Civis Mundi Digitaal #150
Vroeger en nu
Vroeger maakte de theoloog gewoonlijk onderscheid
Tussen God, christendom en kerk,
Zodat jegens elk daarvan nu eens ‘ja’ dan weer ‘neen’
Kon worden gezegd. Nu voelt hij zich
Evenzeer vervreemd van de werkelijkheden die door
De drie termen vertegenwoordigd
Worden, en zegt hij zijn ‘neen’ tegen elk daarvan ...
*/*
William Hamilton “Thursday’s Child:
The Theologian Today and Tomorrow”
Geciteerd in John A.T. Robinson “De Nieuwe Reformatie?”
Carillon-reeks nr. 47, 1964, blz. 14
Het beeld van God
Er is maar één werkelijkheid, dat is de werkelijkheid
Van alledag, die ik tasten kan en proeven.
De werkelijkheid onder mijn handen. Als er een God
Is, dan is Hij niet los van die werkelijkheid
Te constateren, maar dan spreekt Hij in het gebeuren
Van die werkelijkheid zelf. Anders gezegd:
Er bestaat maar één werkelijkheid waar God te vinden
Is: en dat is de mens, zijn wereld en zijn
Geschiedenis. Het enige beeld van God is de mens.
*/*
Jan Nieuwenhuis Terwijl de boer slaapt
Ambo Baarn 1973 blz. 23
Echte honger
In de tijd van voorbereiding bemint de ziel
In het lege. Zij weet niet of aan
Haar liefde een werkelijkheid beantwoordt.
Ze kan wel menen dat ze het weet.
Maar menen is niet zeker weten. Zo’n geloof
Helpt niet. De ziel weet alleen
Onbetwistbaar zeker, dat ze honger heeft.
Het enige van belang is deze
Honger. Een kind houdt niet op om eten te
Vragen, als men hem vertelt,
Dat er misschien geen brood is. Het blijft
Doorvragen. Het gevaar is niet
Hierin gelegen, dat de ziel eraan twijfelt,
Of er wel brood is, maar dat
Ze zich inbeeldt dat ze geen honger heeft.
Dat kan ze zich alleen door
Een leugen inbeelden, want echte honger
Is geen betwijfelbare zaak.
*/*
Simone Weil Wachten op God
blz. 164
Sterker dan voorheen
Nadat God persoonlijk gekomen is, niet alleen om
– Wat hij reeds lang daarvoor gedaan heeft –
De ziel te bezoeken, maar om zich van haar meester
Te maken, haar kern naar zich toe te halen,
Is alles anders geworden. Dan heeft het kuiken de
Eierschaal doorbroken. Het staat nu buiten
Het wereldei. De eerdere vormen van liefde blijven
Wel bestaan, maar hebben nu groter kracht,
En ze zijn anders geworden. Wie dit heeft ondergaan,
Richt zijn liefde sterker dan voorheen op
De ongelukkigen en op wie de ongelukkigen helpen.
*/*
Simone Weil Wachten op God
blz. 163-164
Bevrijde tijd
Tempo is een vluchtreflex. Dat begon toen Adam
Haast had om weg te komen, achter
De struiken. Zo leerden we de tijd ervaren als last.
Zo ontstond ook de visie dat de tijd
Een inhoudsloze cyclische beweging is: dat wat mij
In de zin van mijn bestaan bedreigt.
Vrije tijd wordt pas mogelijk, als de mens weer
Verzoend is met God en met zichzelf,
In een innerlijke kalmte, vrij om zomaar te zijn.
Alleen de verloste mens heeft tijd.
*/*
Okke Jager Bevrijde tijd
blz. 145