De volle tijd, Voorbij grenzen, De wereld als een organisme, dichterlijke reflecties

Civis Mundi Digitaal #153

door Piet Ransijn

 

De volle tijd                     2024 12 15 N a v Schelling, Levensfasen van de wereld

 

Alles verandert en niets blijft

Het verleden is verdwenen

De voldoening van het heden

zal ook spoedig zijn geweken

Onze jeugdigheid verdwijnt

Waar blijft de volle tijd?

 

Als de hunkering van het verleden

de voldoening van het heden

en het uitzien naar een beter leven

in een groots gebeuren opgeheven

worden in een blijvend blissgevoel

 

Als uiteindelijk ons levensdoel:

De voleinding van ons mens-zijn

in een goddelijk bewustzijn

 

 

Voorbij grenzen                                  2024 12 17 N a v Schelling, Levensfasen van de wereld

enJ.B.Rendu en F.Emion, Atlas van de Noordelijkemyhologie:

De godenwereld van Vikingen en Germanen

 

Op zoek naar ’s werelds grenzen

nam ik afstand van de mensen

En heb ik mij een tijd begeven

in afgelegen stille streken

 

Grenzen kwamen niet in zicht

maar wel een helder licht

Dat altijd heeft geschenen

voorbij de grenzen van het weten

 

In dit licht der eeuwigheid

heb ik mij aan weten toegewijd

en mij van meningen bevrijd

in een grenzeloze openheid

 

Een wereld vol met toverkracht

die nog niet onttoverd leek

en nog altijd vol geheimen bleek

opende zich voor mijn aandacht

 

Waarvoor ook onze wetenschap

tot dusver nog geen antwoord had

Waar zekerheid verdwenen lijkt

wanneer je in het grenzeloze kijkt

 

Voorbij de oorsprong van materie

Oog in oog met het mysterie

van ons menselijk bewust bestaan

kijkt de eeuwigheid ons aan

 

Is er ooit een creatieve geest

die onze wereld schiep geweest?

Een grenzeloos en kosmisch wezen

behept met scheppend weten?

 

Voorbij de grenzen van ons weten

heeft altijd al een licht geschenen

dat ook ons menselijke inzicht

weleens met een glimp verlicht

 

In onuitsprekelijke zekerheid

waarin elk spoor van twijfel wijkt

in helder licht dat ons verlicht

Dit geeft een eerste zekerheid*                            *Descartes: cogito ergo sum

 

Een onomstotelijk gegeven

en fundament aan al ons weten

Als wij wetend leven in dit licht

in een ontwaakt bewustzijn

 

Waarin wij leven en aanwezig zijn

En al ons toegevoegde inzicht

alles wat wij kunnen weten

vindt zijn bron in dit gegeven

 

 

De wereld als een organisme    2024 12 16 N a v Schelling, Levensfasen van de wereld

 

In een lang en ver verleden

had men voeling met het leven

Maar het analytische verstand

kreeg geleidelijk de overhand

 

Na een tijd kwamen fabrieken

onze maatschappij verzieken

Een rijke burgerlijke bovenlaag

groeide eeuwenlang gestaag

 

Het idee van wereldoverheersing

ging de rijke landen overheersen

Arme landen moesten het ontgelden

En men maakte alles daar ten gelde

 

De wereld werd als markt beschouwd

Een idee dat menigeen benauwt

Want de wereld is een levend organisme

zoals vroeger ook de wijzen wisten

 

Terwijl men heden in natuurbeleving

óog krijgt voor de levende omgeving

Het bewustzijn van de postmoderne mensen

gaat voorbij verstandelijk bedachte grenzen

 

En zoals ooit in een ver verleden

voelt met zich verbonden met het leven

als een zinvol levend onderdeel

van een ontzagwekkend groot geheel