Deel 5: Westerse invasies in het Midden-Oosten

Civis Mundi Digitaal #151

 

https://vrede.be/nl/nieuws/irak-2003-2013-niet-onze-naam

De oorlog in Irak was een misdaad gemotiveerd door een leugen met vele oorlogsmisdaden die volgden

Irak en de mythe van de massavernietigingswapens

Zoals Netanyahu schreef, stond Irak al langer op de lijst van aan te vallen staten, maar pas na de ramp op 9/11 2001 was daarvoor voldoende steun, omdat Irak terroristen zou steunen. De CIA heeft eerst Saddam Hoessein aan de macht geholpen bij de oorlog tegen Iran, maar hem daarna afgezet. Een symptoom van de vaak tegenstrijdige Midden-Oosten politiek, die ook geldt voor buurlanden. De VS liet eerst toe dat Saddam in 1991 Koeweit aanviel, om hem vervolgens te verdrijven bij operatie Desert Storm. Door het volk hiertoe aangemoedigd door verzonnen verhalen omtrent het vermoorden van baby’s door Irakese soldaten.

Er werden 88 miljoen kilo bommen op Irak gegooid, waarvan zeven procent precisiebommen. De rest bestond uit carpet bombing, een tapijt van bommen om het land kapot te maken. Internationale sancties bleven van kracht toen Irak zijn troepen terugtrok uit Koeweit. Tweemiljoen Irakezen stierven vanwege deze sancties, waaronder 600.000 kinderen, door gebrek aan voedsel en medicijnen. 

President Bush sr. stootte niet door naar Bagdad. Zijn zoon voltooide het karwij in 2002 op grond van valse claims van massavernietigingswapens en steun aan de terroristen van Al Qaida. Na de val van Saddam brak er een enorme chaos uit met plunderingen en ongeregeldheden in het hele land zonder een functionerende politiemacht. Het antwoord was meer troepen. Deze maakten gebruik van zgn. betaalde ongedisciplineerde Private Military Compagnies (PMC’s), die een spoor van vernieling achterlieten. De stad Fallujah was een bolwerk van verzet. Burgers werden er met tienduizenden vermoord. Volgens een Amerikaanse soldaat was iedereen een doelwit. Er werd radioactief ‘depleted uranium’ gebruikt. Wie gebruikten er massavernietigingswapens?

Er zijn vele oorlogsmisdaden gerapporteerd. Tot de bekendste behoren de filmpjes van Chelsea Manning, waarbij een groepje burgers vanuit een helikopter werd vermoord. Het waren toch maar ‘sand niggers’ en ‘towel heads’, zoals Irakezen werden genoemd en gedehumaniseerd. “The image of the American soldier is as a killer, not a defender," zei premier Nouri al-Maliki. De instructive was: “In a crowded area when one person shoots at you, kill everybody, because they are letting them attack you.” Het komt overeen met het gedrag van Israëlische soldaten in Gaza. Het was ook voor veel Amerikanen een traumatische ervaring. Anno 2021 stierven er deze eeuw al meer dan 30.000 (!) Amerikaanse soldaten door zelfmoord (ten opzichte van ruim 7000 in actieve strijd. Twintig veteranen per dag. En dit alles gebaseerd op leugens over massavernietigingswapens. (p75-78)  

 

Oliegigant Halliburton, het bedrijf waarvan vic-president dick Cheney CEO was, kreeg de messt lucratieve deals. Ook Defensieminister Rumsfeld had aandelen in de olieindustrie

https://www.bleepingcomputer.com/news/security/us-oil-giant-halliburton-confirms-cyberattack-behind-systems-shutdown/ https://www.gulfsat.com/index.php/portfolio-items/halliburton/ 

Oliebelangen

President Bush jr. verklaarde dat hij “gedreven werd door een missie van God”. (p79) Olie speelde echter een hoofdrol. Grote oliemaatschappijen die de verkiezing van Bush jr. en Dick Cheney hadden gesponsord “mochten samen de toekomstige oorlogsbuit verdelen... Maar liefst vijftien mensen uit de Bush-regering hadden forse aandelen in onder andere Eron, waaronder [defensieminister] Rumsfeld zelf... Big Oil was de onbetwiste winnaar van de oorlog in Irak.” De genationaliseerde olie-industrie werd opengebroken ten gunste van de grote oliemaatschappijen (p80,81) 

Daarnaast profiteerden de wapenfabrikanten en “een hele roedel dienstverleners... om via aanbestedingen megacontracten van de Amerikaanse staat te krijgen... ten minste 71 Amerikaanse bedrijven.” Vicepresident Cheney, die onder Bush sr. minister van defensie was, was ook bestuursvoorzitter van wapenfabikant en constructiebedrijf Halliburton, dat eerst een land kapot maakt om het vervolgens weer op te bouwen en er “grof geld mee te verdienen... [Het] was de grootste aannemer met contracten ter waarde van 8000 miljoen(!) dollar... Amerikaanse bedrijven verdienen aan de vernietiging die het MIC [Militair-Industriële Complex] heeft aangericht, betaald met olie die ze zelf stelen... Bedrijven en politiek zijn zo met elkaar verweven dat de top van beide partijen een en dezelfde kliek is geworden.” (p81-83, zie ook de documentaire ‘Why we fight’ uit 2006)

Saddam vormde een bedreiging voor de petrodollar, de koppeling van de dollar met olie in plaats van goud, en de afspraak om olie aan olielanden te betalen met dollars, waardoor de vraag naar dollars gedekt was, want elk land heeft olie nodig. Zo konden de Amerikanen naar hartelust dollars bijdrukken, omdat er altijd vraag naar was. “De petrodollar is het levensbloed van een wereldrijk.”

