Civis Mundi Digitaal #150
https://historianet.nl/maatschappij/geschiedenis-van-rusland/hoe-werd-rusland-zo-groot
Het Russische imperium
Deel 3 Rusland en Oekraïne
Rusland was en is nog steeds een tegenspeler van de VS in zijn streven naar wereldhegemonie. Door Oekraïne los te weken van Rusland vermindert de Russische invloed aanmerkelijk. “We hebben gezien dat de CIA landen omver gooit door ze van binnenuit te saboteren en tegenstellingen aan te wakkeren. Door een combinatie van sancties, economisch druk en het opjutten en bewapenen van de oppositie.” (p180,181) Was dit ook het geval in Oekraïne?
In Zuid-Amerika is de rol van de CIA duidelijke geworden. Maar de National Endowment for Democracy (NED) en de United States Agency for International Development (USAID) bleven invloed uitoefenen in het buitenland, zoals eerder de CIA, volgens de eerste president van de NED. Het gaat erom de bevolking door ‘soft power’ “warm te maken voor een machtswisseling,” dus een ‘regime change’ of staatsgreep. Tegengeluiden van de oppositie worden dan gesteund middels infiltratie en financiering onder het vaandel van ontwikkelingshulp en democratisering, om uiteindelijk een marionettenregering te installeren die naar de VS luistert. “Zelden wordt een land er ook werkelijk democratisch van... Het brengen van democratie... is een farce.”
Genoemde organisaties worden gefinancierd door de overheid en de industrie in de VS “wiens belangen ze daadwerkelijk behartigen”. De overheid dient belangen van Amerikaanse bedrijven, die vertegenwoordigd zijn in de besturen van genoemde organisaties. “Democratisering hoeft alleen te worden gestimuleerd waar er iets te halen valt.” (p182,183)
De wapenindustrie heeft voortdurend een vijand nodig en vaart wel bij het opkloppen van spanningen in de wereld. Vandaar het communistische gevaar, de War on Terror en het Russische gevaar, waarvoor bijv. The Committee on the Present Danger waarschuwde, zelfs op zo’n manier dat de CIA het er niet mee eens was. Het opkloppen van angst is een beproefd stramien bij de psychologische oorlogsvoering. In het verleden werden daartoe zelfs aanslagen op de Europese bevolking gepleegd via de beruchte operatie Gladio en de Belgische bende van Nijvel.
Na de ontbinding van de Sovjet-Unie was het gevaar geweken en Rusland verkeerde in zwaar weer. Staatsbedrijven werden geplunderd en voor een appel en een ei overgenomen door oligarchen tot Poetin orde op zaken stelde en het land zich herstelde van het roofkapitalisme, dat ook Amerikaanse belangen diende. Anders dan zijn voorganger, de beïnvloedbare zieke alcoholicus Boris Jeltsin, liet Poetin zich niet manipuleren door Amerikaanse belangen.
De NAVO zou niet worden uitgebreid als toezegging aan Gorbatsjov voor de Duitse eenwording. Binnen de kortste keren gebeurde dat toch op verzoek van voormalige Oostbloklanden, die na de oorlog door de Sovjet-Unie waren bezet en zich niet veilig voelden naast de grote buurman. Rusland werd toetreding geweigerd, hoewel het “tot vier keer toe het lidmaatschap van de NAVO heeft aangevraagd”. (p193) Rusland wilde economisch en strategisch samenwerken aan de Europese en mondiale veiligheid. In plaats daarvan kwamen er NAVO raketten aan de grenzen van het verzwakte Rusland te staan, dat geen bedreiging meer vormde, in tegenstelling tot de NAVO, hoewel voormalige Oostbloklanden dit misschien anders voelden. De omvorming van de NAVO tot een pan-Europese veiligheidsorganisatie lijkt een gemiste kans, tegen de achtergrond van de oorlog in Oekraïne.
De uitbreiding van de NAVO was een gouden kans voor de wapenindustrie. Ook de voormalige Sovjetlanden Georgië en Oekraïne werden door de VS verwelkomd als aspirant-leden. “Dit gaat niet gebeuren,” zei Poetin tegen de toenmalige NAVO secretaris De Hoop Scheffer. (p198) Rusland werd steeds meer omsingeld door de NAVO. “Wie bedreigt er nu wie? Zou Washington het pikken als Rusland troepen en materieel in Mexico zou plaatsen aan de Amerikaanse grens?...’Stop met handelen vanuit imperialistische ambities, Stijg boven de eindeloze wens om te domineren uit. Vergiftig niet het bewustzijn van miljoenen mensen dat er geen andere manier is dan imperialistische politiek’,” zei Poetin in de VN Veiligheidsraad. Als “sta-in-de-weg voor de Amerikaanse werelddominantie krijgt hij... zo’n beetje alles wat er ‘mis’ gaat in de wereld in de schoenen geschoven.” (p200) Terwijl daar wellicht veeleer de lange arm van de VS te traceren valt.
De Wagt uit geen kriteiek op Poetin. Dat wordt al genoeg gedaan. Poetin lijkt geen haar beter dan Amerikaanse hardliners. Bovendien is hij een autocraat met bloed aan zijn handen. maar hij komt wel op voor de (veiligheids)belangen van zijn land. niet die van Oekraïne.
