'Wie betaalt, die bepaalt': De Amerikaanse machtselite en het collectief bewustzijn
Civis Mundi Digitaal #151
door Piet Ransijn
We proberen onderstaande vragen te beantwoorden. Het korte antweoord op wie Amerika en het Congres regeert is eenvoudig: de machtselite. Maar die elite zit niet zo eenvoudig in elkaar. Het is veeleer een conglomeraat van groeperingen en organisaties, zoals we zullen zien. ‘Big Business’ speelt daarin door financiering van politieke en poltuci een sleutelrol, waarop de ondertitel van het middelste boek reeds wijst.
Macht en geld zijn ongelijk verdeeld
Sommige mensen hebben veel macht en rijkdom, anderen weinig. Dat is vrijwel altijd zo geweest. Sinds de tijd van vrijheid, gelijkheid en democratie is dat misschien wel minder geworden, maar niet wezenlijk anders. Dat laat de ‘ijzeren wet van de oligarchie’ (regering van weinigen)at zien, een term van de Duitse socioloog Robert Michels in zijn boek over elitaire tendensen in politieke partijen in de moderne democratie: Zur Soziologie des Parteiwesens in der modernen Demokratie. Untersuchungen über die oligarchischen Tendenzen des Gruppenlebens uit 1911. In de meeste groeperingen en organisaties hebben of krijgen sommigen meer macht dan anderen.
Groene driehoekje: 6 miljoen invloedrijke mensen
Klein rood puntje: 6000 rijkste en machtigste mensen. Daarover gaan bovenstaande boeken
In de politiek betekent dit dat er een machtselite komt bovendrijven. Dat hebben sociologen en politieke wetenschappers onderzocht. De ene elite volgt de andere op volgens de theorie van de circulerende elites van de Italiaanse socioloog Vilfredo Pareto.The Power Elite uit 1956 was een baanbrekende studie van de Amerikaanse socioloog Charles Wright Mills. Eigenlijk betreft het drie elites: de industriële, politieke en militaire elite, die met elkaar verweven zijn in het Militair Industriële Complex, waarvoor President Eisenhower waarschuwde in zijn beroemde afscheidstoespraak als president.
Militair Industriële Complex: bedrijfsleven, politiek en defensie zijn met elkaar verweven
Een ongeorganiseerde en ongeïnteresseerde massa heeft weing te zeggen
Het is onvermijdelijk dat sommigen meer macht hebben. Dat is niet erg, mits ze die macht ten dienste van anderen inzetten. Dat vraagt een meer ontwikkeld bewustzijn en dat is helaas vaak niet het geval. Meestal is er een streven naar eigen groepsbelangen. Dit kan doorbroken worden door een ruimer bewustzijn, waarbij de hele mensheid onze groep is. Dat neemt niet weg dat de belangen van dze eigen groep ook behartigd kunne worden in overleg en in balans met andere groepen en hun belangen. In deze lezing kijken we hoe dat eraan toegaat bij de Amerikaanse machtselite(s). Hoe deze ongeveer in elkaar zitten en van invloed zijn op het collectief [bewustzijn].
Twee tendensen of vormen van macht:
1. top-down vanuit de machtselite, de oligarchie
2. bottum-up vanuit het collectief, waarvoor in een democratie meer ruimte is
Collectief bewustzijn en maatschappelijke betrokkenheid versterkt bottum-up processen
Voorbeelden: Vietnamdemonstraties, burgerrechtenbeweging, Martin Luther King en Mahatma Gandhi, Solidarinosc in Polen en andere volksbewegingen in Oost-Europa in de vorige eeuw, Occupy, enz.
Hoe de machtselite in elkaar zit en functioneert blijkt aan de hand van degelijke studies van sociologen, politieke wetenschappers en geschiedkundigen. Er lijkt een confrontatie aan de gang te zijn tussen machtselites en het zich ontwikkelende collectief bewustzijn, tussen top-down beheersing en controle versus openheid en overleg van onderop. Mede door internet, maar vooral door de bewustwording, komt er steeds meer aan het licht en kan er minder verborgen blijven. Het lukt niet meer om ongewenste visies af te doen als complottheorieën als het wetenschappelijke studies betreft. Deze lezing dient om bij te dragen tot bewustwording, zodat men onderbouwde conclusies kan trekken en keuzen kan maken.
