdeling in Joegoslavië speelde ook geld een hoofdrol.
Opdeling van Joegoslavië
Bij het openbreken van een land, wordt het eerst verzwakt, “waarna de ‘oplossing’ door dezelfde instanties wordt aangedragen die de problemen hebben veroorzaakt. Wanneer dat openbreken geslaagd is, kunnen als beloning de bedrijven daarna worden opgekocht en de financiële instellingen onder de controle van de Rothschilds worden gebracht.” In Joegoslavië is een variant van het patroon zichtbaar van de gang van zaken in Zuid-Amerika, Griekenland, Oekraïne, het Midden-Oosten en Afrika. Maar hier zou “op basis van verdraaide feiten, halve waarheden en hele leugens de NAVO worden opgetrommeld om een land kapot te bombarderen uit naam van de democratie.” (p545) Na een burgeroorlog met meer dan 200.000 doden werd het opgedeeld in Slovenië, Kroatië. Bosnië-Herzegovina, Servië, Montenegro, Kosovo en Macedonië. Slovenié en Kroatië zijn tot de EU toegetreden.
Joegoslavië was ooit deel van het Ottomaanse Rijk en kent diverse etnische groepen en religies, die in het voormalige Joegoslavië betrekkelijk vredig naast elkaar leefden. Onder president Jossip Tito scheidde het land zich af van de Sovjet-Unie en maakte een enorme groei door dankzij een mix van kapitalisme en communisme met gegarandeerde banen met een maand verlof, gratis gezondheidszorg en onderwijs.
“Het land was militair zeer machtig: het had het op drie na sterkste leger in de wereld... waarmee een aanval van buitenaf onmogelijk was. Er werd daarom besloten dat het land van binnenuit moest worden verzwakt en de bewoners tegen elkaar moesten worden opgezet, zodat Joegoslavië uiteindelijk in verschillende republieken kon worden opgesplitst... De economie moest worden verzwakt: pas bij economische tegenwind gaan mensen voor hun eigen belangen opkomen ten koste van anderen.
Door sancties van buitenaf en adviezen van allerlei economische adviseurs... haperde de economie. Begin jaren tachtig moest het land precies volgens plan voor noodleningen aankloppen bij het IMF, waarna het al snel een miljardenschuld kreeg. In ruil daarvoor moest de welvaartsstaat worden geannuleerd... Bedrijven moesten worden geprivatiseerd: die werden goedkoop opgekocht door Amerikaanse banken, waardoor alle winsten naar het buitenland vloeiden: het land werd effectief leeggezogen... 1100 bedrijven werden van de kaart geveegd door deze hervormingen van het IMF... De armoede sloeg hard toe... waardoor de roep tot meer zelfbestuur of zelfs onafhankelijkheid in de verschillende deelrepublieken in de jaren daarna toenam... Godsdiensten en etniciteiten werden vakkundig door het Westen uitgebuit [...en] tegen elkaar opgezet.” (p547, 548) Dat gebeurde met regionale propaganda. Bewapende mannen pleegden moorden, waarvan de tegenpartij de schuld kreeg. De bevolking raakte steeds meer verdeeld. Dit werd ‘balkanisatie’ genoemd: ”van binnenuit opbreken van een land door verschillende door elkaar heen levende groepen tegen elkaar op te zetten”.