Associatieverdrag Oekraïne https://www.ftm.nl/artikelen/de-corrupte-contrarevolutie-in-oekraine?share=cLsNJtSKSq0sq725y8BLVpgZ1A36NKfvD5GLadHZZC%2B4uIFts6kPzQe3KYMvwg%3D%3D
Oekraïne
“In november 2013 ontstond in de hoofdstad Kiev op het Maidanplein een protestbeweging... De Russisch gezinde president Viktor Janoekovitsj wilde het associatieverdrag met de EU niet tekenen. Het westers georiënteerde deel van Oekraïne kwam daartegen in verzet... Het protest... groeide uit tot rellen die steeds gewelddadiger werden en waarbij zelfs doden vielen... totdat ze uiteindelijk resulteerden in het vallen van zijn regering... Waarna zijn regering werd vervangen door de regeringen van Porosjenko, die het akkoord wel tekende... Het was opnieuw een zorgvuldig opgezette regime change operatie.” (p204)
Tussen Rusland en Oekraïne “was vrij verkeer van goederen... Met het tekenen van het verdrag zou Oekraïne zijn grenzen voor westerse bedrijven opengooien. Daardoor zouden westerse producten ongecontroleerde toegang krijgen tot de Russische markt... Dit was uiteraard geen optie voor Rusland... Oekraïne moest dus kiezen: óf verder met de EU... óf verder met Rusland. Dat was de reden waarom Janoekovitsj zijn onderhandelingen met Europa tijdelijk pauzeerde: om de voor- en nadelen af te wegen.” (p205)
“De oppositiepartijen die in opstand kwamen... waren in de jaren ervoor vakkundig geïnfiltreerd.” Hardcore neocon Victoria Nuland, amabssadeur in Europa, zei in 2023 dat “maar liefst voor 5000 miljoen in het land was geïnvesteerd... ‘to help Ukraïne to achieve its European aspirations’... Er werden bovendien linea recta een aantal pro-westerse mediastations uit de grond gestampt om de protesten te verslaan: die steunden de demonstranten uiteraard en riepen anderen op om ook naar het Maidanplein te komen... (Geen wonder dat het plein zomaar vol stond.)... Amerikaanse politici vlogen naar Oekraïne...” (p205) Onder hen voormalig presidentskandidaat John McCain.
In een afgetapt telefoongesprek bespraken Nuland en de Amerikaanse ambassadeur Geoffrey Pyatt “wie er wel en wie er vooral niet geschikt waren om in de nieuwe regering te komen. Dat bepaalden zij dus wel even. Op de vraag of de EU geen rol moest spelen... zei Nuland kort maar krachtig: fuck the EU.” (p206)
“Het zijn precies dezelfde tactieken die we in Zuid-Amerika hebben gezien!... De voormalige ambassadeur van Wit-Rusland. Michael Kozak erkende dit...’Our objective and to some degree methodology are the same’ [als in Nicaragua]’. Wil het oude regime wijken, dan moet er eerst voldoende chaos gecreëerd worden... Extreem rechtse groeperingen kwamen... gewapend met knuppels en stalen pijpen naar het plein om het op te nemen tegen de oproerpolitie.” Er werden filmpjes gemaakt die viraal gingen, gemaakt door een Amerikaanse filmmaker met banden naar de de NED [National Endowment for Democracy]... Het was je reinste propaganda... (een van de resultaten van de 5000 miljoen waar Nuland het eerder over had.)”
Ook George Soros en zijn Open Society Foundation deed mee en sprak kort voor de coup met diverse ministers, waarvan de notulen zijn gepubliceerd. Zijn stichting “played an important part in events now”, zei hij, namelijk in de gebeurtenissen bij machtswisseling. (p206-208)
Anti-Russische strijders met vlaggen van de NAVO en de neo-nazistiwsche AZOV groep
Een coup met honderd doden
Tijdens de opstand werd er opeens geschoten: wel honderd doden, zowel politie als demonstranten. Het bleken later Georgische sluipschutters te zijn, die daartoe opdracht kregen. “Georgië is een Amerikaanse enclave” die met Rusland in conflict kwam tijdens de ’Rozenrevolutie’ in 2003, waarna de Amerikaans gezinde leider Sakaasjvili aan de macht kwam “die op aansturing van Washington een oorlog tegen Rusland zou starten”. (p209)
De EU liet zich niet onbetuigd met Hans van Balen en Guy Verhofstadt, die het verzet aanwakkerden. “We as a European Union,” begon Guy zijn toespraak op persoonlijke titel. Daarmee wendde hij voor dat de EU achter de demonstranten stond, zoals bij McCain als vertegenwoordiger van de VS. De ambtswoning van de vluchtende president werd ingenomen door gewapende mannen. Toen hij hoorde van plannen om hem te vermoorden, vluchtte hij naar Rusland.