Saddam kondigde in september 2000 echter aan “dat de Irakese olie alleen nog maar in euro’s te koop zou zijn.” Hij noemde de dollar de “munteenheid van een vijandelijke staat,” gezien de golfoorlog met de VS. ’Een gevaarlijk precedent... Er was daarbij maar “een keuze: regime change.” Saddam was daarop voorbereid: “leger en politie vielen onder zijn macht”. Hij kende de operaties van de CIA waarmee hij zelf aan de macht was gekomen en was “een door de VS geïnstalleerde dictator die niet meer onder controle was.” Democratisch gekozen regeringen zijn gemakkelijker te verwijderen. (p85)

De terreur van Islamitische Staat werd geboren uit de toenmalige ellende, waarbij een miljoen Irakezen stierven en miljoenen op de vlucht sloegen. Het land werd gebombardeerd en geplunderd en de wereldbevolking werd bedrogen met een War on Terror. 

De mujahideen bleken moeilijk te verslaan in het ontoegankelijke bergland. https://amu.tv/94059/ 

Afghanistan: fundamentalistische bondgenoten werden vijanden 

Afghanistan was ooit een populaire vakantiebestemming, vooral voor jongeren, tot de Russen in 1979 het land binnenvielen en daardoor later bijna failliet gingen. “De CIA smokkelde als vanouds het benodigde geld en de wapens het land binnen om die aan de verzetsstrijders te geven... jaarlijks meer dan zevenhonderd miljoen dollar in een poging de Russen het land uit te jagen. Daarnaast werd de Afghanen de bekende terreur-training aangeboden en leverde Washington satellietfoto’s met daarop de locaties van de Russische troepen.” (p51) Het werd zo een onwinbare guerrillaoorlog. Dat ze daarmee hun toekomstige vijand de fundamentalistische mujahideem trainden en bewapenden net als in Irak, was van later zorg. De CIA radicaliseerde de moslimwereld om er radicale strijders te mobiliseren.

Toen de Russen waren verdreven, werden de rollen omgekeerd en werden de Amerikanen aangevallen, omdat ze het land bezetten en zich niet inzetten voor de wederopbouw van het zwaar gehavende land. Al Qaida, opgebouwd naar het model van de CIA, werd eerst gesponsord door de VS en daarna opeens een vijand, verdacht van de aanslag op 9/11 2001. Ze zouden zich schuil houden in Afghanistan. Reden om het land bezetten, toen de Taliban Bin Laden niet meteen uitleverden om een bewijs vroegen van zijn schuld. De Taliban werd beticht van bescherming van Bin Laden.

“If anybody harbors a terrorist, they are a terrorist,” was de ijzeren logica van Bush. “In de klopjacht naar één verdachte werd een land dat aantoonbaar niets met de aanslagen te maken had, gebombardeerd onder de vlag van zelfverdediging: de vrienden van vroeger waren nu staatsvijand nummer één.” De operatie heette ‘Enduring Freedom’. Lokale warlords werden omgekocht. “De beide vijanden die er bestreden dienden te worden [de Taliban en Al Qaida] , waren door de Amerikanen zelf gecreëerd... ‘The people we are fighting today we funded twenty years ago’,” zei Hillary Clinton eerlijkheidshalve op een helder moment. (p54,55)

Omdat de Taliban geen uniformen droegen, waren zij niet te onderscheiden van burgers, die bij bosjes werden ingerekend, ondervraagd en gemarteld. Hoewel bronnen stelden dat Bin Laden naar Pakistan was gevlucht, wilde defensieminister Rumsfeld daarvan niets weten en werden er onvoorstelbare hoeveelheden bommen gegooid op vermeende schuilplaatsen, “gouden uurtjes voor het MIC” (p56). De oorlog zou twintig jaar duren en tot 2017 714.000 miljoen dollar kosten, zonder deze te winnen. “In de zelf gecreëerde chaos viel een heleboel geld te verdienen.” Met name voor de wapenindustrie. 

Papaverveld in Afghanistan waaruit opium gewonnen wordt

https://theintercept.com/2014/10/21/surprise-u-s-drug-war-afghanistan-going-well/ 

Andere belangen

Bin Laden was een dekmantel voor andere belangen, aldus het boek Bin Laden: The forbidden truth. “The Guardian schreef al in oktober 2001 dat het controleren en exporteren van de enorme gas- en olievoorraden in Afghanistan een belangrijke factor voor de Amerikaanse inval was geweest.” De VS wilde ook pijpleidingen door het land aanleggen. Bedrijfsbelangen waren daarbij belangrijker dan bestrijding van terrorisme, volgens John O’Neill, onderdirecteur van de FBI, die zijn terrorismebestrijding gefrustreerd zag door bedrijfsbelangen en zijn ontslag indiende. De Taliban bleef echter toestemming weigeren, ook toen werd gedreigd met een “carpet of bombs”. Rumsfeld bevestigde in 2004 voor de 9/11 Commissie “dat de regering Bush al maanden voor de aanslag op 9/11 2001 van plan was om de Taliban in Afghanistan aan te pakken... ‘Bush team agreed to attack the Taliban... before September 11’,” schreef The Guardian. Het werd op 4 september ter goedkeuring voorgelegd. (p57,58)

Het land beschikt namelijk ook over zeldzame grondstoffen en mineralen, geraamd op 3000 miljard: koper, kobalt, goud, uranium en een enorme reserve aan het zeldzame lithium, dat nodig is voor batterijen. Het betrof dus eigenlojk een roofoorlog, evenals in Irak en elders. Verder is het een publiek geheim dat de CIA in drugs handelt die gewonnen worden in de Afghaanse papavervelden, maar door de Taliban werd dit stilgelegd.