Deep state: een ondoorzichtig complex van organisaties
Een sleutelrol spelen Big Money, Big Oil, Big Pharma, Big Tech, de media en…
de Shadow government van geheime inlichtingendiensten. De belangrijkste zijn:
CIA, Central Intelligence Agency, naast inlichtingen vooral gespecialiseerd in staatsgrepen (regime changes)
NSC: National Security Council: het ‘opperbevel’ bestaande uit de presdent, vice-president.
National Security Advisor (dat was ooit Kissinger onder Nixon) de Ministers van Buitenlandse Zaken en Defensie, de opperbevelhebber van het leger, en wie de president erbij wil hebben. Dit team is ‘runnung the world’, zoals onderstaande titel zegt.
De CIA liet met zijn staatsgrepen, opstanden en oorlogen volgens president Eisenhouwer ‘een spoor van vernieling’ achter (zie Vietnam, Irak, Afghanistan, Syrië, enz.)
Verder is er de FBI, Federal Bureau of Investgation, de binnenlandse opsporings- en inlichtingendienst en de NSA , National Security Agency NSA, die is gespecialiseerd in het vergaren, afluisteren en analyseren van elektronische informatie uit communicatie via telefoon en internet en na 9 sept 2001veel meer bevoegdheden voor surveillance heeft gekregen.
De deep state
De machtselite is geen clubje mensen dat uit is op wereldoverheersing, zoals simplistische complotten dat voorstellen. Het is veeleer een complex netwerk, dat zowel de openbare staat betreft als de zogenaamde ‘deep state’. Deze wordt onderscheiden van de ‘shadow government’ van geheime inlichtingendiensten zoals de roemruchte CIA (Central Intelligence Agency), die meer deed dan inlichten verstrekken, maar vooral gespecialiseerd is in staatsgrepen, regeringswisselingen (regime changes) en oorlogen uitlokken.
“Het ondoorzichtige complexe stelsel waarin achter de schermen een breed scala aan ongekozen, anonieme mensen [groeperingen en organisaties] op heimelijke wijze invloed kunnen uitoefenen op het gevoerde beleid, noemen ze in de VS ook wel de deep state.” (Diedert de Wagt, Bij gebrek aan beter, p19) Trump heeft de ‘deep state’ bekendheid gegeven, omdat hij die wilde bestrijden. Maar ook hij is er een spreekbuis van, die niet ontkomt aan de invloed ervan.
Deskundigen zijn het erover eens dat Big Money, de grote banken en industriëlen, en de inlichtingendiensten een sleutelrol spelen. Zonder geld van sponsors is het voor een politicus onmogelijk een rol van betekenis te spelen. Geld voor verkiezingscampagnes verplicht politici belangen van hun sponsors te behartigen, anders gaat de geldkraan dicht.
De deep state is “een staat in de staat, die... invloed en controle uitoefent over de publieke politiek, ongeacht de politieke partij [die aan de macht is...]. Eronder vallen het militair-industriële complex, de inlichtingenorganisaties, Wall Street [Big Money], plutocraten [oligarchen], ‘big oil’, de mainstream media, nationale veiligheidsfunctiponarissen en Silicon Valley [Big Tech].” (Peter Dale Scott in The American Deep State: Big Money, Big Oil and the Struggle for U.S. Democracy. (pxvi, met verwijzing naar Wikipedia)
De invloed van de machtselite vindt zowel openlijk als achter de schermen plaats. Wie erbij horen is bijv. na te gaan via de miljonairslijsten van Forbes en Fortune. Leidende figuren zitten vaak in diverse netwerken, die daardoor in elkaar grijpen. Zie onder. (Bron G.W. Domhoff, Who Rules America?)
De machtselite komt uit de ‘upper class’, het bedrijfsleven (corporate community) en het beleidsvormende netwerk (policy planning network), dat o.m. bestaat uit vertegenwoordigers van de top vann het bedrijfsleven,universiteiten. stichtingen, denktanks en andere orgamisaties en belangengroeperingen, die alle worden gefinancierd door ‘Big Money’’ en ‘Big Business’ en invloed uitoefenen op depolitiek en de planning van het beleid. Ze hebben allemaal geld nodig. Het draait om geld en macht. Zie onder.
De elite regeert door geld te maken en rond te pompen
Bijv. in verkiezingscampagnes, in de media, in research en vooral bewapening
Donaties: Harris 400 miljoen,Trump 300 miljoen (per sept.)
2020: Biden een miljard, Trump 774 miljoen
Let op de pramide in het biljet met het alziend oog in de top: Big Brother of het Oog van God?