De Oekraïense grondwet werd gepasseerd bij de installatie van een nieuwe regering naar Amerikaanse voorkeur: de extreem rechtse regering van Jatsenjoek “die tegen het nazisme aanschuurde”. Het parlement dient in te stemmen met driekwart van de stemmen voor de afzetting en het hooggerechtshof dient zich erover uit te spreken. Dit aantal werd niet gehaald. Foto’s tonen de NAVO vlag naast een hakenkruis en John Mc Cain naast de neo-nazi van de Svovoda groep Oleh Tyahnybok! (p207,210)
De toenmalige vicepresident Biden sprak het nieuwe Oekraïense parlement toe over vrijheid. Terwijl de Amerikanen ook na de coup nog altijd bepaalden wie de belangrijkste politieke posities in het land bekleedden, en wat het beleid moest zijn, zoals Biden in zijn memoires aangaf. Hij liet een Oekraïense aanklager ontslaan als voorwaarde voor een lening van het IMF.
Probleemkind Hunter Biden “mocht voor 50.000 dollar per maand in de raad van bestuur bij de Oekraïense energiegigant Burisma plaatsnemen... zonder enige ervaring in de energiesector... Biden zou volgens de Oekraïense minister-president 900.000 euro overgemaakte hebben gekregen.” De ontslagen aanklager wilde een corruptieonderzoek starten naar de raad van Burisma inclusief Hunter Biden. De toenmalige President Porosjenko werd bedreigd om sporen uit te wissen. “[This] is critically important to your economy as well as you physical security,” werd hem verzekerd. (p212)
Interim-president Jatsenjoek was eerder president van de centrale bank en “gaf stilletjes toestemming om de 33.000 kilo goud die Oekraïne in zijn kluizen had naar Amerika te verschepen... Onderpand voor een nieuwe IMF lening?... Diefstal? Wie het weet mag het zeggen.”
De eerste nadien gekozen president Porosjenko werkte voordien “als een mol voor het Amerikaans ministerie van Buitenlandse Zaken tijdens de Bush-Cheney jaren... our Ukrainian insider... Hij luisterde dan ook braaf naar de Amerikanen... Zijn beleid was dan ook stellig pro-westers en anti-Russisch... De Russische taal werd teruggedrongen... De Oekraïeners in het Oosten accepteerden deze situatie niet... en pakten uiteindelijk de wapens op... Het was deze situatie... die uiteindelijk tot de burgeroorlog zouden leiden... die in 2022 zou uitmonden in de ‘speciale militaire operatie’ van Rusland.” (p213,214)
Al voordat de Russen kwamen koos de bevolking van de Krim uit eigener beweging voor aansluiting bij Rusland met negentig procent bij een opkomst van eveneens negentig procent. Het hoorde bij Rusland voordat Chroestjov het schiereiland aan Oekraïne gaf. De haven van Sebastopol is als enige ijsvrije haven van doorslaggevend strategisch belang voor Rusland, en mocht niet in handen van een Amerikaanse marionettenregering komen.
Taal, cultuur en religie komen sterk overeen met die van de Russen. Het verklaart waarom de Krim zonder dat er een schot werd gelost door de Russen werd ingenomen. In de Donbas had het volgen van een referendum wellicht veel geweld en ellende kunnen voorkomen. Dat geldt ook voor het respecteren van het Nederlandse Oekraïne-referendum, dat het associatieverdrag met de EU had kunnen voorkomen, dat tot de coup met honderd doden en veel geweld leidde, waarvan het eind nog niet in zicht is.
Supercontinent Eurazië met 5,4 miljard inwoners in 93 landen waarin Rusland strategisch is gelegen, evenals Iran en het Midden-Oosten als brug naar Afrika
Geopolitieke achtergronden
“Wat motiveerde de Amerikanen tot deze coup?... ‘Who rules Eastern-Europe commands the heartland’,” schreef de notoire Amerikaanse veiligheidsadviseur Brzezinski. Met het ‘heartland’ bedoelt hij Eurazië. Daarom zijn Afghanistan en het Midden-Oosten strategisch eveneens cruciaal, afgezien van de olie. “Without Ukraine, Russia ceases to be an Eurasian empire,” voegde hij eraan toe. (p215)
De machtswisseling werd langdurig voorbereid. “Ook Oekraïne’s oranjerevolutie in 2004 was al mede mogelijk gemaakt door vele tientallen miljoenen Amerikaanse dollars.” Het leidde tot de pro-Amerikaanse president Jusjenko, die het veld moest ruimen voor Janoekovitsj, die op zijn beurt door de Maidanprotesten werd verdreven. Zo werd Oekraïne losgeweekt van Rusland. “De Amerikaanse steun voor Oekraïne in de ’burgeroorlog’ was daarna open en bloot.” (p216) John McCain bezocht de troepen aan de ‘frontline’ en de VS leverde vele miljoenen aan wapens.
De Wagt gaat in een later hoofdstuk in op de escalatie van de burgeroorlog in Donbas tot de invasie van Rusland en de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Ongetwijfeld besefte Poetin het strategische belang van Oekraïne als geen ander en wil hij niet dat het in westerse handen valt als zoveelste NAVO-lid. De invasie zou dan in Amerikaanse termen als een “pre-emptive strike” beschouwd kunnen worden, die grotendeels mislukt is en beperkt bleef tot een deel van Oost-Oekraïne en Oekraïne economisch en militair juist verder afhankelijk maakt van het Westen.