Geldstromen werden stopgezet. “Als een republiek nog hulp van de VS wilde kon dat: maar alleen als ze zich afscheidden van het land Joegoslavië... Alleen door Washington goedgekeurde partijen kregen geld (deze waren zogenaamd democratisch maar bleken vaak extreemrechts)... Kleine republieken konden stuk voor stuk vele malen meer geld lenen dan Joegoslavië in zijn geheel Lokale partijen begonnen zich te bewapenen... Het land kwam in een neerwaartse spiraal van geweld en economische malheur terecht die zou uitmonden in een burgeroorlog... nadat de katholieke republieken Kroatië en Slovenië in 1991 hun onafhankelijkheid uitriepen.” (p548,549)
De Wagt zet uiteen hoe een burgeroorlog tussen het christelijke Kroatië en Servië en het overwegend islamitische Bosnië ontstond, mede door ‘bemiddeling’ van de VS, dat partij koos voor Bosnië tegen het machtige Servië, dat de burgeroorlog zou zijn begonnen. Bovendien hielpen en adviseerden de Amerikanen hoe de daar wonende Serviërs uit Kroatië te verdrijven met Operatie Storm. “Servische minderheden die daar al eeuwen woonden, werden door het leger uit hun huizen gesleurd en opgejaagd. In 48 uur werden 2000 Serviërs vermoord en een kwart miljoen van hen verdreven.” (p550) Daarna gingen zij verder naar Srebrenica.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Val_van_Srebrenica
Bloedbad in Srebrenica
Srebrenica is een Bosnisch grensdorpje omsloten door Servië, dat een toevluchtsoord van gevluchte moslims werd. Het werd bewaakt door een Nederlandse lichtbewapende neutrale VN vredesmacht, die niet was opgewassen tegen de Servische overmacht, toen deze de enclave aanvielen, omdat Moslimmannen omliggende Servische dorpen plunderden en platbrandden.
“Srebrenica is doelbewust en met voorbedachten rade aan haar lot overgelaten. The Guardian schreef daarover in 2015 het artikel ’How Britain and the US decided to abandon Srebrenica’.” Defensieminister Joris Voorhoeve bevestigde dit.
De NAVO wist van de Servische plannen, die door de Sevische generaal Mladic in maart 1995 waren medegedeeld aan het hoofd van de VN-vredesoperatie in Bosnië, Rupert Smith . Nederlandse verzoeken om versterking werden niet opgevolgd. Luchtaanvallen tegen de Serviërs werden zelfs stopgezet (zodat ze onbelemmerd naar Srebrenica konden gaan). Het Nederlandse verzoek om luchtsteun werd afgewezen.
VN bevelhebber “Rupert Smith die als enige in staat was zo’n aanval af te roepen, werd op een tweedaagse vakantie gestuurd... terwijl de troepen in aantocht waren... Kortom: er werd de Serviërs geen strobreed in de weg gelegd om de enclave in te nemen... Dat iedereen wist ruim van te voren dat de [moslim]mannen zouden worden afgemaakt, werd achteraf bevestigd door de Franse minister van Binnenlandse Zaken Alain Juppé [...en] het Franse ministerie van Defensie... Het voorspelde bloedbad vond plaats.” (p552)
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=gqrO0QgEwwY
Interventie van de NAVO
“Waarom had men toegestaan dat het bloedbad zich zou voltrekken? Alles duidt erop dat Srebrenica was opgeofferd om het ingrijpen van de NAVO tegen de Serviërs te kunnen legitimeren... De Bosnische president Alija Izetbegovic had verklaard dat het menselijke drama ‘nodig was’ om voldoende internationale ophef te creëren om een westerse militaire operatie mogelijk te maken: Bill Clinton had indicated to him (Alija) that 5000 dead Muslims would be the price of a NATO intervention on the Bosnian Muslim side. En zo geschiedde.”
De operatie kreeg de naam Noble Anvil (aambeeld). De Serviërs kregen een onacceptabel voorstel om Kosovo niet in te nemen, waarna de NAVO Servië kon gaan bombarderen. “Bizar detail: warlord Hillary Clinton heeft volgens de biograaf van Clinton (Gail Sheehy) haar man gemanipuleerd om te beginnen met de bombardementen: I urged him to bomb, zei ze... waarmee hij het goed kon maken... na de Lewinsky-affaire.” (p554)
“Er werd clustermunitie gebruikt en verrijkt uranium... waardoor het aantal kankergevallen in de Balkan... explosief zou toenemen. Er werd gedreigd met “een half miljoen doden in een week tijd” als president Milosovic het ‘vredes’-akkoord niet zou ondertekenen... ‘We will be carpet bombing Belgrade’,” aldus VN onderhandelaar Martti Ahtisaari, die in 2008 de Nobelprijs voor de vrede kreeg. (p554,555)
VS militaire basis in Kosovo Camp Bondsteel vanuit de lucht
Westerse inmenging en overheersing
In Kosovo “is er op de (na Duitsland) grootste permanente Amerikaanse legerbasis in Europa gebouwd... een kleinere versie van Guantanamo [de beruchte basis met gevangenis in Cuba],” aldus de commissaris van de mensenrechten van de Raad van Europa... De VS weigert echter inspecteurs op ‘zijn grondgebied’ toe te laten.” Er zijn namelijk ook geruchten van drugshandel en andere illegale activiteiten.