Bij Laden werd door de voorzitter van de Nationale Terrorisme Commissie Louis Paul Bremer al twee uur na de aanslag als verdachte genoemd, naast irak en Iran, terwijl de directeur van de FBI Robert Mueller zei “dat ze in alle eerlijkheid niet wisten wie er verantwoordelijk was voor de aanslag... Met de kennis van nu weten we dat Bin Laden... slechts het excuus was voor de inval in Afghanistan.” (p59) Ook toen bekend was dat hij naar Pakistan was gevlucht, bleef het leger in Afghanistan, ook toen de Taliban bereid was hem te helpen uitleveren als er bewijs was dat hij de schuldige was. Er was geen proces en geen overtuigend bewijs.

Toen Bin Laden werd gevonden, werd hij zonder pardon neergeschoten en daarna in zee gedumpt. Nederland heeft in NAVO verband braaf meegedaan in Afghanistan aan Operate Enduring Freedom die uitmondde in “operatie blijvende onderdrukking” (p60) De aanslag op 9/11 2001 komt nog aan de orde met zijn vele onduidelijkheden, waaronder de onwaarschijnlijke rol van Bin Laden en Al Qaida. Bekentenissen van al of niet vermeende terroristen werden door marteling afgedwongen. (Daniele Ganser, Imperium USA, p214) 

Mandela was een van de weinige presidenten die oog had voor de successen van Khadaffi

https://medium.com/@tijanifunmi123/gadaffi-and-mandela-a-lesson-in-friendship-built-on-mutual-struggle-and-defiance-8ed6c8af177d

Kadhafi’s Libië op weg naar een ideale staat?

Kadhafi was een dictator die Libië weer aan de Libiërs wilde teruggeven, nadat het als kolonie door Italië was uitgebuit. Na zijn bloedeloze en vredige coup in 1969 hief hij de Britse en Amerikaanse bases in het land op. Hij nationaliseerde de olievelden. Oliewinsten werden gedeeld met de arme bevolking. “Kadhafi zou Libië totaal transformeren... Als je geen huis kon betalen, kreeg je er een toegewezen... Ook de elektriciteit... was trouwens gratis... Er was gratis onderwijs en zorg van een hoge kwaliteit... Een kwart van de mensen had een universitair diploma toen de opstanden in 2011 uitbraken [de zgn, Arabische Lente]... Voor ‘gewone’ werklozen was er een royale uitkering van ongeveer 750 dollar... Als je een auto wilde kopen betaalde de staat de helft van het aankoopbedrag. De benzine... kostte veertien cent per liter. Er was in het land dan ook geen grote ongelijkheid en er waren geen krottenwijken... Onderwijs, zorg, huisvesting en geld om van te kunnen eten en leven behoorden in Kadhafi’s Libië tot de basale mensenrechten.” (p150,151) Zijn plannen van een ‘groene revolutie’ staan beschreven in zijn Groene Boek

Moeders kregen 5000 dollar startgeld per geboren baby. Bij een huwelijk kreeg een stel 50.000 dollar van de staat. Wie een boerderij wilde beginnen, kreeg deze compleet met machines van de staat. De woestijn werd met irrigatie uit ondergrondse bronnen vruchtbaar gemaakt. “Libië was volledig zelfvoorzienend en het enige schuldenvrije land op het Afrikaanse continent. De banken in Libië waren van de staat... Leningen werden altijd tegen nul procent rente verstrekt. De levensstandaard... schoot omhoog... De levensverwachting ging van iets meer dan vijftig jaar... bij zijn aantreden naar ongeveer 75 jaar... Kadhafi had Libië... van een van de armste naar het rijkste land van Afrika getransformeerd,” aldus professor Garikai Chengi, Midden-Oostenspecialist van de Harvard universiteit. (p152)

Ook vrouwenrechten zijn erop vooruitgegaan. Zij hoefden hun hoofd niet te bedekken. Kadhafi was tegen fundamentalisme. Ze hoefden niet tegen hun zin te trouwen en mochten scheiden, met dezelfde rechten als mannen. Lonen waren hetzelfde als die van mannen voor hetzelfde werk. Kinderhuwelijken werden verboden. Kadhafi’s Libië kwam op voor vrouwenrechten en mensenrechten. Hij organiseerde people’s committees als kanalen van inspraak en directe democratie in plaats van corrupte verkiezingen. Hij riep het volk op om zich vrij te maken van multinationals, buitenlandse bankiers en andere krachten door zich te verenigen in samenwerkingsverbanden. Hij was daarom “een doorn in het oog van de westerse mogendheden”. (p153) 