De invasie leidde tot uitbreiding van de NAVO met (bijna)buurlanden Zweden en Finland. Tot dusver is de oorlog een letterlijk grensverleggend en cruciaal aspect van de geopolitiek, waarbij de ramp met de MH-17, hoe ernstig ook, een noodlottig incident is. Op de oorlogsmisdaden tegen de Oekraïense bevolking wordt door De Wagt bij deze oorlog nauwelijks ingegaan, terwijl die in het Midden-Oosten in Deel 4 in detail naar voren komen op het conto van de VS en de CIA.
De ramp met de MH-17
Voor het incident met de MH-17 waarbij 196 Nederlanders van alle 298 inzittenden om het leven kwamen, krijgen Rusland en de Oost-Oekraïense opstandelingen de verantwoordelijkheid. Maar volgens Rusland werd het vliegtuig getroffen door Oekraïens geschut. Rusland is het enige land dat radargegevens beschikbaar heeft gesteld, in tegenstelling tot Oekraïne en de NAVO/VS. Minister van Buitenlandse Zaken John Kerry verklaarde dat hij een raket had zien vliegen “We know where it came from... It was exactly the time that this aircraft disappeared from radar.” (p218) Waarom werd bewijsmateriaal niet openbaar gemaakt?
“Een klokkenluider vanuit de Amerikaanse inlichtingendiensten verklaarde aan onderzoeksjournalist Robert Parry dat Rusland onschuldig was [...en] had hem ervan verzekerd dat de Amerikanen gedetailleerde beelden van de bewuste Buk-[raket]installatie hadden, maar dat die door Oekraïeners werd bemand... Rusland heeft aan de hand van serienummers... aangetoond dat het Buk-systeem in de jaren tachtig inderdaad aan Oekraïne was verkocht... en niet meer in Rusland was geweest. Iets dat ondersteund werd door de Nederlandse Militaire Inlichtingendienst (MIVD). De klokkenluider zei dat “Amerikanen hun mond hielden” over aanwijzingen dat niet de separatisten maar Oekraïeners verantwoordelijk waren, en werden gesteund door de oligarch Igor Kolomoysky. Deze verklaarde: “ze wilden een ander vliegtuig neerhalen, maar raakten een andere”. Er zou volgens Parry namelijk ook een Russisch regeringsvliegtuig uit Zuid-Afrika terugkeren over ruwweg hetzelfde gebied, maar het nam op het allerlaatste moment een andere koers.
Rusland toonde in zijn radarbeelden verder “een Oekraïense Sukhoi-25 straaljager die vlak achter de MH-17 aanvloog in de laatste minuten voordat het van de radar verdween. Iets dat werd bevestigd door de Spaanse luchtverkeersleider bij het Borisol vliegveld in Kiev.” Daarna werd hij zwartgemaakt en met de dood bedreigd. Ook getuigen in de buurt bevestigen dat ze een straaljager in de buurt van de MH-17 hadden gezien, die door de BBC werden uitgezonden totdat de uitzending werd verwijderd.
Daar valt tegenin te brengen dat volgens een artikel in De Groene Amsterdammer de ’luchtverkeersleider’ is ontmaskerd door Radio Free Europe/Radio Liberty als een fraudeur. Het verhaal van de straaljager wordt volgens De Groene door andere bronnen als een complot beschouwd. Het debat is gepolariseerd tussen de officiële berichtgeving, waarbij Rusland en de separatisten de schuldigen zijn en alternatieve verklaringen, waarbij de mogelijkheid bestaat of waarschijnlijk bevonden dat Oekraïne de schuldige zou zijn. Dergelijke verklaringen worden meestal afgedaan als ‘complottheorieën’ onder invloed van Russische ‘trollen’, gezien de enorme prestigieuze belangen die op het spel staan. (https://www.groene.nl/artikel/het-mh17-complot)
De rebellen waren op zoek naar de piloot van de straaljager die ze hadden neergehaald. Op een filmpje zegt een rebel: “They say the fighter has brought down the civilian plane and ours brought down the fighter”. Hoewel anderen dit ontkennen, zouden deskundigen ronde gaten hebben vastgesteld van het soort kanon dat de straaljager had. Onder hen de Canadees-Oekraïense medewerker van de Organization for Security and Co-operation in Europe(OSCE). Een piloot, die zelfmoord heeft gepleegd, zou gezegd hebben: “het was het verkeerde vliegtuig”, volgens de Telegraph. (p223)
“Ook het Maleisische onderzoek [het vliegtuig was van de Malaysian Airlines] concludeerde dat er geen bewijs is dat de MH-17 door Rusland is neergehaald. De Maleisische premier zei bovendien dat het Nederlandse onderzoek eenzijdig was, en de schuld in de schoenen van de Russen probeerde te schuiven.” (p223)
De ramp is een gevolg van de burgeroorlog in Oost-Oekraïne, waarbij 15.000 Oekraïners zijn gesneuveld en na de escalatie tot de huidige oorlog nog eens honderdduizenden. Het bleek onverantwoord om het vliegtuig daar te laten vliegen. Dat was bekend, maar de informatie zou niet zijn doorgegeven, blijkt uit het volgende dat niet in het boek staat.
