Ga Camus lezen, Sounion, bewerkte citaten

Civis Mundi Digitaal #153

door Jan Chris Jansen

                                                  Ga Camus lezen

 

                      Camus’ uitgangspunt dat de mens een vreemdeling is

                                 In een van illusies en inzicht beroofd

                      Universum, is tegenwoordig even uit de tijd als een

                                 Zwarte coltrui in een jazzkelder.

 

                      Maar modes keren terug. Trek deze herfst eens een

                                Coltrui aan en ga Camus lezen. Begin

 

                      Met De vreemdeling. Als je dan meer wilt weten over

                                De persoon achter dit enigmatische,

                      Messcherpe proza, pak je Laatste cahiers erbij. En laat

                                Ook Een hogere liefde niet ongelezen.

 

                                                               */*

                           Marco Kamphuis  De Volkskrant  za 5 okt 2024

 

                                                        Sounion

 

                            Naarmate we de Sounion naderen, wordt het licht

                                      Frisser en jonger. En dan op de kaap,  

                            Aan de voet van de tempel, is er niets anders meer

                                      Dan wind. De tempel zelf laat me koud.

 

                            Dat te witte marmer heeft iets van stucwerk. Maar

                                      De kaap, waarop hij zich verheft, die

                            Uitloopt in de zee als een achterplecht waarop je

                                      Boven de groep eilanden in de verte

 

                            Staat, terwijl achter en links en rechts de zee langs

                                      De flanken van zand en rotsen schuimt,

                            Is een onbeschrijflijke plek. Neergezeten aan de voet

                                      Van de tempel als bescherming tegen

 

                            De wind, wordt het licht meteen zuiverder, in een

                                      Soort roerloos oplaaien. In de verte

                            Drijven eilanden af. De zee licht schuimend tot

                                      Aan de horizon. Volmaakt ogenblik.

 

                                                               */*

                                 Albert Camus  Laatste cahiers 1952-1959  (172)