https://www.youtube.com/watch?v=BnSRW9vnDas 

De gouden dinar

“Kadhafi wilde dezelfde bloei, welvaart en onafhankelijkheid ook voor de rest van zijn Afrikaanse broeders [... zoals] hij zijn eigen land uit de klauwen van het kolonialisme wist te trekken en op te laten bloeien als nooit tevoren... Een economische Afrikaanse eenheid zou kansloos zijn zonder een eigen onafhankelijke munt. Toen Kadhafi in 2009 voorzitter van de jaarlijks roulerende  Afrikaanse Unie was, stelde hij daarom voor dat het zwarte continent de Afrikaanse gouden dinar aan zou nemen... Afrikaanse grondstoffen zouden... alleen nog maar met dinars, en dus met goud kunnen worden gekocht [...in plaats van] dollars die gewoon konden worden uitgeprint.” (p158) Dit zou uitbuiting tegengaan en een basis zijn voor welvaart. Libië had bovendien een van de grootste goudvoorraden in de wereld... honderdduizenden kilo’s. Het verklaart waarom Nelson Mandela bevriend was met Kadhafi, “de enige wereldleider die hem niet had laten vallen in zijn strijd tegen de apartheid en onderdrukking [...en] zijn verkiezingscampagne voor hem betaalde”. (p166,167)

Dit voorstel van een eigen munt was uiteraard een bedreiging voor de Amerikaanse petrodollar en goedkope grondstoffen voor het Westen, die in het enorme continent in overvloed aanwezig zijn. Afrika zou een wereldmacht kunnen worden. Het continent is net zo groot als China, India, Japan, de VS en Europa zonder Rusland samen en de bevolking van ruim 1,2 miljard mensen behoort tot de snelst groeiende ter wereld. Het potentieel is enorm. Als westerse multinationals werden buitengesloten, zou alle rijkdom voor de Afrikanen zijn na eeuwenlange uitbuiting en slavernij. Kadhafi vormde dus een gevaar voor het Westen, vooral voor Frankrijk, dat nog altijd een flinke vinger in de pap probeert te hebben in Afrika.

https://www.courrierinternational.com/article/economie-en-afrique-le-franc-cfa-une-monnaie-coloniale

Neokolonialisme met de Franc des Colonies Françaises d’ Afrique (CFA)

Frankrijk heeft “een enorme en bewust gecreëerde afhankelijkheidsrelatie met zijn voormalige kolonies in stand gehouden in de vorm van een Franse koloniale munt... de zgn. Franc des Colonies Françaises d’Afrique (CFA)... Een absolute voorwaarde om hun zelfbeschikking terug te kunnen krijgen.” Als kolonies weigerden, zoals Guinee, dan werden ziekenhuizen, scholen en boerenbedrijven gesloopt, vee gedood, en voedsel verbrand, alles wat ze ooit hadden opgebouwd. Toen de eerste president van Togo besloot zijn eigen geld te laten drukken, werd hij vermoord door een door de Fransen betaald rebellenleger. (p155,156)

De CFA hield in dat voormalige Franse kolonies tientallen procenten van hun omzet (ter waarde van tussen de tienduizenden en honderdduizenden miljoenen) naar de Franse Centrale Bank overmaken. “Precieze financiële afspraken... zijn in schimmigheid gehuld.” Meer hierover in het boek Africa unchained: A blueprint for Africa’s future. Het is duidelijk dat het Frankrijk enorm bevoordeelt ten koste van Afrika. “Zonder Afrika zal Frankrijk al snel afglijden naar een derdewereldland,” zei president Jacques Chirac. Het verklaart het initiatief van Frankrijk bij de bombardementen en de invasie in Libië. Frankrijk is niet het enige land dat zich schuldig maakt aan neokoloniale roof. Het roofkapitalisme van de hele westerse wereld tiert er welig, ook in de vorm van ontwikkelingshulp die vooral naar westerse bedrijven gaat, en wurg-leningen met niet op te brengen rentepercentages, zoals in Deel 1 en 2 is toegelicht inzake de Wereldbank en het Internationale Monetaire Fonds. Renteloze leningen zouden een beter alternatief kunnen zijn (p156,157) 

https://www.mo.be/analyse/was-libi-beter-af-m-t-kadhafi ? 

Val van Kadhafi

“De westerse mogendheden wilden van Kadhafi af, en het land terug onder controle hebben... Libië stond dan ook op het verlanglijstje van de neocons... Kadhafi werd daarom als een superschurk en als een gevaar voor de wereldvrede en democratie afgeschilderd.” (p160) De Pan Am vliegramp in het Schotse Lockerbie werd hem in de schoenen geschoven, evenals aanslagen in Berlijn en op vliegvelden in Rome en Wenen in 1985 waar Syrië achter bleek te zitten. Terwijl Iran achter Lockerbie zat omdat de VS zomer 1988 een Iraans passagiersvliegtuig had neergehaald tijdens de oorlog met Irak, waarvoor de dader de Legion of Merit kreeg. Het bewijs dat een Libiër de aanslag had gepleegd zou zijn gefabriceerd, zoals een Schotse politieagent en een voormalige CIA agent te kennen gaven. (p 162,164)

“Washington bombardeerde zonder pardon Kadhafi’s presidentiële paleis.” 49 burgers kwamen om, onder hen Kadhafi’s dochtertje van 15 maanden. De aanslag mislukte. Volgens journaliste Seymour Hersch was de CIA al sinds 1981 bezig tegen Kadhafi. Samen met de Britse geheime dienst M16 ondersteunen ze een geheime rebellengroep om hem te verwijderen. “De Britse overheid werkte samen met... een aftakking van Al Qaida (... voormalige ‘CIA strijders’ uit Afghanistan).” Aanslagen mislukten.