“Met de voormalige republieken zijn ‘afspraken’ gemaakt die stellen dat de NAVO zich aan geen van de wetten in die landen hoeft te houden.... Kortom: ze zijn baas in het door hun afgedwongen gebied... voormalig Joegoslavië... Het land waar westerse bedrijven voorheen nooit toegang hadden, werd volledig kaalgestript en leeggeroofd. Vervolgens werd er een leger aan advocaten en consultants het land ingestuurd om onder leiding van de Wereldbank een ‘gezond klimaat’ voor buitenlands kapitaal te creëren... Gemeenschappelijk bezit zoals ondernemingen en fabrieken werd geconfisqueerd en verkocht aan westerse ondernemingen [...via] de ‘vulture funds’ [rooffondsen].” (p555.556)
De kostbaarste mijn “droeg de VN precies volgens plan over aan de Morris Knudsen Foundation en de Washington Group”. Het voorwendsel was dat er giftige stoffen zouden vrijkomen. “In de verscheidene republieken werden vervolgens NGO’s opgericht die betaald werden door de bekende namen: Open Society Foundation [van miljardair Soros], de National Endowment for Democracy [NED], USAID [United States Agency for International Development], de Rockefeller Brothers Foundation, de United States Institute for Peace (en ga zo maar door).... De meeste regeringen werden pro-westers... en namen leningen van het Westen af... Het resulteerde in een afhankelijkheidsrelatie.” Toen Servië zijn afhankelijkheid wilde opheffen en schulden wilde terugbetalen werd de Servische leider Zoran Dlindjic vermoord door een ‘extremist’. (p556,557)
“Samenvattend kunnen we concluderen dat het IMF en de Wereldbank zijn gebruikt om Joegoslavië doelbewust open te breken, om het vervolgens kapot en afhankelijk te maken... Onder voorwaarde dat ze zichzelf zouden opdelen werd een lening gegeven: de republieken werden bewust uit elkaar gespeeld waarna prowesterse regeringen konden worden aangesteld.... Nadat het land was opgeknipt en verdeeld was het ... een wingewest van het Westen... This is not a conspiracy theory, this is a conspiracy fact, Aldus de Balkan-expert Michael Parenti in de documentaire ‘The weight of chains’… De opoffering van Srebrenica stelde de NAVO in staat de Servische rug te breken.” (p557)
Bank of International Settlements, de Toren van Basel genoemd
In Bosnië werd de Bosnische Centrale Bank opgericht. Het bestuur werd door de IMF aangesteld. Het IMF heeft taken overgenomen van de BIS Bank of International Settlements, “de oppermachtige centrale bank van zestig andere centrale banken waaronder de FED en de ECB”. De BIS was “hun goede naam kwijtgeraakt door te bankieren voor Hitler: met hun leningen kon het staal voor bommen, tanks en de spoorwegen naar de concentratiekampen worden betaald... De BIS opereert op de achtergrond nog altijd als... de top van de financiële piramide... De BIS is net als de FED en de ECB een private onderneming... Er geldt dan ook een strikte geheimhouding... Alle documenten en medewerkers zijn bovendien onschendbaar... Ze worden door geen enkel instituut gecontroleerd... Het is verboden gebied voor overheden, instanties en journalisten en ze hebben zelfs een eigen politieapparaat [...en een] eigen grondgebied.” Dit ligt bij Bazel. (p558) De bank heeft geen eigenaar volgens de website, maar wordt beheerst door dezelfde bankiersfamilies die het monetaire beleid van de westerse wereld dicteren.
Er zijn echter een aantal landen die niet onder de BIS vallen: Soedan, Libië, Noord-Korea, en Iran, wisselend genoemd worden Afghanistan, Irak, Cuba en Syrië. De landen van het Midden-Oosten komen in Deel 3 aan bod, de wereldhegemonie in Deel 4. Het lot van Joegoslavië toont enige overeenstemming met dat van deze landen en met Oekraïne en Rusland, dat de VS maar wat graag zou zien opgedeeld en verzwakt.