“International aviation uses a simple system to tell pilots essential flight information: NOTAM: Notices to Airmen... The core problem is that we rely on a single source for critical flight information and analysis: the State. So, can the state be relied upon to provide that information? Can the state be trusted? In the case of Malaysian 17, it seems not… This notice was on board MH17. This was the warning from the Ukraine Authorities that something was going on that the MH17 crew should know about. It was published on the Monday, three days before MH17 was shot down, and it was published only because on that Monday at 9am, an aircraft at FL210 (21,000 feet) had been shot down… States routinely omit information, It was a state decision that robbed the MH17 crew of the opportunity to make an informed choice about their route of flight.” (https://medium.com/@markzee/mh17-a-darker-truth-21dc21879fa7)
Pieter Omtzigt, “de man met op afstand de grootste dossierkennis,” heeft zich ook in het MH-17 dossier vastgebeten maar werd van de zaak gehaald, omdat hij ten onrechte “werd weggezet als Rusland-apologist”. (p224,225) Er was geen openbaarheid van bestuur. Journalisten kregen zwartgelakte dossiers te zien. De Raad van State oordeelde dat betrekkingen met andere staten en internationale organisaties belangrijker waren dan openbaarheid. Wordt er iets buiten de openbaarheid gehoude? Waarom laten Oekraïne en de VS geen radarbeelden zien? “Zou het kunnen dat de ramp... is ingezet als onderdeel van de anti-Rusland propaganda?” (p226)
Over de ramp verscheen in augustus 2024 een lijvig boek (672 blz.) van Erik van Beek, Het MH17 bedrog, met o.m. een verslag van alle 69 strafzaken over de ramp en honderden bronnen. Aan welke kant hij staat maakt de boekbeschrijving niet duidelijk. De term ‘bedrog’ lijkt in te gaan tegen het officiële verhaal. Van Joost Niemöller verscheen het boek MH17 de doofpotdeal, dat probeert de feiten op een rijtje te zetten zonder er vanuit te gaan dat het bewijs geleverd is dat Rusland de schuldige is en keert zich tegen Koude Oorlog-retoriek met Rusland als agressor.
https://geografie.nl/artikel/ontstaan-van-de-oekra%C3%AFense-grenzen
De Krim was tot 1954 Russisch; Oost-Oekraïne tot 1922. De meeste bewoners spreken er Russisch
De oorlog in Oekraïne
Deze oorlog die in februari 2022 uitbrak, ligt in het verlengde van de machtsovername in 2014 en de burgeroorlog in de Donbas en komt aan de orde in hoofdstuk 16. De oorlog is te begrijpen in termen van geopolitiek. Niet simpelweg in termen van Russisch expansionisme, maar veeleer of net zo goed Amerikaans expansionisme en een Russisch defensief met een ‘pre-emptive strike’.
Rusland heeft een regime change in Syrië voorkomen, toen president Assad om steun vroeg in de strijd tegen IS en andere terroristische opstandelingen, die door de VS werden gesteund om de regering van Assad omver te werpen, zoals eerder in Irak, Libië en andere landen. Rusland zou ook zonder Oekraïne een obstakel zijn voor de Amerikaanse hegemonie.
Volgens De Wagt werd sinds de machtsovername in Oekraïne aangestuurd op een confrontatie met Rusland. “Het Westen wist dat Moskou op enig moment zou moeten uithalen om de veiligheid van hun land te waarborgen.” NAVO lidmaatschap van Oekraïne zou een rode lijn zijn. “Ruslands veiligheid zou permanent worden bedreigd.” (p346) Daar valt tegenin te brengen dat de NAVO een defensieve organisatie is om westerse landen te verdedigen tegen een potentiële agressor. Toch werden NAVO troepen ingezet in Afghanistan, Libië noch Servië, die niet het Westen aanvielen maar omgekeerd.
Na de regime change (met behulp van neo-nazi’s) in 2014 “stemden de twee oostelijke regio’s Luhansk en Donesk die de Donbas opmaken (met resp. 96 en 89 procent) voor afscheiding van het nieuwe [anti-Russische] regime in Kiev.” Dit verzet werd met harde hand de kop in gedrukt. “Bovendien werden de Russische taal, de Russische media… onderwijs… en cultuur verboden.” Dit gebeurde in strijd met de Oekraïense grondwet. Er volgde een burgeroorlog met vele en burgerslachtoffers en gruweldaden van het Oekraïense leger, waarin vele nazistische elementen zaten. Amnesty International bevestigde de oorlogsmisdaden. Er werd bijv. verboden clustermunitie gebruikt.
Burgers in Odessa die tegen de coup demonstreerden werden op 2 mei 2015 vermoord. Het gebouw waar ze heen vluchtten, werd in brand gestoken waardoor 42 mensen omkwamen in de vlammenzee of door hun wanhoopsprong uit de ramen. Er werden naar schatting 14.000 etnische Russen vermoord. In het Westen was er weinig aandacht voor.
De rol van het Westen
De CIA trainde Oekraïense militairen, onder hen vele nazi’s, in de geheime operatie ‘Fearless Guardian’ in voorbereiding op een militaire confrontatie. Te vergelijken met de eerder genoemde School of the America’s waar Zuid-Amerikaanse militairen werden getraind (zie Deel 1 onder CIA)
Het verbod van het Congres van de VS om wapens aan het neonazistische Azov bataljon te leveren werd teruggedraaid. “The Jeruzalem Post schreef: ‘VS heft ban op financieren van ‘neo-Nazi’ Oekraïense milities op’.”