Ook de moord op politie-agente Yvonne Fletcher bij een protestmars in Londen werd Libië in de schoenen geschoven, terwijl de CIA en M16 de moord zouden hebben gepleegd volgens een “extreem goed onderzochte documentaire van Dispatches” om de aanval op Kadhafi te legitimeren. (Wikipedia wijst echter op de schuldbekentenis van Libië.)

Uiteindelijk moest Kadhafi wijken voor ‘protesten’ van door het Westen getrainde en bewapende  rebellen die bij Al Qaida hoorden en “geweld dat door de stiekem aanwezige westerse elitetroepen werd aangesticht,” zoals onderzoeksjournalist Robert Parry zou aantonen. Het waren geen “vredige opstandelingen” zoals westerse media berichtten, maar terroristen. Kadhafi’s voorstel om de wapens neer te leggen vond geen weerklank. In plaats daarvan werd de NAVO ingezet, met Franrijk voorop, waartegen het Libische leger niet was opgewassen. (p169-172)

“Obama zou achteraf verklaren dat de oorlog tegen Libië de grootste fout uit zijn achtjarige presidentschap was.” (p160) De nieuwe pro-westerse regering  zorgde voor “sappige zakelijke (olie)deals” en “verschafte immuniteit voor de rebellen... inclusief voor moord, executies, verkrachting”. Kritiek op de regime change werd verboden met ‘Law 137’. “Het goud uit de kluizen is verdwenen en niemand schijnt te weten waar het is gebleven... Meer dan 143.000 kilo met een waarde van 6500 miljoen dollar lag klaar om gebruikt te worden voor de gouden dinar... Dit goud was voor [president] Sarkozy de belangrijkste reden om de kar te trekken tijdens de aanval (... In maart 2018 werd hij door de Franse politie van zijn bed gelicht, omdat hij werd verdacht van het verduisteren van Libisch geld)... Een ISIS trainingskamp, groepen zoals Boko Haram die verschrikkelijke misdaden zouden plegen, konden groeien en bloeien in dit nieuwe Libië. Ook de aanslagen in het hart van Europa... hebben een link met de Libische terreur-trainingskampen, die... door het Westen werden gesteund of gedoogd.”

“Laat de vrije mensen van de wereld weten dat we de mogelijkheid hadden om te onderhandelen over onze zelfbeschikking... We hebben ervoor gekozen om de voorhoede van de strijd tegen het kolonialisme te zijn... Zelfs als deze strijd niet op korte termijn zal worden gewonnen... is de keuze om je eigen natie te beschermen de grootst mogelijke eer,” zei Kadhafi in zijn laatste wil.

Het aantal Syrische vluchtelingen is al opgelopen tot 4 miljoen en dat is een record.

https://www.unhcr.org/be/nl/11174-aantal-syrische-vluchtelingen-bereikt-record-van-4-miljoen.html

De regime change is mislukt, maar het volk werd zwaar getroffen 

Mislukte regime change in Syrië

De oorlog in Syrië kostte 600.000 levens en creëerde tien miljoen vluchtelingen. De Arabische Lente bereikte ook dit land en leidde tot een burgeroorlog met de bedoeling president Assad af te zetten. Assad behoort tot een minderheid van sjiïtische moslims, de alevieten. Hij is voorstander van religieuze tolerantie en tegen extremisme. Verschillende religieuze groepen leefden tot de burgeroorlog betrekkelijk vredig naast elkaar en werden beschermd, zoals ook onder Saddam Hoessein. Extremisme werd gesponsord door het soennitische en fundamentalistische Saoedi-Arabië. Verder kwamen er extremisten van IS uit het aangrenzende kapotgeschoten Irak, die in het grensgebied hun kalifaat stichtten, vanwaaruit ze de Syrische regeringstroepen bestookten met steun van Israël en westerse wapens. Extremisten verdreven ook de religieuze minderheid van de Yezidi’s die ze dreigden af te slachten.

”Obama kon op dat moment niet anders dan ingrijpen... Vanaf 2014 werd er een coalitie van welwillende landen onder leiding van de VS opgezet om... IS terug te dringen... Assad vroeg officieel aan Rusland om de Syrische staat militair te steunen [tegen IS]... De mogelijkheid voor ‘groter’ westers ingrijpen tegen de regering van Assad zoals in Libië... was onmogelijk geworden… Door dit gezamenlijke optreden... werd IS steeds verder teruggedrongen.” Tot zover de officiële berichtgeving in het kort. (p244,245)

Een ‘regime chang’ in Syrië was echter allang het plan van de VS, zoals CNN in 2005 openlijk weergaf bij monde van Christian Amanpour. “Let’s defeat Syria, Not Appease It” was de titel van een artikel van David Wurmer van het American Enterprise Institute. Bush jr. noemde het een “rogue nation, een schurkenstaat... Er werden verlammende sancties afgekondigd.. er werd propaganda de samenleving ingepompt...  burgerbewegingen tegen het regime betaald en aangewakkerd en er werd op religieuze en sociale spanningen aangestuurd.” (p245,246) 

https://www.otheo.be/nieuws/vlaamse-pater-syrie-westerse-media-zitten-ernaast https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=VaKVppoEMRc 

Nuancering door twee paters

De Nederlandse pater Frans van der Logt en de Vlaamse pater Daniel Maes die al vijftig jaar in een Syrisch klooster wonen, geven een preciezer beeld dan westerse media over de plunderingen van terroristen die door Assad werden bestreden. “De Amerikanen en de westerse coalitie... wilden het land verscheuren... De rebellen waren de voornaamste bron van ellende.” Frans van der Lugt werd gedood door “in het Westen gevierde vrijheidsstrijders... De Arabische Lente was geen onschuldige volksopstand... er waren buitenlandse actoren,” aldus de paters.