De rol van centrale banken: ze drukken en scheppen geld
En controleren de economie door er geld in te pompen
Bij crises en recessie: leningen tegen lage rente zodat investeringen minder kostbaar zijn
Dee Federal Reserve Bank (FED) in VS is een particuliere bank van topbankiers
Presidenten die zich tegen de FED verzetten leggen het af.
Ook als ze zich verzetten tegen de CIA: Kennedy werd vermoord.
Johnson, Nixon, Ford en Carter kregen geen tweede termijn
Big Money, het grote geld en de financieel-industriële elite
Zoals gezegd heeft de financieel-industriële bedrijfselite enorme macht, deze wordt ‘corporate rich’, ‘rijke bedrijven’ genoemd en beïnvloedt de politiek, het Militair-Industriële Complex, de inlichtingendiensten, de media, de wetenschap(financiering), enz., die allemaal geld nodig hebben en draaien om geld en macht. Banken die met elkaar zijn verbonden, spelen daarbij een belangrijke rol. Als er één failliet gaat, bedreigt dit andere banken, zoals we zagen bij de bankencrisis van 2008, waarbij banken met ons belastinggeld overeind zijn gehouden.
https://www.klascement.net/downloadbaar-lesmateriaal/80190/tien-jaar-financiele-crisis/
Dreiging van omvallende banken die andere banken meetrekken
De economie wordt bij crises en recessie draaiende gehouden door er geld in te pompen en de rente laag te houden, waardoor er meer wordt geïnvesteerd tegen lage rente. Dat geld komt van centrale banken zoals de Federal Reserve Bank (FED) in de VS en de Europese Centrale Bank en vloeit naar nationale overheden, banken en bedrijven via leningen en subsidies. De FED is geen federale overheidsbank maar een particuliere bank van een aantal rijke industriëlen en bankiersfamilies, zoals de Rothschilds en de Rockefellers, en onttrekt zich aan democratisch toezicht.
De machtselites regeren en controleren via hun geld. Dat gebeurt onder andere via bovenstaand netwerk. Al die organisaties hebben geld nodig en steunen vaak elkaar, maar kunnen ook tegen elkaar ingaan. Neoconservatieve organisaties, die de Republikeinen steunen, staan bijv. tegenover ‘progressieve’ organisaties ten gunste van de Democraten. Big Money zit over achter, hetzij ’oud geld’ van conservatieven, die bijv. hun fortuin in de olie-industrie hebben verdiend, of ‘nieuw geld’ van de nouveau riches van Big Tech.
Polarisatie: Top down bottum-up
Machtselite collectief
Deep State openbare staat
Oligarchie democratie
Haviken (vredes)duiven
Politici gebruiken tegenstellingen in een weinig inhoudelijk emotioneel mediaspektakel
Polarisatie
De Amerikaanse politiek en maatschappij is gepolariseerd. Sommige politici doen daar nog een schepje bovenop. Er zijn grote tegenstellingen tussen rijk en arm, meer dan in Europa. Dat geeft onvrede, waarvan politici gebruikmaken, zonder deze op te heffen, maar eerder te stimuleren, want dat vergroot hun draagvlak. Om problemen en onvrede op te lossen is samenwerking nodig. Samen de schouders eronder. Ieder naar draagkracht.
Om polarisatie te verminderen is het van belang ongelijkheid te beteugelen en samenwerking te bevorderen, en niet vooral de elite te spekken, waarvan de politici afhankelijk zijn voor hun herverkiezing en steun van de media(magnaten). Via een mediaspektakel lijkt de bevolking een rad voor ogen te worden gedraaid, waarbij niet duidelijk wordt hoe hun belangen worden behartigd. Sensatie voert vaak de boventoon over de inhoud.
Er is niet alleen polarisatatie tussen de Democraten en de Republikeinen, maar deze gaat dieper. Het betreft de deep state tegenover de openbare staat. Deze tegenstelling hangt samen met twee vormen van politiek, twee ‘mind-sets’: bottum-up overleg en openheid versus top-down controle en repressie met behulp van financiering, politie, leger en geheime diensten. Controle, overheersing en repressie nemen toe als landen en (wereld)rijken en hun legers machtiger worden. Maar ook als mensen bang worden gemaakt door schokkende gebeurtenissen zoals de moord op Kennedy en de aanslag op de Twin Towers.