Vanwege de militaire training van Oekraïeners en de voorbereiding op de toetreding tot de NAVO vroeg Rusland eind 2021 om wettelijke toezeggingen dat het land nooit lid zou worden. Poetin: “’We boden de VS aan de dialoog voort te zetten over strategische stabiliteit, maar kregen geen antwoord’... Op 24 februari startte Rusland daarop hun ’speciale militaire operatie’... ‘Rusland probeert al jaren tot een overeenkomst te komen zonder resultaat... In plaats van respect voor andermans belangen, zienswijzen of veiligheidsoverwegingen heerst er in het Westen een gevoel van absolute superioriteit waarbij alleen de eigen belangen worden nagestreefd... De belofte om [de NAVO] niet naar het oosten op te schuiven was niet oprecht: ze hebben ons misleid... De EU en Londen varen braaf op de koers van Washington mee... Diegenen die mondiale dominantie willen, hebben Rusland zonder reden tot een vijand uitgeroepen. Nadat wij oprecht geprobeerd hebben met ze samen te werken... Voor hen is het een kwestie Rusland geopolitiek te beteugelen en verdelen, voor ons is het een kwestie van leven of dood... Het is een bedreiging van het voortbestaan van onze staat en soevereiniteit... Het is de rode lijn, waarover we bij talloze gelegenheden hebben gesproken’,” aldus Poetin. (p349)
Daarnaast zouden er door de VS biologische wapens worden ontwikkeld in Oekraïense laboratoria. Dit werd afgedaan als samenzweringstheorie. Ambassadeur “Victoria Nuland moest echter voor de Senaat stamelend erkennen... ’Oekraïne geeft, uh, biologische onderzoeksfaciliteiten’... Uitgelekte documenten toonden aan dat onderzoekers die voor het Pentagon werkten volledig toegang kregen tot de Oekraïense laboratoria. Terwijl Oekraïeners zelf geen toegang kregen zonder specifieke Amerikaanse toestemming en begeleiding. Oekraïense laboranten hebben dan ook getuigd van het verbranden van bewijsmateriaal van dodelijke ziekten, waaronder de plaag [de pest], antrax, ebola, pokken en cholera. Zij werden daartoe per decreet opgedragen door Zelensky op dezelfde dag dat de Russisch militaire inval begon... Specifiek om bewijs van samenwerking met Metabiotica te vernietigen... het bedrijf dat geld ontving van Hunter Bidens investeringsfonds Rosemont... Een van de eerste militairen die in Oost-Oekraïne gevangen werd genomen, was dan ook een specialist in chemische wapens. Russische troepen vonden bovendien drones om liters ‘bioagent’ te verspreiden.” (p349,350)
Nationale veiligheidsadviseur John Bolton heeft gezegd: "This man cannot remain in power... he’s a legitimate military target… on our target list.” George Bush versprak zich toen hij het had over “het besluit van één man om een... brutale invasie in Irak te lanceren... Ik bedoel Oekraïne." (p350. Niet genoemd wordt dat ook Biden zich zou hebben uitgelaten of versproken over een regime change in Rusland)
“Er werden ongekende hoeveelheden wapens, geld en munitie het land ingepompt...meer dan het hele Russische militaire budget... MIC [het Militair Industriële Complex] spinde daar uiteraard gouden garen bij, terwijl er een enorme NAVO macht in het voormalig Oostblok werd opgebouwd.”
Het Oekraïense Leger werkt nauw samen met Washington en Londen. “Volgens onderzoeksjournalist en voormalig special forces veteraan Jack Murphy voert de CIA bovendien sabotage operaties uit in Rusland... NATO provides support to Ukraine but isn’t part of the conflict’,” is het standpunt van NAVO leden. (p351)
https://ge.usembassy.gov/investigating-war-crimes-and-other-atrocities-in-ukraine/
Oorlogsmisdaden gebeuren over en weer maar de Russen tegen Oekraïeners wellicht meer
Oorlogspropaganda
Er is ook een “immens propaganda-apparaat achter de oorlog”. Dat slingert gruweldaden van de Russen de wereld in, terwijl die van Oekraïne worden verzwegen, zoals eerder in de Donbas, die wel door Amnesty International worden gerapporteerd, o.a. “human shields tactics utilized by Ukrainian military”, in scholen, ziekenhuizen en woonwijken. Dat gold met name voor het beruchte neonazistische Azov bataljon in Marioepol, dat pro-Russische burgers martelde en executeerde, gebruikte als veiligheidsschild en evacuatie verbood toen de Russen een corridor aanboden, want anders zouden ze door de Russen worden platgebombardeerd. Niet genoemd wordt hoe de separatisten te werk gaan.
De Franse ex-soldaat Adrien Bouquet rapporteerde dat hij “de Oekraïense soldaten ‘een heleboel oorlogsmisdaden’ had zien plegen”. Er werden ook ‘meth-achtige’ drugs gebruikt, die excessen in de hand werkten, omdat deze mensen ongevoelig maken. De gepensioneerde Amerikaanse kolonel Andrew Milburn, die Oelraïeners had opgeleid, bevestigde de oorlogsmisdaden, evenals de VN.