“Ik heb vanaf het begin gewapende demonstranten mee zien lopen, die als eersten op de politie begonnen te schieten...  om daarna de schuld aan de regering te geven... De meeste burgers in Syrië staan niet achter de oppositie... Het gaat hier niet om een volksopstand [...maar] gewapende soennitische groeperingen die de val van het alevitische regime bezorgen en de overname van de macht,.. Zonder Assad komt er waarschijnlijk een ware burgeroorlog" aldus Pater Van der Lugt. (p246,247)

"Ooggetuigen en journalisten bevestigden dat er buitenlandse doodseskaders moordend door Syrische dorpen trokken... Ook Pater Maes zei dat buitenlandse onruststokers het verzet tegen de regering aanwakkerden... een combinatie van buitenlandse jihadisten en geheime diensten... ’In alle dorpen is nu water, elektriciteit en gratis onderwijs. In elke streek staat een ziekenhuis... Syrië heeft een goed wegennet... In Syrië zijn er wel 17 verschillende groeperingen... die weinig democratisch te werk gaan... Via een krachtige bovenstructuur kan je wellicht tot een wat oppervlakkige eenheid komen’,” aldus Maes.  

De Islamitsiche Staat is deels door het Westerse inmenging gestimuleerd

https://www.leftcom.org/nl/articles/2016-04-26/de-klassensamenstelling-van-islamitische-staat

Westerse steun voor jihadisten?

In Syrië waren de zgn. White Helmets actief, opgericht door een voormalig medewerker van de Britse gehieme dienst M16. Ze werden gesponsord door de neoconservatieve USAID en NED (National Endowment for Democracy) en produceerden o.a. propagandafilmpjes tegen de regering. De groepering is genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede vanwege hun in de media alom geprezen reddingswerk, waarbij zij tienduizende levens hebben gered met gevaar voor eigen leven. Volgens De Wagt vallen ze echter onder de “paraplu van de NED-missie... die vroeger door de CIA werden gedaan.” (p250) 

De Groene Amsterdammer (26 sept. 2024) schrijft over de Witte Helmen dat volgens hun voorlichter Ismail Alabdullah het leger van dictator Assad op bij de opstand in 2011 op demonstranten schoot, dorpen en steden bombardeerde en burgers liet verdwijnen, folterde en vermoordde in beruchte detentoecentra. “Het regime bestookt de bevolking zelfs met chemische wapens. De reddingswerkers bieden... hulp.” (p31) Ze redden mensen onder het puin vandaan. Ze krijgen voor hun werk in 2013 en 2014 meer dan 200 miljoen euro westerse steun. “Met de Russische militaire inmeninging wordt de desinformatiecampoagene agressiever... Online worden de White Helmets  voortdurend zwartgemaakt.... Propagandakanalen...bestempelern hen als terroristen... uiteindelijk zal die desinformatie zelfs Nederlandse media binnensijpelen, zoals in talkshow Pauw en NOS-berichten... Nieuwe apparatuur [GoPro camera’s op helmen] levert een overvloed aan bewijs van Syrische en Russische aanvallen op burgers en reddingswerkers.”

CDA Kamerleden Omzigt en Helvert vragen “wat het kabinet vindt van berichten dat de Witte Helmen ‘zich schuldig maken aan terroristische activiteiten’.” Volgens het kabinet lijkt het op desinformatie, maar het zet de hulp toch stop, volgens De Groene ongegrond. Het heeft te maken met een alarmerende TV uitzending van Nieuwsuur en een artikel in Trouw over het Non-lethal [niet-dodelijke] Assistence progamma (NLA), dat ook volgens De Wagt vaak dodelijk is. Volgens een  onderzoeksrapport van commissie-Cammaert heeft Nederland geen financiële steun gegeven aan terroristen. Bij de aardbeving in 2023 redden de Witte Helmen 2950 mensen - sinds hun oprichting minstens 120.000 mensen - en krijgen ook steun van organisaties uit Nederland. Het ziet er vogens De Groene niet naar uit dat de Syrische mensenredders terroristen steunen. Ze houden een databank bij van met beeldmateriaal van gifgasaanvallen en andere oorlogsmisdaden, wel 100.000 video’s en meer dan honderd bewijsstukken van chemische aanvallen. Een eerder artikel uit 2021 van de auters werd genomineerd voor De Loep-prijs voor onderzoeksjournalistiek. Het biedt een tegenwicht tegen de weergave van De Wagt.

Voor een niet-insider is moeilijk uit te maken hoe het nu precies zit en of ze het over dezelfde mensen hebben. De Wagt verwijst naar onafhankelijke kritische journalisten. De Groene naar leidende figuren van de Witte Helmen die van hun kant over hun reddende werk rapporteren. Uit diverse bronnen blijkt dat Syrië op het Amerikaanse lijstje van te veroveren landen stond en dat de opstand tegen Assad vanuit de CIA is gesteund, volgend een vergelijkbaar patroon als in andere oorlogen van de VS. Assad zal echter ongetwijfeld hard zijn opgetreden tegen opstandige terroristen, zoals ook later de VSm, na ze te hebben bewapend.