“Of we een correctie zien [van controle en repressie] hangt of van hoeveel mensen daarvoor zorgen.” (Peter Dale Scott, The American Deep State, p2,3,102 e.v, 134, zie ook Hannah Arendt, Totalitarisme en Samuel Huntington, Botsende beschavingen)
Presidenten die het opnemen tegen het militaire-industriële complex, de centrale bank en de geheime diensten moesten het veld ruimen. Het volk wordt bang gemaakt met behulp van schokkende gebeurtenissen. Bijv. de aanslag op de Twin Towers op 11 sept. 2001 en op een Amerikaans oorlogschip in de Tonkinbaai bij Vietnam begin augustus 1964, het begin van resp. de War on Terror in Irak en Afghanistan en de oorlog in Vietnam. Overleg en openbaar debat worden de kop in gedrukt
Ontevreden, bange, boze mensen zijn meer manipuleerbaar
(Bewuste en onderbewuste) onvrede en emoties versus bewustwording
2 vormen van politiek: top-down controle bottum-up overleg, waarbij meer ruimte is voor bewustwording en democratie. Twee beroemde boeken illustreren beide tendensen:
‘Of we verbetering zien hangt af van hoeveel mensen daarvoor zorgen’ Peter Dale Scott, The American Deep State
Volgens The People’s choice worden mensen in hun keuzen vooral beïnvloed door degenen met wie ze omgaan. Met wie we omgaan en naar wie we luisteren is dus belangrijk.
‘Mensen die hun eigen leiders willen zijn, moeten zich wapenen met de macht van kennis’ President James Madison
Wat kun je nog meer doen dan je informeren?
Goed gezelschap. inzichtgevende lectuur. mediteren, reflecteren
afstemming op de natuur de kosmos en de kosmische intelligentie
Individuele en collectieve bewustwording
We kunnen nog lang en breed doorgaan over hoe de machtselite functioneert, zoals beschreven in genoemde studies, die zijn besproken en samengevat in het gratis internettijdschrift Civis Mundi (Wereldburger) onder mijn redactie. Wie en wat wordt er eigenlijk beïnvloed door de elite? Dat zijn wij, de bevolking en onze instituties, onze politiek, economie, media en wetenschapsfinanciering, bijv. klimaatstudies of genderstudies, vaccinatie, waar dan wel min of meer het gewenste resultaat uit moet komen. Wie dat betalen, willen dat bepalen.
Genoemde beïnvloeding is te compenseren door bewustwording. Bewuste en geïnformeerde mensen zijn minder gemakkelijk te beïnvloeden en zijn zich meer bewust van eigen waarden, waar ze meer bewust voor kiezen. Een voorbeeld is de inspirerende schrijver Albert Camus. Zo zijn er meer inspirerende mensen.
‘Mensen die hun eigen leiders willen zijn, moeten zich bewapenen met de macht die kennis geeft,’ zei de vierde president James Madison.
Wat kun je verder nog doen dan je informeren? Je kunt goed gezelschap opzoeken, goede lectuur die inzicht geeft, mediteren en reflecteren, je afstemmen op de natuur, de kosmos en de kosmische intelligentie. Want in de natuur zien we een bewonderenswaardige intelligentie werkzaam, die ook ons mensen stuurt. Maar met onze vrije of onvrije wil kunnen we er ook tegenin gaan. Tot op zekere hoogte voelt iedereen wanneer dat het geval is. Ook dit vraagt bewustwording en doorzien van beïnvloeding. En er zijn ook algemene principes zoals ‘behandel een ander zoals je zelf graag behandeld wordt’.
Bovengenoemde boeken zijn besproken in het Internettijdschrift voor politieke filosofie en cultuur www.Civis Mundi
Een inspirerend boek
Recht en vrede 2024 08 24
Als mensen niet manipuleerbaar zijn
en voor welzijn, recht en vrede zijn
Dan komen er weldra andere tijden
Dan daagt een einde van het lijden
De menselijke creativiteit
wordt naar vrede toegeleid
Schaduwen verdwijnen
als er licht gaat schijnen
De wereld wordt verlicht
in een ruim en helder zicht
En eindelijk is er vrede
en vervulling van ons streven
Er komt een beter leven
in wijsheid en gerechtigheid
Hebzucht en onwetendheid
leiden niet meer ons beleid
We dragen in ons hart
een innerlijke schat
die we willen delen
Dit zal de aarde helen
Dan zijn betere tijden
niet meer te vermijden