Folteren en doden van krijgsgevangen gebeurde over en weer. (p352) Het is dus geen monopolie van de Russen. Het Azov bataljon was geen uitzondering. Er waren diverse neonazistische groeperingen, zoals Svoboda, Right Sector en C14. Zij werden geïntegreerd in het leger en de overheid. Zelensky werd een keer gefilmd met mensen met een hakenkruisembleem. Het bericht werd verwijderd. Nazi Stepan Bandera uit de tweede wereldoorlog is een nationale held met een nationale feestdag sinds 2018.
Er zijn veel berichten over gruweldaden van de Russen. Een Russische aanval op het treinstation te Kramnatosk ”bleek achteraf met zekerheid met een Oekraïense raket... te zijn uitgevoerd. De afslachting van burgers in Bucha (Boetska), een voorstad van Kiev, gebeurde vier dagen nadat de Russen zich hadden teruggetrokken nadat de burgemeester sprak van een “joyful day” van bevrijding, zonder misstanden. “Op 1 en 2 april trokken Oekraïense soldaten het stadje in, waarna op 3 april, vier dagen na het terugtrekken van de Russen... Belangrijk detail was dat een aantal van de slachtoffers witte armbanden droegen... om hun loyaliteit naar de aanwezige Russische troepen aan te tonen... Vele van de slachtoffers waren dus Russisch gezind. Een alternatieve lezing is dan ook dat Oekraïense troepen... de daar aanwezige pro-Russische burgers hebben afgestraft voor het heulen met de vijand. Dat werd ondersteund door een Oekraïense nieuwsbericht van 2 april... Special Forces Begins Clearing Operation in Bucha from Saboteurs and Accomplices of Russia. Is de oorlog niet een grote misdaad? Er zijn dus twee hypothesen: het de Russische of de OekraInse leger heeft het gedaan. De WSagt versterkt alleen gegevens die de tweede hypothese ondersteunen, terwijl er ongetwijfeld ook gegevens zijn voor de hypothese wat betreft het Russische leger. Hoe het ook zij, het pleit Russen niet vrij van misdaden die zij wel hebben begaan en zijn gedocumenteerd.
De bespreeking in dit nummer van het boek van Anne Applebaum, Autocratie bv en van diverse andere boeken over de oorlog in Oekraïne tonen vooral de oorlogsmisdaden van Russische zijde aan en belichten de oorlog van diverse kanten. Een onomstotelijk feit blijft dat Rusland de oorlog is begonnen, ook al werd deze mede uitgelokt door de burgeroorlog in de Donbas en de westerse steun aan Oekraïne.
https://www.foreignaffairs.com/ukraine/talks-could-have-ended-war-ukraine
Onderhandelingen
De Minsk akkoorden van 19 september 2014 over vrede in de Donbas werden door het Westen niet opgevolgd. De bedoeling was geen vrede en een bestand maar tijd winnen om Oekraïne te bewapenen, volgens toenmalige president Porosjenko en Angela Merkel. Hij noemde zelfs een termijn van acht jaar, dus tot 2022! Washington bleef aansturen op een Oekraïens NAVO lidmaatschap en spanningen werden niet door overleg te verminderd. Vlak voor de invasie zou Zelensky hebben geweigerd een door Duitsland aangedragen vredesvoorstel te tekenen, met als enige voorwaarde het nastreven van annuleren van het NAVO lidmaatschap dat de Russen hoog zat, en waarvan men wist dat het aanleiding tot militair ingrijpen kon zijn.
In een rapport van de Denktank Rand[Corporation] in 2019 stond dat “Rusland het beste kon worden ondermijnd door ze in Oekraïne te bestrijden... Ook [NAVO baas] Stoltenberg erkende in de zomer van 2022... dat ze zich al sinds 2014 op een conflict met Rusland voorbereidden... De Maidan ‘revolutie’ was achteraf gezien dan ook het begin van de oorlog die in 2022 openlijk zou worden gevoerd. Rusland was zich daar overigens terdege van bewust.”
Nancy Pelosi, voorzitter van het Congres, zei dat de VS "Oekraïne zou steunen... until victory is won.” Een voorstel tot diplomatie werd ingetrokken. “EU diplomaat Joseph Borell “zei dat het conflict niet aan de onderhandelingstafel zou worden opgelost. Vredesovereenkomsten die in Istanboel werden voorgelegd, werden afgewezen. De Russische Minister Lavrov verklaarde “wij stemden eind maart 2022 in met de Oekraïense delegatie... met de beginselen van overeenstemming die zij zelf hadden geformuleerd... zonder veranderingen.” Een paar dagen laten kwamen er aanpassingen, nadat “Boris Johnson er bij Zelensky op had aangedrongen niet door te gaan met onderhandelingen en de strijd vol te houden tot ze betere voorwaarden zouden krijgen. De Turkse minister van BZ Mevlut Cavusoglu erkende: there are countries within NATO who want the war tot continue. Hij werd daarin bevestigd door de voormalige Israëlische premier Naftali Bennett: there was a legitimate decision by the West to keep striking Putin and not [negotiate].” (p356)
Ook toen Oekraïne zware verliezen leed, drong Johnson erop aan niet te onderhandelen. Een akkoord zou niet door het Westen worden erkend: “Even if Ukraine is ready to sign some agreement on guarantees with Putin, they are not… In plaats van onderhandeling stuurde het Westen aan op escalatie... Nergens in de media werd kritiek geuit op wat dit voor burgers en soldaten op het slagveld betekende. Men wilde liever geopolitiek winnen dan... de waanzin beëindigen... Niemand sprak over de dienstplicht die honderdduizenden mannen dwong... om andere mensen een angstige, pijnlijke, onwaardige dood in te jagen... Begin 2024 zei de voormalig minister van Binnenlandse Zaken van Oekraïne Yuri Lutsenko dat Oekraïne zelf al meer dan een half miljoen doden te betreuren had.” Aan Russische zijde wellicht minstens zoveel. Daarnaast honderdduizenden verminkte en beschadigde mensen.