 

Opstand tegen Assad

Assad werd met 88,7 procent van de stemmen opnieuw tot president gekozen. Dit spoort niet helemaal met wat Obama had gezegd: “De toekomst van Syrië moet worden bepaald door haar volk... De tijd is gekomen voor President Assad om op te stappen.” (p254) CIA regime change operatie Timber Sycamore was in 2011 afgetrapt en zou duizend miljoen dollar per jaar kosten. Gewapende rebellen werden daarmee gefinancierd, “betaalde jihadisten" werden uit het buitenland binnengehaald. “Zwaar bewapende ‘demonstranten’ schoten op de politie... PBS (Public Broadcasting Service) interviewde Syrische rebellen die de CIA training  hadden ondergaan... hoe  ze soldaten konden afmaken... Terreurtactieken die de doodseskaders in de vorige eeuw in Zuid Amerika werden geleerd... ‘There was no moderate middle… Our allies in the region were our largest problem’,” gaf Biden later toe. “AQ [Al Qaida] is on our side,” mailde Hillary Clinton. (p255-257)

Dankzij Rusland hield Assad stand. Gasaanvallen werden onder valse vlag door rebellen gesteund door de VS uitgevoerd en op het conto van de regeringstroepen geschoven als propagandamiddel. “In februari 2014 zou het OPCW [Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons] definitief bevestigen dat de Amerikaans proxy-strijders wel degelijk over chemische wapens beschikten.” Ook over gifgas. (p259) Zou het over dezelfde aanvallen gaan als de Witte Helmem rapporteren in De Groene?

Vanaf de Russische interventie aan het eind van 2015 werden alle terreurgroepen, inclusief IS eindelijk aangepakt... In twee maanden meer dan de hele westerse coalitie in het jaar daarvoor... ‘CIA backed aid for Syrian rebels frozen’... kopte Persbureau Reuters... De IS is niet per ongeluk ontstaan, maar is een bewust gecreëerd middel tot een doel geweest: Washington heeft ze... zoveel mogelijk een hand boven het hoofd gehouden en van steun voorzien... Congreslid Gabbard diende... de Stop Arming Terrorists Act in.” (p261)

Steun voor IS was bekend en kwam mede voort uit het door de VS met wapens en al ontbonden Irakese leger. Obama versprak zich een keer over “training van ISIL forces”. The Washington Post kopte: “Obama hoped to use Islamic State as leverage against Assad, John Kerry reveals,” [de minister van BZ]… Ze stuurden het leger naar Syrië om IS te verslaan, terwijl diezelfde jihadisten door de CIA werden bewapend.” (p263,264) Geen wonder dat het niet opschoot. 

https://www.amnesty-international.be/nieuws/ophangingen-en-uitroeiing-syrische-gevangenis

Het betreft hier het Syrische regime, dat eveneens oorlogsmisdaden heeft gepleegd 

Gruweldaden

“De jihadisten werden niet alleen met geld en wapens, maar zouden ook van drugs zijn voorzien: met name captagon, die... zorgt voor energie en lef: nodig om dagenlang wakker te blijven... In ‘drugswaan’ trokken ze als een horde wilden door Syrië, terwijl ze de grootste gruweldaden uitvraten,” zoals ook in Libië. Veel beelden tonen IS met Amerikaans wapentuig. “De westers luchtmacht opereerde ten dienste van de jihadisten (net zoals ze dat in Libië deden).”

Amerikaanse piloten kregen geen toestemming om IS te bombarderen. Ze deden alsof ze IS bestreden, volgens de Russische minister van defensie, die daar wel in toestemde. Ze lieten jihadisten ontsnappen, blijkt uit clandestiene opnames. Geen wonder dat de New York Times “op 20 sept. 2014 kopte: ’Suspicions run deep in Iraq that CIA and ISIS are united’… Britse Special Operation Forces werden betrapt die verkleed waren als IS-vechters en met IS vlaggen liepen te zwaaien  [...En ook] toen ze verkleed als Arabieren vanuit een Iraakse auto op onschuldige Iraakse burgers schoten.” (p265-269)

Er werden door de Witte Helmen dode kinderen door gasaanvallen gebruikt als propaganda materiaal voor westerse media. "Swedish Doctors For Human Rights concludeerden dat de “’levensreddende’ handelingen op de filmpjes óf nep waren, óf zonder enige medische kennis werden uitgevoerd waardoor de kinderen juist zijn overleden.” Nadat ze eerst waren platgespoten in plaats van door  een gasaanval getroffen. “John Kerry gaf te kennen: ‘we got a hundred percent of the chemical weapons out’.. Ook de Britse ambassadeur in Syrië Peter Ford… sprak op de BBC-radio openlijk over de mogelijkheid dat het een false flag operatie was.” (p271-273)

De Nederlandse missie van  zestig miljoen euro in Syrië is in nevelen gehuld, maar steunde de ‘gematigde’ oppositie, die er volgens Biden niet was. Het betrof “niet dodelijke steun”. Maar bij Nederlandse bombardementen vielen zeventig burgerdoden, hetgeen werd ontkend. Rutte kon zich er niets van herinneren. Nederland verstrekte ook terreinwagens aan jihadisten, waarop zware machinegeweren werden geschroefd. Een vorm van ‘niet dodelijke steun’. Daardoor “konden de jihadi’s... efficiënt van bloedblad naar bloedbad rijden”. (p277, zie ook o.m. Trouw 10 sept 2018 ‘Hoe de Nederlandse overheid een Syrische terreurbeweging faciliteerde’)

Volgens De Wagt is Syrië strategisch belangrijk om een gaspijp naar Europa doorheen te leiden vanaf Qatar, dat met Iran aanspraak maakt op het grootste gasveld ter wereld onder de Perzische Golf. Deze pijplijn zou de Russische machtspositie als voornaamste gasleverancier kunnen doorbreken. Syrië is echter een bondgenoot van Rusland. Reden waarom Assad in 2009 weigerde. "Volgens via Wikileaks uitgelekte documenten begonnen de geheime diensten kort hierop ‘rebellen’ te financieren. In plaats daarvan ging hij in 2012 akkoord met de concurrerende pijplijn van zijn Iraanse bondgenoot.” (p280) Turkije steunde de regime change operatie, omdat de lucratieve pijplijn uit Iran niet door Turkije zou gaan, maar die uit Qatar wel. 

Bovendien kregen volgens de Syrische staatsmedia SANA de Amerikanen ’vijftig ton aan door de IS geplunderd goud ter waarde van 2000 miljoen dollar tot hun beschikking in ruil voor vrije doorgang van IS... De Turkse krant Daily Sabah bevestigde dat volgens lokale bronnen het goud met via legerhelikopters uit het gebied was weggehaald.” (p280)

Syrië is ternauwernood ontkomen aan een nog ergere burgeroorlog met de jihadisten en een nog grotere chaos. De follow up van de  Amerikanen bleek in Irak, Afghanistan, Libië en elders rampzalig en roofzuchtig. Aan een dergelijke follow up is Syrië ontsprongen. 

https://bubbleeconomie.wordpress.com/2013/09/27/de-eeuwige-oorlog-van-amerika-tegen-de-terroristen-in-het-midden-oosten/

Iran

Syrië is een bondgenoot van Iran en was als zodanig een belangrijk doelwit om Iran aan te pakken. Een oorlog tussen  het sjiïtische Iran en een coalitie van het soennitische Saoedi Arabië en andere landen is echter voorkomen. Zoals Israél achter de schemen Syrië bestookte, zo is het ook Iran vijandig gezind en wil het de VS daarbij betrekken. [Bij de Gaza oorlog lijkt het daarbij vorderingen te maken] Voormalig presidentskandidaat Pat Buchanan schreef: “Bibi [Netanyahu has been] crying wolf for decades [about Iran] and wants the United States to fight a war with Iran on Israel’s behalf." In 2002  zei Bibi immers al:.. “I’s not a question of whether we would like to see a regime change Iran, but how to achieve it.” Hij twittered dan ook over “the common interest of a war with Iran”.(p326)

Opmerkelijk is “dat de grootste groep Joden In het Midden-Oosten - na Israël - in relatieve rust en vrede in Iran leeft.” Iran kan niet beticht worden van antisemitisme, wel van antizionisme. Het land is ook geen militaire dreiging, want het is omringd door Amerikaanse militaire bases. Dat zou veranderen als Iran zou beschikken over een kernbom. Het is in staat uranium te verrijken. Obama heeft echter hierover een overeenkomst gesloten. “De internationale agentschappen hadden al tien keer op rij  geconstateerd dat Iran zich aan alle regels hield.. Alle (!) Amerikaanse inlichtingendiensten samen ... stelden in 2007 en 2011 met high confidence dat Iran geen nucleaire wapens produceerde.” (p332) Bibi Netanyahu’s bewering over “geheime nucleaire  opslag” werd tegengesproken door de inlichtingendiensten. Minister van BZ John Kerry verklaarde dat  Israël, Saoedi Arabië en Egypte "agressief lobbyden richting militaire escalatie... Bibi... is een van de grootste aanjagers van alle regime changes in de regio geweest”. (p333,334)

Het gevaar bestaat dat Israël de VS dreigt mee te slepen in een conflict, volgens voormalig stafchef van het Amerikaanse leger Lawrence Wilkerson. Bibi overtuigde Trump van het nucleaire gevaar, waarop deze sancties afkondigde. Vaak begint een regime change met sancties. Iran werd evenals Syrië ook beschuldigd van het bezit van chemische wapens en van aanslagen op olietankers, die waarschijnlijke false flag operaties waren. O.a. op Japanse tankers vlak na een vriendschappelijk bezoek van de Japanse premier Abe, waarbij de Iraanse marine 22 opvarenden had gered. VS Minister van BZ Pompeo zei: “When I was the CIA directeur we lied, we cheated, we stole... (p339). Een zeer betrouwbare bron!

Bij het neerschieten van een Amerikaans onbemand vliegtuig, een drone die Iran bespioneerde bij de Iraanse territoriale wateren was het besluit om te bombarderen volgens Nationaal Veiligheidsadviseur John Bolton al genomen. “Uiteindelijk zou Trump de geschatte 150 doden die daarbij zouden vallen... niet in verhouding vinden staan tot een drone.” (p339,340) China, Rusland en een groep gepensioneerde admiralen, generaals en ambassadeurs waarschuwden de VS voor een catastrofale oorlog met Iran.

Het Chinese Belt and Road Initiative (BRI) en alle handelsroutes over land lopen door Iran, dat een belangrijke strategische handelspartner is, evenals andere landen die bij het BRI betrokken zijn, inclusief Rusland. De VS kan bij een conflict een heel blok van landen tegen zich krijgen. De wereld is multipolair geworden, niet unipolair, zoals Amerika nog lijkt te denken. De tijd van neokolonialisme, bezetten, plunderen en leven op kosten van andere naties lijkt voorbij.