“Gepensioneerd generaal Keith Kellogg noemde het zelfs het ‘toppunt van professionalisme’ om Oekraïners te gebruiken in een oorlog tegen Rusland.” Defensieminister Katja Ollongren noemde het “een ‘erg goedkope manier’ om te zorgen dat Rusland geen bedreiging zou worden”. Terwijl dat juist wel dichterbij kwam. (p357)
Zelenski verbood oppositiepartijen, liet politieke tegenstanders en critici arresteren, controleerde alle media, bombardeerde zijn eigen burgers in Oost-Oekraïne, installeerde nazi’s in zijn regering en het leger en... werd genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede, die hij niet kreeg. Hij werd uitgeroepen tot de man van het jaar door Time Magazine.Bij de verkiezingen werd hij gesteund door de steenrijke oligarch Kolomoysky die Hunter Biden had opgenomen in de raad van bestuur van zijn gas-imperium Burisma Holdings. Hij bezit ook het TV kanaal waarop Zelensky schitterde als acteur in ‘Servant of the people’ en is eigenaar van een van de grootste mediaconglomeraten van Oekraïne. Zelensky maakte gebruik van zijn beveiliging en werd rondgereden in een van zijn Range Rovers.
Eenmaal gekozen werd een burgeroorlog, die later escaleerde in een oorlog, niet voorkomen. Hij liet later in de wet opnemen “dat er namens Oekraïne niet onderhandeld kon worden zolang niet iedere centimeter die sinds 2014 was ingenomen, werd teruggegeven.” Over de Donbas viel voor de Russen niet meer te onderhandelen. Eerder is vermeld dat de Donbas voordat de Russen binnenvielen met grote meerderheid gestemd had voor afscheiding van Oekraïne, maar niet voor inlijving bij Rusland. Zou een autonome status een compromis kunnen zijn conform het zelfbeschikkingsrecht van in dit geval een meerderheid van etnische Russen?
NAVO baas Stoltenberg bleef volhouden dat Oekraïne lid van de NAVO zou worden. Sinds de Russische invasie mogen we aannemeen dat die Oekraïense wens is versterkt om toekomstige veiligheid te kunnen waarborgen. Als bufferstaat blijft het land immers kwetsbaar.
Voormalig defensieminister en vicepresident Dick Cheney had al eerder gezegd: “it is no secret to anyone that the strategic goal of the United States and its NATO allies is to defeat Russia.” In de VS circuleerden meer van dergelijke geluiden, waarvan Rusland op de hoogte is. Rusland zal dit niet laten gebeuren. Hoe het zal aflopen is nog onzeker. Hopelijk zal het gezonde verstand zegevieren.
Vervolg
Deel 4 en 5 van deze uitgebreide boekbespreking komen in het oktobernummer aan bod met (kritisch) commentaar op het hele boek, samen met de bespreking van o.m. Peter Dale Scott, The American Deep State: Big Money, Big Oil, and the Struggle fot U.S. Democracy, en Reallygraceful, The Deep State Encyclopedia, een encyclopedisch overzicht van trefwoorden in verband daarmee. Dale Scott is emeritus professor aan de University of California te Berkeley en schreef zo’n twintig boeken over (vooral de buitenlandse) politiek van de VS, waaronder diverse thema’s die bij De Wagt naar voren komen, zoals de CIA en de drug connectie, het Iran-Contra schandaal, 9/11. Er is veel geschreven over de Amerikaanse politiek. Het ligt in de bedoeling hier meer aandacht aan te besteden, mede met oog op de presidentsverkiezingen en de rol van de VS in de internationale politiek. Bij de selectie van boeken wordt gelet op onderbouwing, bronnen en kritische analyse. Het boek van Dale Scott bestaat voor ruim een derde uit noten en kan wat dit betreft concurreren met het boek van De Wagt. Het boek van De Wagt (te bestellen op www.bgab.eu) toont een andere kant van het verhaal dat de meeste media ons voorschotelen, een kant die vaak wordt beschouwd als complottheorie zonder op de aangedragen feirten en argumenten in te gaan, omdat ze niet passen in het uitgedragen kader dat met name Rusland als bedreiging tegenover het Westen plaatst, waarvan de hegemonie op zijn retour is.